Übersetzungen für „Rosinen“ im Polnisch » Deutsch-Wörterbuch

(Springe zu Deutsch » Polnisch)

I . rosić <rosi; Imperf roś, perf z‑> [roɕitɕ] VERB trans (moczyć)

rosić

betauen

rosić

benetzen

II . rosić <rosi; Imperf roś, perf z‑> [roɕitɕ] VERB unpers

rosić (kropić) (deszcz)

nieseln

III . rosić <rosi; Imperf roś, perf z‑> [roɕitɕ] VERB refl

rosić

anlaufen

rosić

sich beschlagen

rosnąć <rośnie; Imperf rośnij; pret rósł, rosła, rośli> [rosnoɲtɕ] VERB intr

1. rosnąć < perf u‑>:

rosnąć (stawać się wyższym, większym) (człowiek, zwierzę, roślina)

wachsen

rosnąć jak na drożdżach

sehr schnell wachsen

rosnąć jak na drożdżach

jdn/etw förmlich wachsen sehen

rosnąć jak grzyby po deszczu

wie Pilze aus der Erde [o. dem [Erd]boden] schießen

coś rośnie komuś w ustach

jd kann [o. will] etw nicht herunterschlucken

2. rosnąć < perf wy‑> (dorastać, dojrzewać):

rosnąć

[heran]reifen

rosnąć

gedeihen

uciekać, gdzie pieprz rośnie

hingehen, wo der Pfeffer wächst ugs

3. rosnąć < perf wz‑>:

rosnąć (potęgować się) (cena, strata, liczba ludności)

[an]steigen

apetyt rośnie w miarę jedzenia sprichw

der Appetit m kommt beim [o. mit dem] Essen sprichw

rosołek <Gen ‑łku, Pl ‑łki> [rosowek] SUBST m

rosołek Dim od rosół

rosołek

Brühe f

Siehe auch: rosół

rosół <Gen rosołu, Pl rosoły> [rosuw] SUBST m

rosół GASTRO:

rosół

Brühe f

rosół z makaronem

Nudelsuppe f

Wendungen:

rozebrać się do rosołu scherzh ugs

splitternackt

rostbef <Gen ‑u, kein Pl > [rozdbef] SUBST m

1. rostbef (mięso):

rostbef

Rindslende f

2. rostbef (potrawa):

rostbef

Roastbeef nt

rożen <Gen rożna, Pl rożny> [roʒen] SUBST m

rożen

[Brat]spieß m

kurczak z rożna GASTRO

Grillhähnchen nt

ropień <Gen ‑pnia, Pl ‑pnie> [ropjeɲ] SUBST m MED

ropień

Abszess m

ropień

Eitergeschwulst f

osina <Gen ‑ny, Pl ‑ny> [oɕina] SUBST f

1. osina BOT:

osina

Espe f

osina

Zitterpappel f

2. osina (drewno osiny):

osina

Espenholz nt

3. osina (zagajnik osinowy):

osina

Espenwäldchen nt

osina

Espenhain m

cosinus <Gen ‑a, Pl ‑y> [kosinus] SUBST m MATH

cosinus

Kosinus m

kosinus [kosinus] SUBST m

kosinus → cosinus

Siehe auch: cosinus

cosinus <Gen ‑a, Pl ‑y> [kosinus] SUBST m MATH

cosinus

Kosinus m