Übersetzungen für „karabinu“ im Deutsch » Polnisch-Wörterbuch

Gewehrkolben

kolba f karabinu [lub pistoletu]

Maschinengewehrfeuer

ogień m z karabinu maszynowego

mit Gewehr losschießen

strzelać [perf strzelić] z karabinu

Übersetzungen für „karabinu“ im Polnisch » Deutsch-Wörterbuch

łoże karabinu

Gewehrschaft m

przedmuchać lufę karabinu

den Gewehrlauf durchpusten

Einsprachige Beispiele (nicht von der PONS Redaktion geprüft)

Polnisch

W czasie najcięższych walk wykonywał po kilka lotów dziennie podczas których atakował z niskiej wysokości nieprzyjacielską konnicę bombami i ogniem karabinu maszynowego.

pl.wikipedia.org

Nogi podstawy wyposażone w obejmy (wkładano w nie drążki ułatwiające przenoszenie karabinu).

pl.wikipedia.org

Karabinki dowolne przeważnie są jednostrzałowe, z wyjątkiem karabinu, który posiada magazynek, a ma zastosowanie do strzelania do celów ruchomych, np. do tarczy typu „biegnący jeleń”.

pl.wikipedia.org

Modernizacja zakładała zmianę drzwi z odchylanych na odsuwane, założenie mocowań dla broni żołnierzy patrolu i karabinu maszynowego, noktowizora.

pl.wikipedia.org

Głównym dźwiękiem wydawanym przez dorosłego bociana jest głośne klekotanie dziobem, porównywanym ze słyszanym z oddali wystrzałem z karabinu maszynowego.

pl.wikipedia.org

Wystąpił wówczas w konkurencji strzelania z karabinu małokalibrowego w trzech pozycjach z odl. 50 metrów, w której zajął 47. miejsce (na 53 strzelców).

pl.wikipedia.org

Było to strzelanie z karabinu małokalibrowego leżąc z dwóch odległości: 50 i 100 jardów (odpowiednio: ok. 45,7 m i 91,4 m).

pl.wikipedia.org

Podczas tych samych zawodów zdobył swój jedyny indywidualny tytuł mistrzowski, będąc najlepszym zawodnikiem w strzelaniu z karabinu wojskowego klęcząc z 300 m.

pl.wikipedia.org

Łącznie wyprodukowano około 8500 egzemplarzy tego modelu karabinu w latach 1860 – 1867 z których większość przerobiono na amunicję bocznego zapłonu zgodnie z opracowaniem Lunda.

pl.wikipedia.org

Największą wadą karabinu okazał się jednak nadmiernie uproszczony zamek dwutaktowy (niewygodny w obsłudze, podatny na uszkodzenia i zacięcia) uniemożliwiający dalszy rozwój konstrukcji.

pl.wikipedia.org