Übersetzungen für „odwonić“ im Polnisch » Deutsch-Wörterbuch

I . odwodniać <‑ia; Imperf ‑aj> [odvodɲatɕ], odwodnić [odvodɲitɕ] perf VERB trans

1. odwodniać TECH (osuszać):

odwodniać ziemię, grunty

entwässern

2. odwodniać CHEM:

odwodniać

anhydrisieren

3. odwodniać MED:

odwodniać

entwässern

II . odwodniać <‑ia; Imperf ‑aj> [odvodɲatɕ], odwodnić [odvodɲitɕ] perf VERB refl MED

odwodniać

entwässert werden

odwodniać

Flüssigkeit verlieren

odwozić <‑zi; perf odwieźć> [odvoʑitɕ] VERB trans

1. odwozić (wieźć dokądś):

odwozić

hinbringen

2. odwozić (wieźć, by oddać):

odwozić

zurückbringen

odgonić [odgoɲitɕ]

odgonić perf od odganiać

Siehe auch: odganiać

odganiać <‑ia; perf odgonić [lub odegnać]> [odgaɲatɕ] VERB trans

odganiać

wegjagen

odganiać

fortjagen

odganiać psa od stołu

den Hund vom Tisch wegjagen

Wendungen:

i kijem go nie odgoni

er ist nicht loszuwerden

odwalać <‑la> [odvalatɕ], odwalić [odvalitɕ] VERB trans perf

1. odwalać (odrzucać):

odwalać gruz, głaz

wegwälzen

odwalić kitę

abkratzen ugs

odwalić kitę

den Löffel abgeben ugs

2. odwalać ugs (robić coś):

odwaliliśmy kawał roboty

wir haben ganze [o. gründliche] Arbeit geleistet

3. odwalać ugs (robić coś w pośpiechu, byle jak):

odwalać

hinhauen ugs

odwalać

schlampig [o. schlud[e]rig] ausführen ugs

odwołać [odvowatɕ]

odwołać perf od odwoływać

Siehe auch: odwoływać

I . odwoływać <‑łuje; perf odwołać> [odvowɨvatɕ] VERB trans

1. odwoływać (usunąć z urzędu):

odwoływać ambasadora

abberufen

list odwołujący

Abberufungsschreiben nt

list odwołujący

Avocatorium nt przest m

2. odwoływać (unieważniać):

odwoływać rozkaz

widerrufen

odwoływać spotkanie

absagen

odwoływać alarm

entwarnen

odwoływać obietnicę, słowa

zurücknehmen

II . odwoływać <‑łuje; perf odwołać> [odvowɨvatɕ] VERB refl JUR

odwoływać się od decyzji

gegen ein Urteil Berufung einlegen

dzwonić <‑ni; perf za‑> [dzvoɲitɕ] VERB intr

1. dzwonić (bić w dzwon):

dzwonić

läuten

dzwonić na mszę

zur Messe läuten

słyszał, że dzwonią, ale nie wie, w którym kościele sprichw

er hat die Glocke läuten hören, weiß aber nicht, wo sie hängt

2. dzwonić (naciskać dzwonek):

dzwonić

klingeln

dzwonić na lekcję/przerwę

zum Unterricht/zur Pause klingeln

3. dzwonić (szczękać):

dzwonić kluczami

mit den Schlüsseln klirren [o. klimpern]

szklanki dzwonią

die Gläser ntpl klirren

dzwonić na kogoś

nach jdm klingeln

dzwonić zębami ugs

mit den Zähnen klappern ugs

4. dzwonić (brzmieć):

telefon dzwoni

das Telefon nt klingelt

komuś dzwoni w uszach

jdm klingt [o. saust] es in den Ohren

5. dzwonić ugs (telefonować):

dzwonić do kogoś

jdn anrufen

dzwonić do kogoś

mit jdm telefonieren

dzwonić po lekarza/pomoc

einen Arzt/Hilfe rufen

trwonić <‑ni; Imperf trwoń> [trfoɲitɕ] VERB trans

1. trwonić (tracić):

trwonić czas, zdolności, zdrowie

vergeuden

trwonić czas, zdolności, zdrowie

verschwenden

2. trwonić (wydawać lekkomyślnie):

trwonić pieniądze

verschwenden

trwonić pieniądze

zum Fenster hinauswerfen [o. rausschmeißen] übtr ugs

I . odwlec [odvlets] perf, odwlekać [odvlekatɕ] <‑ka> VERB trans

1. odwlec (powodować opóźnienie):

odwlec

aufschieben

odwlec

verzögern

co się odwlecze, to nie uciecze sprichw

aufgeschoben ist nicht aufgehoben

2. odwlec (ciągnąć w inne miejsce):

odwlec

wegtragen

odwlec

wegschleppen ugs

II . odwlec [odvlets] perf, odwlekać [odvlekatɕ] <‑ka> VERB refl (opóźniać się)

odwlec

sich Akk verzögern

odwlec

sich Akk hinziehen

odwinąć [odvinoɲtɕ]

odwinąć perf od odwijać

Siehe auch: odwijać

odwijać <‑ja; perf odwinąć> [odvijatɕ] VERB trans

1. odwijać (rozpakowywać):

odwijać paczkę

auspacken

odwijać paczkę

aufmachen

2. odwijać (rozwijać):

odwijać sznurek, nici, film

abwickeln

3. odwijać (wywijać):

odwijać rękaw, mankiet

umschlagen

odwijać rękaw, mankiet

umkrempeln