Übersetzungen für „polecieć“ im Polnisch » Deutsch-Wörterbuch

I . polecieć <‑ci; Imperf ‑leć> [poletɕetɕ]

polecieć perf od lecieć

II . polecieć <‑ci; Imperf ‑leć> [poletɕetɕ] VERB intr perf ugs (stracić pracę, stanowisko)

polecieć [skądś] za coś

wegen etw herausfliegen

Siehe auch: lecieć

I . lecieć <‑ci; perf po‑> [letɕetɕ] VERB intr

1. lecieć:

lecieć (poruszać się) (ptak, samolot)

fliegen

2. lecieć ugs (być w pośpiechu):

lecieć

in Eile sein

lecieć

eilen

lecieć na łeb na szyję [lub na złamanie karku]

in halsbrecherischem Tempo eilen

lecieć za kimś

jdm hinterherjagen

ona leci tylko na pieniądze

sie rennt nur dem Geld hinterher

ceny lecą w dół/górę

die Preise sinken/steigen

lecieć z jęzorem [lub pyskiem]

petzen abw

lecieć z jęzorem [lub pyskiem]

klatschen ugs

w kulki sobie lecisz?

nimmst du mich auf den Arm?

w kulki sobie lecisz?

willst du mich vergackeiern? ugs

3. lecieć:

lecieć (ciec) (woda, krew)

fließen

lecieć (ciec) (woda, krew)

rinnen

ślinka komuś leci do ust

jdm läuft das Wasser im Mund[e] zusammen

4. lecieć ugs (napalać się):

lecieć na kogoś/coś

auf jdn/etw fliegen [o. brennen] ugs

5. lecieć:

lecieć (spadać) (liść, lawina)

[ab]fallen

lecieć przez ręce

durch die Finger gleiten

lecieć z nóg

[vor Müdigkeit] umfallen

wszystko leci komuś z rąk

alles fliegt jdm aus den Händen

coś z kogoś leci

etw rutscht jdm [vom Körper]

żar leci z nieba

glühende Hitze strömt vom Himmel herunter

gdzie drwa rąbią, tam wióry lecą sprichw

wo gehobelt wird, fallen Späne sprichw

pieczone gołąbki nie lecą same do gąbki sprichw

die gebratenen Tauben fpl fliegen einem nicht von selbst in den Mund

6. lecieć nur imper ugs:

lecieć (upływać) (czas, lata)

verfliegen

lecieć (upływać) (czas, lata)

vergehen

7. lecieć ugs (być nadawanym w radiu, w telewizji):

lecieć

laufen

II . lecieć <‑ci; perf po‑> [letɕetɕ] VERB unpers

jak leci?

wie geht’s?

komuś dobrze/źle leci

jdm geht es gut/schlecht

Wendungen:

kupować coś jak leci

etw [ohne viel zu überlegen] kaufen

Beispielsätze für polecieć

polecieć [skądś] za coś

wegen etw herausfliegen

polecieć z językiem na kogoś

jdn verpetzen abw sl

Einsprachige Beispiele (nicht von der PONS Redaktion geprüft)

Polnisch

Beth postanawia polecieć na miejsce i mimo wszystko zabrać misia z powrotem do siebie.

pl.wikipedia.org