Übersetzungen für „popiec“ im Polnisch » Deutsch-Wörterbuch

I . popiec <‑ecze> [popjets]

popiec perf od piec

II . popiec <‑ecze> [popjets] VERB refl perf

popiec

[nacheinander] gebraten [o. gebacken] werden

kiełbaski szybko się popiekły

die Würstchen ntpl wurden schnell gebraten

Siehe auch: piec , piec

I . piec² <piecze> [pjets] VERB trans

1. piec < perf u‑> (poddawać działaniu temperatury):

piec chleb, ciasto

backen

piec mięso

braten

2. piec nur imper (sprawiać ból):

oczy mnie pieką

mir brennen die Augen ntpl

twarz mnie piecze

mein Gesicht nt glüht

ta rana piecze mnie żywym ogniem geh

diese Wunde f brennt wie Feuer

II . piec² <piecze> [pjets] VERB intr <perf po‑>

piec (parzyć) (słońce)

brennen

piec (parzyć) (słońce)

sengen

III . piec² <piecze> [pjets] VERB refl

1. piec < perf u‑> <[lub po‑]>:

piec (chleb, ciasto)

backen

piec (mięso)

braten

2. piec < perf po‑> (odczuwać gorąco):

piec się na słońcu (człowiek)

sich Akk in [o. von] der Sonne braten lassen ugs

piec¹ <Gen ‑a, Pl ‑e> [pjets] SUBST m

piec (do ogrzewania)

Heizofen m

piec (kuchenny)

Backofen m

piec (przemysłowy)

Hochofen m

piec gdański

Danziger Kachelofen m

prosto z pieca

ofenfrisch

napalić w piecu

im Ofen heizen

wsadzić chleb do pieca

Brot in den Ofen schieben

Wendungen:

z niejednego pieca chleb jeść

viel in der Welt herumkommen

komuś się żyje jak u Pana Boga za piecem

jd lebt wie die Made f im Speck [o. wie Gott m in Frankreich]