Übersetzungen für „rigoni“ im Polnisch » Deutsch-Wörterbuch

Zieloni [ʑeloɲi] SUBST

Zieloni Pl < Gen Pl ‑nych> POL:

Zieloni

die Grünen Pl

w wyborach głosowałem na Zielonych

ich habe die Grünen gewählt [o. für die Grünen gestimmt]

ringowy [riŋgovɨ] ADJ SPORT

ringowy

Ring-

sędzia ringowy

Ringrichter m

dogonić [dogoɲitɕ]

dogonić perf od doganiać

Siehe auch: doganiać

doganiać <‑ia; perf dogonić [lub dognać]> [dogaɲatɕ] VERB trans

1. doganiać (doścignąć):

doganiać

einholen

doganiać

erreichen

i w sto koni nie dogoni sprichw

der ist weg [o. nicht mehr einzuholen]

2. doganiać übtr (dorównać):

doganiać

einholen

odgonić [odgoɲitɕ]

odgonić perf od odganiać

Siehe auch: odganiać

odganiać <‑ia; perf odgonić [lub odegnać]> [odgaɲatɕ] VERB trans

odganiać

wegjagen

odganiać

fortjagen

odganiać psa od stołu

den Hund vom Tisch wegjagen

Wendungen:

i kijem go nie odgoni

er ist nicht loszuwerden

I . pogonić [pogoɲitɕ]

pogonić perf od poganiać

II . pogonić [pogoɲitɕ] VERB trans perf

1. pogonić ugs (popędzać w jakimś kierunku):

pogonić

treiben

pogonić bydło na łąkę

das Vieh auf die Weide treiben

2. pogonić ugs (zmuszać do pracy):

pogonić

antreiben

pogonić dzieci do lekcji

Kinder zum Hausaufgabenmachen antreiben

3. pogonić ugs (zmuszać do ucieczki):

pogonić

vertreiben

pogonić złodziei

Diebe vertreiben

pogonić komuś kota

jdm auf die Füße treten

4. pogonić übtr geh (spowodować przemieszczenie się):

pogonić chmury

abtreiben

III . pogonić [pogoɲitɕ] VERB intr perf

1. pogonić (popędzić):

pogonić

rennen

pogonili do kina

sie rannten ins Kino

pogoniło kogoś

jd musste mal

2. pogonić (pobiec za kimś/czymś):

pogonić za kotem

einer Katze nachlaufen

3. pogonić übtr geh (zacząć myśleć o czymś):

pogonić myślą w przyszłość

in die Zukunft schauen

Siehe auch: poganiać , poganiać

poganiać² <‑ia> [pogaɲatɕ] VERB intr (biegać jakiś czas)

poganiać

rennen

muszę jeszcze trochę poganiać po sklepach

ich muss noch ein bisschen shoppen gehen

poganiać¹ <‑ia; perf pogonić> [pogaɲatɕ] VERB trans meist impf (popędzać)

poganiać

antreiben

nie poganiaj mnie!

hetz mich nicht!

pomyłka pomyłką pogania

Fehler m auf Fehler

wagonik <Gen ‑a, Pl ‑i> [vagoɲik] SUBST m ugs (mały wagon)

wagonik

kleiner Waggon m

wygonić [vɨgoɲitɕ]

wygonić perf od wyganiać

Siehe auch: wyganiać

wyganiać <‑ia; perf wygonić [lub wygnać]> [vɨgaɲatɕ] VERB trans

wyganiać

fortjagen

wyganiać

hinaustreiben

wyganiać kogoś z domu

jdn aus dem Haus werfen [o. jagen]

zagonić [zagoɲitɕ]

zagonić perf od zaganiać

Siehe auch: zaganiać

zaganiać <‑ia> [zagaɲatɕ] VERB trans ugs

1. zaganiać < perf zagonić> (goniąc doprowadzić do śmierci):

zaganiać

zu Tode hetzen

psy zagoniły zająca na śmierć

die Hunde mpl haben den Hasen zu Tode gehetzt

2. zaganiać < perf zagnać> <[lub zagonić]> (zapędzić kogoś lub coś):

zaganiać

treiben

zaganiać krowy do obory

die Kühe in den Stall hineintreiben

3. zaganiać < perf zagnać> <[lub zagonić]>:

zaganiać

antreiben

zaganiać kogoś do pracy

jdn zur Arbeit antreiben

begonia <Gen ‑ii, Pl ‑ie> [begoɲa] SUBST f BOT

begonia

Begonie f

nagonić [nagonitɕ]

nagonić perf od naganiać

Siehe auch: naganiać

naganiać <‑ia; Imperf ‑aj; perf nagnać [lub nagonić]> [nagaɲatɕ] VERB trans

naganiać (napędzić):

naganiać

antreiben

naganiać zwierzęta

zusammentreiben

naganiać liście, chmury

herbeitreiben

naganiać liście, chmury

heranwehen

Wendungen:

naganiać kogoś do roboty/nauki

jdn zum Arbeiten/Lernen antreiben

wroni [vroɲi] ADJ

wroni

Krähen-

wroni ogon

Schwanzfeder f einer Krähe

Antoni <Gen ‑ego, Pl ‑owie> [antoɲi] SUBST m

Antoni

Anton m

Moroni [moroɲi] SUBST f lub nt inv

Moroni

Moroni nt

wigoń <Gen ‑onia, Pl ‑onie> [vigoɲ] SUBST m ZOOL

wigoń

Vikunja nt

ringo <Gen ‑ga, kein Pl > [riŋgo] SUBST nt SPORT

ringo

ein Ring aus schweren hohlen, geriffelten Moosgummi, der beim Ringo-Spiel eingesetzt wird

rzucać ringiem

mit dem Ring werfen

I . gonić <goni; Imperf goń> [goɲitɕ] VERB trans

1. gonić (ścigać):

gonić zbiega, złodzieja

verfolgen

gonić zbiega, złodzieja

jagen

2. gonić (pędzić):

gonić

jagen

gonić

eilen

gonić co tchu

sich Dat die Lunge aus dem Hals rennen ugs

3. gonić (poganiać):

gonić gęsi, konia

antreiben

gonić kogoś do czegoś übtr

jdn zu etw antreiben

4. gonić übtr (usilnie dążyć):

gonić za czymś

nach etw streben

gonić za czymś

etw Dat nachjagen

II . gonić <goni; Imperf goń> [goɲitɕ] VERB refl

gonić

sich Akk jagen

gonić

um die Wette laufen

agonia <Gen ‑ii, Pl ‑ie> [agoɲa] SUBST f

1. agonia MED:

agonia

Agonie f

agonia

Todeskampf m

być w agonii

im Sterben liegen

2. agonia übtr (koniec):

agonia bitwy

die letzten Züge mpl der Schlacht

agonia powstania

Niedergang m des Aufstands

opustoszałe miasto pogrążało się w agonii

die verlassene Stadt f versank in Agonie

ogonić [ogoɲitɕ]

ogonić perf od oganiać

Siehe auch: oganiać

I . oganiać <‑ia; perf ogonić> [ogaɲatɕ] VERB trans

oganiać

verscheuchen

oganiać

verjagen

II . oganiać <‑ia; perf ogonić> [ogaɲatɕ] VERB refl

oganiać się od kogoś/czegoś

jdn/etw vertreiben [o. verjagen]

oganiać się od kogoś/czegoś

jdn/etw zu vertreiben [o. verjagen] versuchen

wgonić [vgoɲitɕ]

wgonić perf od wganiać

Siehe auch: wganiać

wganiać <‑ia; Imperf ‑iaj; perf wgonić> [vgaɲatɕ] VERB trans

wganiać

hineinjagen

wganiać

hineintreiben

wgonić kury do kurnika

die Hühner in den Hühnerstall treiben

zgonić [zgoɲitɕ]

zgonić perf od zganiać

Siehe auch: zganiać , zganiać

I . zganiać² <‑ia> [zgaɲatɕ] VERB trans perf ugs (zmęczyć chodzeniem)

zganiać

ablaufen

zganiał całe miasto, szukając garnituru

er ist die ganze Stadt nach einem Anzug abgelaufen

II . zganiać² <‑ia> [zgaɲatɕ] VERB refl perf (zmęczyć się)

zganiać

sich Dat die Füße ablaufen [o. wundlaufen]

zganiać¹ <‑ia; perf zegnać [lub zgonić]> [zgaɲatɕ] VERB trans

1. zganiać (spędzać):

zganiać bydło

zusammentreiben

2. zganiać (odganiać):

zganiać muchę

verscheuchen