Übersetzungen für „rozleci“ im Polnisch » Deutsch-Wörterbuch

rozlew <Gen ‑u, Pl ‑y> [rozlef] SUBST m

rozlew (rozlewisko):

rozlew

Überschwemmung f

Wendungen:

rozlew krwi

Blutvergießen nt

rozwlec [rozvlets]

rozwlec perf od rozwlekać

Siehe auch: rozwlekać

I . rozwlekać <‑ka; Imperf ‑aj; perf rozwlec> [rozvlekatɕ] VERB trans

1. rozwlekać ugs (przenieść, rozrzucić):

rozwlekać

hinschmeißen ugs

rozwlekać

verteilen

dzieci rozwlekły zabawki po całym domu

die Kinder ntpl schmissen überall im Haus ihr Spielzeug hin

dzieci rozwlekły zabawki po całym domu

die Kinder verteilten ihr Spielzeug im ganzen Haus

2. rozwlekać (potraktować coś zbyt obszernie):

rozwlekać

weitschweifig [o. weitläufig] schildern

rozwlekać wypowiedź

sich Akk weitschweifig äußern

II . rozwlekać <‑ka; Imperf ‑aj; perf rozwlec> [rozvlekatɕ] VERB refl

1. rozwlekać ugs:

rozwlekać (rozciągać się) (mgła, kolumna samochodów)

sich Akk ausdehnen

rozwlekać (rozciągać się) (mgła, kolumna samochodów)

sich Akk ausbreiten

2. rozwlekać ugs:

rozwlekać (rozprzestrzeniać się) (choroba)

sich Akk ausbreiten

rozwlekać (rozprzestrzeniać się) (choroba)

sich Akk verbreiten

3. rozwlekać ugs:

rozwlekać (zajmować dużo czasu) (zebranie, budowa)

sich Akk hinziehen

rozwlekać (zajmować dużo czasu) (zebranie, budowa)

sich Akk in die Länge ziehen

4. rozwlekać LIT:

rozwlekać (tracić tempo narracji) (wątek, akcja)

Spannung [o. Tempo] verlieren

rozlać [rozlatɕ]

rozlać perf od rozlewać

Siehe auch: rozlewać

I . rozlewać <‑wa [lub na‑] rozlać> [rozlevatɕ] perf VERB trans

1. rozlewać (na podłogę):

rozlewać

verschütten

rozlewać

vergießen

płakać nad rozlanym mlekiem

was geschehen ist, ist geschehen

2. rozlewać (do talerzy, kieliszków):

rozlewać

eingießen

rozlał wszystkim po kieliszku

er schenkte allen ein Glas ein

II . rozlewać <‑wa perf rozlać> [rozlevatɕ] VERB intr (rzeka)

rozlewać

austreten

III . rozlewać <‑wa [lub na‑] rozlać> [rozlevatɕ] perf VERB refl (wylewać się)

rozlewać

überlaufen

I . trzeci [tʃetɕi] ADJ

1. trzeci (kolejny):

trzeci

dritte(r, s)

jedna trzecia

ein Drittel nt

trzeci gatunek HANDEL

dritte Wahl f

Trzecia Rzesza HIST

Drittes Reich nt

trzecia potęga danej liczby MATH

die dritte Potenz f einer gegebenen Zahl

oparzenie trzeciego stopnia MED

Verbrennung f dritten Grades

trzeci zakon REL

Dritter Orden m

kraje Trzeciego Świata POL

Länder ntpl der Dritten Welt

po trzecie

drittens

siedzieć trzeci rok w tej samej klasie ugs

das dritte Jahr in derselben Klasse sitzen bleiben ugs

trzecie zęby iron, scherzh

die Dritten [Zähne] mpl

trzecia noga scherzh

das fünfte Rad nt am Wagen

2. trzeci (niezainteresowany):

osoby trzecie

die Dritten mpl [o. Unbeteiligten mpl ]

wiedzieć coś z trzeciej ręki

etw aus dritter Hand wissen

II . trzeci <Gen ‑ego, kein Pl > [tʃetɕi] SUBST m adj. Dekl.

1. trzeci (osoba):

trzeci

Dritte(r) mf

gdzie dwóch się bije, tam trzeci korzysta sprichw

wenn zwei sich streiten, freut sich der Dritte

2. trzeci (dzień miesiąca):

trzeci

der Dritte m

trzeciego dostaję wypłatę

am Dritten bekomme ich den Lohn

rozeta SUBST

Benutzereintrag

rozeta walca f TECH

Kuppelzapfen m