Übersetzungen für „rozprężyć“ im Polnisch » Deutsch-Wörterbuch

rozproszyć [rosproʃɨtɕ]

rozproszyć perf od rozpraszać

Siehe auch: rozpraszać

I . rozpraszać <‑sza; perf rozproszyć> [rospraʃatɕ] VERB trans

1. rozpraszać (dekoncentrować):

rozpraszać człowieka, uwagę

ablenken

rozpraszać człowieka, uwagę

stören

nie rozpraszaj mnie!

lenk mich nicht ab!

nie rozpraszaj mnie!

stör mich nicht!

2. rozpraszać (rozganiać):

rozpraszać tłum

zerstreuen

rozpraszać tłum

auseinander treiben [o. jagen]

3. rozpraszać (rozwiewać):

rozpraszać wątpliwości

ausräumen

rozpraszać wątpliwości

beseitigen

II . rozpraszać <‑sza; perf rozproszyć> [rospraʃatɕ] VERB refl

1. rozpraszać:

rozpraszać (rozchodzić się) (tłum)

sich Akk zerstreuen

rozpraszać (rozchodzić się) (tłum)

auseinander gehen

2. rozpraszać:

rozpraszać (być rozwiewanym) (chmury)

sich Akk verziehen

3. rozpraszać (dekoncentrować się):

rozpraszać

sich Akk verzetteln

4. rozpraszać CHEM:

rozpraszać

sich Akk auflösen

I . rozpieprzać <‑rza> [rospjepʃatɕ], rozpieprzyć [rospjepʃɨtɕ] perf VERB trans vulg (niszczyć)

rozpieprzać

kurz und klein schlagen ugs

rozpieprzać

zerlegen ugs

II . rozpieprzać <‑rza> [rospjepʃatɕ], rozpieprzyć [rospjepʃɨtɕ] perf VERB refl vulg (rozbić się)

rozpieprzać

einen Unfall bauen

I . rozpraszać <‑sza; perf rozproszyć> [rospraʃatɕ] VERB trans

1. rozpraszać (dekoncentrować):

rozpraszać człowieka, uwagę

ablenken

rozpraszać człowieka, uwagę

stören

nie rozpraszaj mnie!

lenk mich nicht ab!

nie rozpraszaj mnie!

stör mich nicht!

2. rozpraszać (rozganiać):

rozpraszać tłum

zerstreuen

rozpraszać tłum

auseinander treiben [o. jagen]

3. rozpraszać (rozwiewać):

rozpraszać wątpliwości

ausräumen

rozpraszać wątpliwości

beseitigen

II . rozpraszać <‑sza; perf rozproszyć> [rospraʃatɕ] VERB refl

1. rozpraszać:

rozpraszać (rozchodzić się) (tłum)

sich Akk zerstreuen

rozpraszać (rozchodzić się) (tłum)

auseinander gehen

2. rozpraszać:

rozpraszać (być rozwiewanym) (chmury)

sich Akk verziehen

3. rozpraszać (dekoncentrować się):

rozpraszać

sich Akk verzetteln

4. rozpraszać CHEM:

rozpraszać

sich Akk auflösen

rozpatrywać <‑ruje> [rospatrɨvatɕ], rozpatrzeć [rospatʃetɕ] perf, rozpatrzyć [rospatʃɨtɕ] VERB trans perf

rozpatrywać prośbę:

rozpatrywać

prüfen

rozpatrywać podanie o pracę

die Bewerbung prüfen

rozprawa <Gen ‑wy, Pl ‑wy> [rosprava] SUBST f

1. rozprawa JUR:

rozprawa

Verhandlung f

2. rozprawa (praca naukowa):

rozprawa

Abhandlung f

rozprawa doktorska

Doktorarbeit f

rozprawa doktorska

Dissertation f

I . rozpruć [rosprutɕ] perf, rozpruwać [rospruvatɕ] <‑wa> VERB trans

1. rozpruć (rozdzierać):

rozpruć rękaw, szew

auftrennen

2. rozpruć (ranić):

rozpruć brzuch, nogę

aufschlitzen

rozpruć brzuch, nogę

aufschneiden

3. rozpruć (rozcinać):

rozpruć kasę

aufbrechen

II . rozpruć [rosprutɕ] perf, rozpruwać [rospruvatɕ] <‑wa> VERB refl

rozpruć (rękaw)

aufreißen

rozpruć (szew)

aufgehen