Übersetzungen für „upiciu“ im Polnisch » Deutsch-Wörterbuch

pięciu [pjeɲtɕu] NUM

pięciu chłopców

fünf Jungen mpl

picie <Gen ‑ia, Pl ‑ia> [pitɕe] SUBST nt

1. picie kein Pl (czynność):

picie

Trinken nt

woda do picia

Trinkwasser nt

daj mi coś do picia

gib mir etwas zu trinken

2. picie ugs (napój):

picie

Getränk nt

3. picie ugs (alkoholizm):

on przesadza z piciem

er trinkt zu viel [Alkohol]

wyszedł z picia 3 lata temu

er ist seit drei Jahren trocken

znowu powrócił do picia

er trinkt wieder [Alkohol]

upichcić [upixtɕitɕ]

upichcić perf od pichcić

Siehe auch: pichcić

pichcić <‑ci; perf u‑> [pixtɕitɕ] VERB trans t. scherzh ugs

pichcić

brutzeln ugs

pichcić

auf die Schnelle kochen ugs

pichcić

kochen

pichcić zupę

eine Suppe kochen

upichciła coś na szybko

sie hat auf die Schnelle etwas gekocht

upuszczać <‑cza> [upuʃtʃatɕ], upuścić [upuɕtɕitɕ] VERB trans perf

upuszczać (pozwolić wypaść):

upuszczać

fallen lassen

nie upuść tego!

lass das nicht fallen!

Wendungen:

upuścić komuś krwi

jdn bis aufs Blut quälen [o. reizen]

uparcie [upartɕe] ADV

uparcie

hartnäckig

uparcie

stur

uparcie obstawać przy swoim

auf seinem Standpunkt bestehen

uparcie obstawać przy swoim

auf seiner Meinung beharren

upiąć [upjoɲtɕ]

upiąć perf od upinać

Siehe auch: upinać

upinać <‑na; perf upiąć> [upinatɕ] VERB trans

upinać zasłonę:

upinać

drapieren

upinać włosy w kok

die Haare zu einem Knoten zusammenstecken

I . upiec <upiecze; Imperf upiecz> [upjets]

upiec perf od piec

II . upiec <upiecze; Imperf upiecz> [upjets] VERB refl ugs (ujść bezkarnie)

tym razem mi się upiekło

diesmal bin ich ungestraft [o. ungeschoren] davongekommen

upiekło im się, nikt nic nie zauważył

sie haben Schwein gehabt, niemand bemerkte etwas ugs

to ci się nie upiecze!

damit kommst du nicht ungeschoren davon!

to ci się upiekło

da bist du [noch mal] ungestraft [o. mit einem blauen Auge] davongekommen

Siehe auch: piec , piec

I . piec² <piecze> [pjets] VERB trans

1. piec < perf u‑> (poddawać działaniu temperatury):

piec chleb, ciasto

backen

piec mięso

braten

2. piec nur imper (sprawiać ból):

oczy mnie pieką

mir brennen die Augen ntpl

twarz mnie piecze

mein Gesicht nt glüht

ta rana piecze mnie żywym ogniem geh

diese Wunde f brennt wie Feuer

II . piec² <piecze> [pjets] VERB intr <perf po‑>

piec (parzyć) (słońce)

brennen

piec (parzyć) (słońce)

sengen

III . piec² <piecze> [pjets] VERB refl

1. piec < perf u‑> <[lub po‑]>:

piec (chleb, ciasto)

backen

piec (mięso)

braten

2. piec < perf po‑> (odczuwać gorąco):

piec się na słońcu (człowiek)

sich Akk in [o. von] der Sonne braten lassen ugs

piec¹ <Gen ‑a, Pl ‑e> [pjets] SUBST m

piec (do ogrzewania)

Heizofen m

piec (kuchenny)

Backofen m

piec (przemysłowy)

Hochofen m

piec gdański

Danziger Kachelofen m

prosto z pieca

ofenfrisch

napalić w piecu

im Ofen heizen

wsadzić chleb do pieca

Brot in den Ofen schieben

Wendungen:

z niejednego pieca chleb jeść

viel in der Welt herumkommen

komuś się żyje jak u Pana Boga za piecem

jd lebt wie die Made f im Speck [o. wie Gott m in Frankreich]

upiór <Gen ‑iora, Pl ‑iory> [upjur] SUBST m geh

upiór

Gespenst nt

upiór

Geist m

Wendungen:

wyglądać jak upiór

gespenstisch aussehen

być bladym jak upiór

blass wie der Tod m [o. leichenblass] [o. totenblass] [o. totenbleich] sein

I . upijać <‑ja; perf upić> [upijatɕ] VERB trans

1. upijać nur perf (łyknąć odrobinę):

upijać herbatę

einen Schluck [von etw] trinken

2. upijać (upajać):

upijać osobę

betrunken machen

upijać osobę

berauschen geh

upić kogoś do nieprzytomności

jdn unter den Tisch trinken

II . upijać <‑ja; perf upić> [upijatɕ] VERB refl

1. upijać (spić się):

upijać

sich Akk betrinken

upić się na smutno/wesoło

durch Trinken traurig/lustig werden

upić się do nieprzytomności

sich bis zur Besinnungslosigkeit betrinken

2. upijać übtr (upajać się):

upijać

sich Akk berauschen

upić się radością

außer sich vor Freude sein

upić się sukcesem

sich am Erfolg berauschen

upinać <‑na; perf upiąć> [upinatɕ] VERB trans

upinać zasłonę:

upinać

drapieren

upinać włosy w kok

die Haare zu einem Knoten zusammenstecken

upupiać <‑ia; Imperf ‑aj> [upupjatɕ], upupić [upupitɕ] VERB trans perf ugs (ośmieszyć kogoś)

upupiać

sich über jdn lustig machen

upupiać

jdn verspotten [o. auslachen]

upić [upitɕ]

upić perf od upijać

Siehe auch: upijać

I . upijać <‑ja; perf upić> [upijatɕ] VERB trans

1. upijać nur perf (łyknąć odrobinę):

upijać herbatę

einen Schluck [von etw] trinken

2. upijać (upajać):

upijać osobę

betrunken machen

upijać osobę

berauschen geh

upić kogoś do nieprzytomności

jdn unter den Tisch trinken

II . upijać <‑ja; perf upić> [upijatɕ] VERB refl

1. upijać (spić się):

upijać

sich Akk betrinken

upić się na smutno/wesoło

durch Trinken traurig/lustig werden

upić się do nieprzytomności

sich bis zur Besinnungslosigkeit betrinken

2. upijać übtr (upajać się):

upijać

sich Akk berauschen

upić się radością

außer sich vor Freude sein

upić się sukcesem

sich am Erfolg berauschen

kiciuś <Gen ‑usia, Pl ‑usie> [kitɕuɕ] SUBST m

1. kiciuś (kot):

kiciuś

Kätzchen nt

2. kiciuś ugs (osoba):

kiciuś

Mausebär m ugs

upoić [upoitɕ]

upoić perf od upajać

Siehe auch: upajać

I . upajać <‑ja; perf upoić> [upajatɕ] VERB trans geh

1. upajać (poić):

upajać kogoś alkoholem

jdn mit Alkohol betrunken machen

2. upajać:

upajać (alkohol) (odurzać)

in einen Rausch versetzen

3. upajać übtr (wywoływać zachwyt):

upajać

berauschen geh

upajający zapach

berauschender Duft m geh

II . upajać <‑ja; perf upoić> [upajatɕ] VERB refl geh

1. upajać (upijać się):

upajać się alkoholem

sich Akk durch Alkohol in einen Rausch versetzen

2. upajać übtr (zachwycać się):

upajać czymś

sich Akk an etw Dat berauschen übtr geh

I . upalać <upala; Imperf ‑aj> [upalatɕ], upalić [upalitɕ] perf VERB trans ugs

1. upalać (nadpalać):

upalać

ansengen

upalać

anzünden

upalać gałęzie

Äste ansengen

2. upalać (prażyć):

upalać

rösten

upalić cukier

Zucker rösten

II . upalać <upala; Imperf ‑aj> [upalatɕ], upalić [upalitɕ] perf VERB refl ugs

upalać

angesengt werden

upalać

sich Akk entzünden