Übersetzungen für „wydziobać“ im Polnisch » Deutsch-Wörterbuch

udziobać <‑bie; Imperf udziob [lub udziób]> [udʑobatɕ] VERB trans perf ugs

1. udziobać (oddzielić coś od czegoś dziobiąc):

kruk udziobał kawałek sera

der Rabe m hat ein Stückchen Käse abgepickt

2. udziobać (uszczypnąć dziobem):

gęś udziobała ją w nogę

eine Gans f hat sie ins Bein gezwackt ugs

obdziobać [obdʑobatɕ] perf, obdziobywać [obdʑobɨvatɕ] <‑buje> VERB trans

obdziobać

[ab]picken

podziobać [podʑobatɕ], podzióbać [podʑubatɕ] <‑bie; Imperf ‑iob [lub ‑iób]>

1. podziobać (zjeść):

podziobać

picken

ptaki podziobały ziarno

die Vögel mpl pickten Körner

2. podziobać (pokłuć):

podziobać

hacken

podziobać coś nożem

etw Akk mit dem Messer hacken

mury podziobane odłamkami

mit Splittern gehackte Mauern fpl

zadziobać [zadʑobatɕ] perf, zadziobywać [zadʑobɨvatɕ] <‑buje> VERB trans

1. zadziobać (ptak):

zadziobać

zu Tode picken

sokół zadziobał wróbla

der Falke m hat den Sperling zu Tode gehackt

2. zadziobać übtr ugs (zaatakować):

zadziobać

angreifen

musisz wyglądać jak inni, bo inaczej cię zadziobią

du musst wie alle anderen aussehen, sonst werden sie dich zerfetzen

I . wydzierać <‑ra; perf wydrzeć> [vɨdʑeratɕ] VERB trans

1. wydzierać (wyrywać):

wydzierać kartkę

[her]ausreißen

2. wydzierać (zabierać siłą):

wydzierać coś komuś

jdm etw entreißen

wydzierać coś sobie z rąk

sich Dat etw aus den Händen reißen

wydrzeć coś komuś z gardła ugs

jdm etw aus dem Munde entreißen

wydrzeć [na kogoś] gębę [lub pysk] [lub mordę] vulg

jdn anbrüllen ugs

wydrzeć [na kogoś] gębę [lub pysk] [lub mordę] vulg

in barschem Ton anfahren

3. wydzierać ugs (niszczyć):

wydzierać

abnutzen

II . wydzierać <‑ra; perf wydrzeć> [vɨdʑeratɕ] VERB refl

1. wydzierać ugs (wrzeszczeć):

wydzierać

brüllen

wydzierać

schreien

wydzierać się na kogoś na cały regulator ugs

brüllen wie das Zeug hält ugs

2. wydzierać (wyrywać się):

wydzierać się komuś

sich Akk von jdm losreißen [o. befreien]

wydziwiać <‑ia> [vɨdʑivjatɕ] VERB intr ugs

wydziwiać na coś

an etw Dat [herum]nörgeln abw

I . wydzielać <‑la> [vɨdʑelatɕ], wydzielić [vɨdʑelitɕ] perf VERB trans

1. wydzielać (wytwarzać):

wydzielać hormon, żółć

absondern

wydzielać zapach

ausströmen

2. wydzielać (emitować):

wydzielać ciepło, promieniowanie

ausstrahlen

wydzielać ciepło, promieniowanie

abgeben

wydzielać promienie słoneczne

die Sonnenstrahlung emittieren

3. wydzielać (przydzielać):

wydzielać pieniądze, prowiant

zuteilen

wydzielać pieniądze, prowiant

austeilen

4. wydzielać (wyodrębnić):

wydzielać

abtrennen

wydzielać

abgrenzen

wydzielać

zuweisen

wydzielić miejsce do zabawy

den Ort zum Spielen abtrennen

wydzielić teren pod budowę

das Baugrundstück zuweisen [o. abgrenzen]

II . wydzielać <‑la> [vɨdʑelatɕ], wydzielić [vɨdʑelitɕ] perf VERB refl

1. wydzielać:

wydzielać (powstawać) (hormony, ślina)

sich Akk bilden

wydzielać (powstawać) (hormony, ślina)

entstehen

2. wydzielać:

wydzielać (być wytrącanym) (związek)

ausgeschieden werden