Übersetzungen für „ausrippen“ im Deutsch » Polnisch-Wörterbuch

a̱u̱s|kippen VERB trans

1. auskippen (entleeren):

auskippen Aschenbecher, Eimer

opróżniać [perf opróżnić]

2. auskippen (ausschütten):

auskippen Zigarettenasche

wysypywać [perf wysypać]

auskippen Eimer

wylewać [perf wylać]

a̱u̱s|flippen [ˈaʊsflɪpən] VERB intr +sein ugs

1. ausflippen (durchdrehen):

ausflippen

oszaleć ugs

[total] ausgeflippt sein

być [zupełnie] stukniętym ugs

[total] ausgeflippt sein (wütend werden)

wkurzyć się ugs

völlig ausflippen

wyjść z siebie ugs

2. ausflippen (sich freuen):

ausflippen

szaleć [perf o‑] z radości

vor Begeisterung ausflippen

szaleć [perf o‑] z zachwytu

3. ausflippen (die Nerven verlieren):

ausflippen

tracić [perf s‑] głowę

4. ausflippen (Drogen nehmen):

ausflippen

uciekać [perf uciec] w narkotyki

I . a̱u̱s|richten VERB trans

1. ausrichten (übermitteln):

ausrichten Gruß, Nachricht

przekazać

jdm ausrichten, dass ...

przekazać komuś, że...

soll ich [ihr] etwas ausrichten?

czy mam [jej] coś przekazać?

2. ausrichten (bewirken):

etw ausrichten [können]

[móc] coś wskórać

nichts ausrichten [können]

nie [móc] nic wskórać

ich konnte bei ihm nichts ausrichten

nie mogłem u niego nic wskórać

3. ausrichten (einstellen):

ausrichten

ustawić

das Teleskop auf etw Akk ausrichten

nastawić teleskop na coś

4. ausrichten (konzipieren):

ausrichten

dostosowywać [perf dostosować]

die Produkte auf den Markt ausrichten

dostosować produkty do [potrzeb] rynku

ausgerichtet sein auf (abzielen)

być nastawionym na

5. ausrichten (veranstalten):

ausrichten Hochzeit

wyprawiać [perf wyprawić]

ausrichten Hochzeit

urządzać [perf urządzić]

6. ausrichten A ugs (schlecht machen):

ausrichten

obmawiać [perf obmówić]

ausrichten

obgadywać [perf obgadać]

7. ausrichten CH (auszahlen):

ausrichten

wypłacać [perf wypłacić]

II . a̱u̱s|richten VERB refl

1. ausrichten (einstellen):

sich an etw Dat ausrichten

zorientować się na coś

dieses Angebot richtet sich an den Bedürfnissen der Kinder aus

ta oferta f jest zorientowana na potrzeby dzieci

2. ausrichten (orientieren):

sich auf Gott ausrichten

być posłusznym Bogu

a̱u̱s|klappen VERB trans

ausklappen Platte:

ausklappen

rozkładać [perf rozłożyć]

strịppen [ˈstrɪpən] VERB intr ugs

strippen

robić [perf z‑] strip-tease

I . ạb|kippen VERB intr +sein

abkippen

przewracać [perf przewrócić] się

II . ạb|kippen VERB trans

1. abkippen (fallen lassen):

abkippen

przewracać [perf przewrócić]

2. abkippen (abladen):

abkippen Müll, Sand

zsypywać [perf zsypać]

3. abkippen (beseitigen):

abkippen Säure

usuwać [perf usunąć]

ạb|tippen VERB trans ugs

abtippen

przepisywać [perf przepisać] na maszynie

ạn|tippen VERB trans

1. antippen Person:

antippen

lekko dotykać [perf dotknąć]

antippen

muskać [perf musnąć]

2. antippen fig Thema:

antippen

napomykać [perf napomknąć]

antippen

wzmiankować

I . ụm|kippen VERB intr +sein

1. umkippen:

umkippen (umfallen) (Person, Gegenstand)

przewracać [perf przewrócić] się

umkippen (Wagen, Boot)

wywracać [perf wywrócić] się

er kippte mit dem Stuhl/mit dem Fahrrad um

przewrócił się razem z krzesłem/rowerem

2. umkippen ugs (bewusstlos werden):

umkippen

stracić przytomność

umkippen

mdleć [perf ze‑]

3. umkippen ugs (sich jds Einfluss beugen):

umkippen

ustąpić [komuś]

4. umkippen ÖKOL (Gewässer):

umkippen

ulegać degradacji

5. umkippen abw ugs:

umkippen (sich umwandeln) (Stimmung)

zmieniać [perf zmienić] się radykalnie

ihre gute Laune kippte in Wut um

jej dobry humor m przerodził się we wściekłość

6. umkippen ugs (Wein):

umkippen

skwasić się

II . ụm|kippen VERB trans

umkippen Glas:

umkippen

przewracać [perf przewrócić]

umkippen

wywracać [perf wywrócić]

I . a̱u̱s|rufen VERB trans irr

1. ausrufen (bekannt geben):

ausrufen Haltestelle

zapowiadać [perf zapowiedzieć]

2. ausrufen (über Lautsprecher suchen):

jdn ausrufen [lassen]

[kazać] wywołać kogoś

man ließ ihn über Lautsprecher ausrufen

kazano wezwać go przez głośnik

3. ausrufen (proklamieren):

ausrufen Streik

ogłaszać [perf ogłosić]

ausrufen Krieg

wypowiadać [perf wypowiedzieć]

ausrufen Republik

proklamować

ausrufen Notstand

ogłaszać [perf ogłosić]

II . a̱u̱s|rufen VERB intr irr (laut rufen)

ausrufen

wykrzyknąć

I . a̱u̱s|reden VERB intr

1. ausreden (zu Ende reden):

darf ich erst ausreden?

czy wolno mi najpierw dokończyć?

jdn ausreden lassen

dać komuś skończyć

lässt du mich bitte erst ausreden?

czy pozwolisz mi powiedzieć do końca?

2. ausreden (seine Rede beenden):

wir müssen abwarten, bis er ausgeredet hat

musimy poczekać, aż on skończy mówić

II . a̱u̱s|reden VERB trans

jdm etw ausreden

coś komuś wyperswadować

sie versuchte ihm den Plan auszureden

próbowała wyperswadować mu ten plan

III . a̱u̱s|reden VERB refl REG (sich aussprechen)

ausreden

wygadać się ugs

I . a̱u̱s|ruhen VERB intr, refl

ausruhen

odpoczywać [perf odpocząć]

ausruhen

wypoczywać [perf wypocząć]

[sich] von den Strapazen einer Reise ausruhen

odpocząć po trudach podróży

jetzt muss ich [mich] aber mal ausruhen

ale teraz muszę odpocząć

II . a̱u̱s|ruhen VERB trans

ausruhen Füße:

ausruhen

dać odpocząć

a̱u̱s|rasten VERB intr +sein

1. ausrasten TECH:

ausrasten

wyskakiwać [perf wyskoczyć]

2. ausrasten ugs (durchdrehen):

ausrasten

wściec [lub wkurzyć] się ugs

ausrasten

wychodzić [perf wyjść] z siebie ugs

a̱u̱s|rauben VERB trans

ausrauben

obrabować

ausrauben Grabstätte, Wohnung, Geschäft

splądrować

a̱u̱s|raufen VERB trans

ausraufen Unkraut, Gras:

ausraufen

wyplewiać [perf wyplewić]

Wendungen:

sich Dat die Haare ausraufen

wyrywać [lub rwać] sobie włosy z głowy

a̱u̱s|räumen VERB trans

1. ausräumen (leer machen):

ausräumen Schrank, Zimmer

opróżniać [perf opróżnić]

ausräumen Bücher

wyjmować [perf wyjąć]

2. ausräumen ugs (ausrauben):

ausräumen Ladenkasse

ograbić

3. ausräumen (beseitigen):

ausräumen Missverständnis

wyjaśniać [perf wyjaśnić]

ausräumen Schwierigkeiten

rozwiązywać [perf rozwiązać]

ausräumen Zweifel

rozwiewać [perf rozwiać]

a̱u̱s|reiben VERB trans irr

1. ausreiben (durch Reiben entfernen):

ausreiben

ścierać [perf zetrzeć]

ausreiben

wymazywać [perf wymazać]

einen Fleck ausreiben

zetrzeć plamę

2. ausreiben (säubern):

ausreiben

czyścić [perf wy‑]

eine Pfanne ausreiben

czyścić patelnię

a̱u̱s|reifen VERB intr +sein

ausreifen

dojrzewać [perf dojrzeć]

a̱u̱s|reisen VERB intr +sein

ausreisen

wyjeżdżać [perf wyjechać] za granicę

früher durften Ostdeutsche nicht in die BRD ausreisen

wcześniej mieszkańcy mpl Wschodnich Niemiec nie mogli wyjeżdżać do RFN