Übersetzungen für „splácajú“ im Polnisch » Deutsch-Wörterbuch

spłacać <‑ca; perf spłacić> [spwatsatɕ] VERB trans

spłacać

zurückzahlen

spłacać

abzahlen

spłacać dług/pożyczkę

Schulden/Darlehen zurückzahlen [o. abzahlen]

spłacać coś ratami [lub w ratach]

etw in Raten zurückzahlen [o. abzahlen]

I . splatać <‑ta; perf spleść> [splatatɕ] VERB trans

splatać wianek, warkocz:

splatać

[zusammen]flechten

splatać dłonie [lub palce]

die Hände [zusammen]falten

II . splatać <‑ta; perf spleść> [splatatɕ] VERB refl

splatać się ramionami

sich Akk umarmen

spłacalny [spwatsalnɨ] ADJ

spłacalny

rückzahlbar

spłacalny

abzahlbar

ten kredyt jest spłacalny

dieser Kredit m ist abzahlbar

spłakany [spwakanɨ] ADJ

spłakany

verweint

spłakana twarz

verweintes Gesicht nt

spłacić [spwatɕitɕ]

spłacić perf od spłacać

Siehe auch: spłacać

spłacać <‑ca; perf spłacić> [spwatsatɕ] VERB trans

spłacać

zurückzahlen

spłacać

abzahlen

spłacać dług/pożyczkę

Schulden/Darlehen zurückzahlen [o. abzahlen]

spłacać coś ratami [lub w ratach]

etw in Raten zurückzahlen [o. abzahlen]

spłata <Gen ‑ty, Pl ‑ty> [spwata] SUBST f

1. spłata kein Pl (spłacenie):

spłata

Rückzahlung f

spłata

Abzahlung f

spłata długów

Rückzahlung der Schulden

spłata kredytu

Rückzahlung eines Kredits

spłata przed terminem płatności [lub wymagalności]

Rückzahlung vor Fälligkeit

2. spłata (rata):

spłata

Abzahlung f

niskie spłaty

niedrige Abzahlung

splamić [splamitɕ]

splamić perf od plamić

Siehe auch: plamić

I . plamić <‑mi> [plamitɕ] VERB trans

1. plamić < perf po‑> (brudzić):

plamić coś czymś

etw mit etw beschmutzen [o. beflecken]

2. plamić < perf s‑> (okrywać hańbą):

plamić

beflecken

plamić honor oszustwem

die Ehre durch Betrug beflecken

II . plamić <‑mi> [plamitɕ] VERB refl

1. plamić < perf po‑> (brudzić się):

plamić się czymś

sich Akk mit etw beflecken

2. plamić < perf s‑> (okrywać się hańbą):

splamić się machinacjami

sich Akk mit Machenschaften beflecken abw

splątać [splontatɕ]

splątać perf od plątać

Siehe auch: plątać

I . plątać <‑ącze> [plontatɕ] VERB trans

1. plątać < perf po‑> <[lub za‑]> (gmatwać):

plątać nici

verwirren

plątać włosy

durcheinander bringen

2. plątać < perf po‑> ugs (mylić):

plątać daty, nazwiska

verwechseln

plątać daty, nazwiska

durcheinander bringen

II . plątać <‑ącze> [plontatɕ] VERB refl

1. plątać < perf po‑> <[lub za‑]>:

plątać (gmatwać się) (nici, włosy)

sich Akk verwirren

plątać (gmatwać się) (nici, włosy)

sich Akk verwickeln

nogi się komuś plączą

jd geht auf schwankenden Füßen

2. plątać < perf po‑> übtr ugs:

plątać (mylić się) (fakty, kolejność)

durcheinander geraten

plątać (mylić się) (fakty, kolejność)

sich Akk verwirren

wszystko mi się poplątało

mir ist alles durcheinander geraten

3. plątać < perf za‑> (tracić wątek):

plątać

verwirrt sprechen

język się komuś plącze

jd spricht verwirrt

4. plątać < perf za‑> (wikłać się):

plątać się w zeznaniach

sich Akk in Widersprüche verwickeln

5. plątać < perf za‑> (okręcać się):

plątać

sich Akk schlingen

plątać

sich Akk winden

coś się [komuś] plącze koło czegoś

etw wickelt sich [jdm] um etw

6. plątać ugs (krążyć):

plątać się koło kogoś/czegoś

um jdn/etw herumstreichen

spłatać <‑ta> [spwatatɕ] VERB trans perf geh

spłatać komuś figla

jdm einen Streich spielen