Übersetzungen für „zatiaľ“ im Polnisch » Deutsch-Wörterbuch

zatkać [zatkatɕ]

zatkać perf od zatykać

Siehe auch: zatykać

I . zatykać <‑ka> [zatɨkatɕ] VERB trans

1. zatykać < perf zatkać> <[lub zatknąć]> (zapychać czymś):

zatykać

zustopfen

zatykać

zustöpseln

zatykać butelkę korkiem

eine Flasche verkorken

2. zatykać < perf zatknąć> (umieszczać gdzieś):

zatykać

hineinstopfen

zatykać

hineinstecken

zatykać flagę

hissen

zatykać flagę

aufziehen

aż mnie zatkało

ich war sprachlos

aż mnie zatkało

es verschlug mir den Atem

3. zatykać (utrudnić oddychanie):

było tak zimno, że zatykało

es war so kalt, dass ich keine Luft bekam

II . zatykać <‑ka perf zatkać> [zatɨkatɕ] VERB refl

zatykać

sich Akk verstopfen

zatykać

verstopft sein

matias [matjas], maties [matjes] SUBST m <Gen ‑a, Pl ‑y>

matias

Matjes[heringe] mpl

zapiać [zapjatɕ]

zapiać perf od piać

Siehe auch: piać

piać <pieje; za‑> [pjatɕ] perf VERB intr

1. piać (kogut):

piać

krähen

kur zapiał ugs

verdammt ugs

2. piać ugs (wydać wysoki dźwięk z radości):

piać

jauchzen

piać z radości/zachwytu

vor Freude/Begeisterung jauchzen

3. piać nur imper scherzh geh (chwalić kogoś/coś):

piać peany na czyjąś cześć

Lobeshymnen auf jdn singen

zasiać [zaɕatɕ]

zasiać perf od zasiewać

Siehe auch: zasiewać

I . zasiewać <‑wa; perf zasiać> [zaɕevatɕ] VERB trans

1. zasiewać (wysiać nasiona):

zasiewać

aussäen

zasiewać kwiaty na grządkach

Blumen in den Beeten säen

cisza jak makiem zasiał

es ist mucksmäuschenstill ugs

2. zasiewać übtr (wywołać jakieś uczucia):

zasiewać

streuen

zasiewać

erregen

zasiać w kimś podejrzenie

bei jdm Verdacht erregen

II . zasiewać <‑wa; perf zasiać> [zaɕevatɕ] VERB refl

zasiewać (samoistnie wysiać nasiona) (roślina)

sich Akk aussäen

I . zawiać <‑ieje> [zavjatɕ]

zawiać perf od zawiewać

II . zawiać <‑ieje> [zavjatɕ] VERB intr, unpers ugs (spowodować przeziębienie)

zawiało mnie

ich habe Zug gekriegt ugs

Siehe auch: zawiewać

I . zawiewać <‑wa; perf zawiać> [zavjevatɕ] VERB trans

zawiewać (gromadząc się, zasypywać) (śnieg, piasek)

zuwehen

zawiewać (gromadząc się, zasypywać) (śnieg, piasek)

verwehen

śnieg zawiał drogi

der Schnee m verwehte die Wege

II . zawiewać <‑wa; perf zawiać> [zavjevatɕ] VERB intr (wiatr)

zawiewać

aufkommen

zawiewać

wehen

zawias <Gen ‑u, Pl ‑y> [zavjas] SUBST m

zawias

Scharnier nt

zawias

[Tür]angel f

zawias

Drehgelenk nt

drzwi na zawiasach

Scharniertür f

zamiar <Gen ‑u, Pl ‑y> [zamjar] SUBST m

1. zamiar (plany):

zamiar

Absicht f

zamiar

Vorhaben nt

mieć zamiar coś zrobić

vorhaben [o. die Absicht haben] , etw zu tun

mieć dobre/złe zamiary

gute/schlechte Absichten haben

2. zamiar JUR:

zamiar

Absicht f

zamiar

Vorsatz m

zamiar alternatywny

Alternativvorsatz

zamiar narażenia na niebezpieczeństwo

Gefährdungsvorsatz

zamiar oszukania

betrügerische Absicht

zamiar podżegania

Anstiftervorsatz

zamiar pomocnictwa

Gehilfenvorsatz

zamiar rozboju

räuberische Absicht

zamiar szantażu

erpresserische Absicht

zatrata <Gen ‑ty, kein Pl > [zatrata] SUBST f

1. zatrata geh (zaniknięcie):

zatrata

Verlust m

zatrata

Schwund m

2. zatrata przest (zagłada):

zatrata

Vernichtung f

zatrata

Untergang m

zataić [zataitɕ] perf, zatajać [zatajatɕ] <‑ja> VERB trans

zataić

verheimlichen

zataić

verschweigen

zataić

verbergen

zataić przed kimś prawdę

jdm die Wahrheit verschweigen

zatupać [zatupatɕ]

zatupać perf od tupać

Siehe auch: tupać

tupać <‑pie; perf tupnąć [lub za‑]> [tupatɕ] VERB intr

tupać

stampfen

tupać

trampeln

tupać nogą

mit dem Fuß stampfen

I . zatykać <‑ka> [zatɨkatɕ] VERB trans

1. zatykać < perf zatkać> <[lub zatknąć]> (zapychać czymś):

zatykać

zustopfen

zatykać

zustöpseln

zatykać butelkę korkiem

eine Flasche verkorken

2. zatykać < perf zatknąć> (umieszczać gdzieś):

zatykać

hineinstopfen

zatykać

hineinstecken

zatykać flagę

hissen

zatykać flagę

aufziehen

aż mnie zatkało

ich war sprachlos

aż mnie zatkało

es verschlug mir den Atem

3. zatykać (utrudnić oddychanie):

było tak zimno, że zatykało

es war so kalt, dass ich keine Luft bekam

II . zatykać <‑ka perf zatkać> [zatɨkatɕ] VERB refl

zatykać

sich Akk verstopfen

zatykać

verstopft sein

zator <Gen ‑u, Pl ‑y> [zator] SUBST m

1. zator (nieprzejezdność drogi):

zator

[Verkehrs]stau m

2. zator kein Pl MED:

zator

Embolie f

3. zator (nagromadzenie kry):

zator lodowy

Eisstau m

I . zatem [zatem] KONJ geh (dlatego)

zatem

somit

zatem

demnach

zatem

deshalb

jest zimno, a zatem zostaniemy w domu

es ist kalt, deshalb bleiben wir zu Hause

II . zatem [zatem] PARTIKEL (więc)

zatem

folglich

zatem

also

a zatem posłuchajmy

hören wir also zu

zatarg <Gen ‑u, Pl ‑i> [zatark] SUBST m geh

zatarg

Konflikt m

zatarg

Streit m

wejść z kimś w zatarg

mit jdm in Konflikt geraten

zatarg między kupującymi

Konflikt zwischen Käufern

zatarg lokalny

lokaler Konflikt m

I . zatłuc <‑ucze; pret ‑ukł> [zatwuts] VERB trans perf

zatłuc

totschlagen

zatłuc

totprügeln

Wendungen:

zatłuc kogoś jak psa

jdn wie einen Hund totschlagen

II . zatłuc <‑ucze; pret ‑ukł> [zatwuts] VERB intr perf

zatłuc (pulsować) (serce)

heftig schlagen

jego serce zatłukło ze strachu

sein Herz raste vor Angst

III . zatłuc <‑ucze; pret ‑ukł> [zatwuts] VERB refl perf

zatłuc

sich Akk gegenseitig totschlagen

zatoka <Gen ‑ki, Pl ‑ki> [zatoka] SUBST f

1. zatoka (część morza,z jeziora):

zatoka

Bucht f

Zatoka Gdańska

die Danziger Bucht

Zatoka Perska

der Persische Golf m

2. zatoka meist Pl ANAT:

zatoka

Höhle f

zatoka czołowa

Stirnhöhle f

3. zatoka (pobocze drogi):

zatoka

Haltebucht f

zatoka

Parkhafen m

zatruć [zatrutɕ]

zatruć perf od zatruwać

Siehe auch: zatruwać

I . zatruwać <‑wa; perf zatruć> [zatruvatɕ] VERB trans

1. zatruwać (powodować skażenie):

zatruwać

vergiften

zatruwać wodę

verseuchen

zatruwać środowisko

verschmutzen

zatruwać komuś życie

jdm das Leben vergällen

2. zatruwać MED:

zatruwać

abtöten

zatruwać ząb

betäuben

II . zatruwać <‑wa; perf zatruć> [zatruvatɕ] VERB refl

zatruwać się nieświeżą rybą/grzybami

sich Akk an verdorbenem Fisch/an Pilzen vergiften

apatia <Gen ‑ii, kein Pl > [apatja] SUBST f

apatia

Apathie f

apatia

Teilnahmslosigkeit f

popaść w apatię, pogrążyć się w apatii

in Apathie verfallen [o. versinken]

otrząsnąć się z apatii

sich Akk von Apathie befreien

zaciąć [zatɕoɲtɕ]

zaciąć perf od zacinać

Siehe auch: zacinać

I . zacinać <‑na perf zaciąć> [zatɕinatɕ] VERB trans

1. zacinać (kaleczyć):

zacinać

schneiden

zacinać

verletzen

2. zacinać (ściskać):

zacinać wargi, usta

zusammenkneifen

zacinać wargi, usta

zusammenpressen

zaciąć zęby

die Zähne zusammenbeißen ugs

II . zacinać <‑na> [zatɕinatɕ] VERB intr

zacinać (intensywnie padać) (deszcz)

peitschen

zacinać (intensywnie padać) (deszcz)

heftig regnen

zacinać (śnieg)

heftig schneien

III . zacinać <‑na perf zaciąć> [zatɕinatɕ] VERB refl

1. zacinać (kaleczyć się):

zacinać

sich Akk schneiden

zacinać

sich Akk verletzen

2. zacinać (jąkać się):

zacinać

stottern

zacinać

stocken

3. zacinać (upierać się przy czymś):

zacinać się w uporze

sich Akk auf etw Akk verbeißen

zacinać się w gniewie/uporze/milczeniu

im Zorn/Widerstand/Schweigen verharren

4. zacinać:

zacinać (źle funkcjonować) (mechanizm, szuflada)

klemmen