Übersetzungen für „skadzac“ im Polnisch » Deutsch-Wörterbuch

skazać [skazatɕ]

skazać perf od skazywać

Siehe auch: skazywać

I . skazywać <‑zuje; perf skazać> [skazɨvatɕ] VERB trans JUR

skazać kogoś na karę dziesięciu lat więzienia/dożywocia

jdn zu zehn Jahren/lebenslänglicher Haft verurteilen

skazujący wyrok na śmierć

Todesurteil nt

II . skazywać <‑zuje; perf skazać> [skazɨvatɕ] VERB refl

skazywać się na coś

sich Akk zu etw verurteilen

okadzać <‑dza; Imperf ‑dzaj> [okadzatɕ], okadzić [okadʑitɕ] VERB trans perf

1. okadzać geh (otoczyć dymem):

okadzać

beräuchern

okadzać

beweihräuchern

okadzić ołtarz

den Altar beweihräuchern

2. okadzać LANDW:

okadzać

[Schädlinge] ausräuchern

skaza <Gen ‑zy, Pl ‑zy> [skaza] SUBST f

1. skaza (rysa):

skaza

Macke f

2. skaza übtr (hańba):

skaza na honorze

Schandfleck m

bez skazy

makellos

3. skaza MED:

skaza

Diathese f

sadzać <‑dza; Imperf ‑aj> [sadzatɕ] VERB trans

sadzać gości:

sadzać

platzieren

skażać <‑ża; perf skazić> [skaʒatɕ] VERB trans

skażać CHEM, PHYS

verseuchen

teren skażać

das Gelände verseuchen

skakać <skacze; perf skoczyć> [skakatɕ] VERB intr

1. skakać (wykonywać skok):

skakać

springen

skoczyć wstecz

zurückspringen

skakać z tematu na temat

von einem Thema zum anderen springen

skakać koło czegoś

sich Akk in etw Akk reinhängen ugs

skakać koło kogoś

sich Akk bei jdm einschmeicheln

skakać koło kogoś

um jdn herumscharwenzeln abw ugs

2. skakać (podskakiwać):

skakać

hüpfen

3. skakać (rzucać się na kogoś):

skakać

überfallen

4. skakać übtr (migotać):

cienie skaczą na ścianie

Schatten mpl tanzen auf der Wand

litery skaczą mi przed oczami

die Buchstaben mpl tanzen mir vor den Augen

5. skakać ugs:

skakać (wzrastać) (ceny, temperatura)

steigen

skalać [skalatɕ]

skalać perf od kalać

Siehe auch: kalać

I . kalać <‑la> [kalatɕ] VERB trans

1. kalać geh (brudzić):

kalać

beschmutzen

2. kalać übtr (okrywać hańbą):

kalać dobre imię, honor

besudeln

zły to ptak, co własne gniazdo kala sprichw

man soll nicht sein eigenes Nest beschmutzen

II . kalać <‑la> [kalatɕ] VERB refl übtr

kalać się czymś (hańbić się)

sich Akk mit etw besudeln

skarać <‑rze> [skaratɕ] VERB trans perf

niech mnie Bóg skarze przest

bei Gott

skamlać [skamlatɕ], skamleć [skamletɕ] <‑le> VERB intr ugs

1. skamlać:

skamlać (piszczeć) (pies)

winseln

2. skamlać:

skamlać (prosić) (człowiek)

winseln abw

skazany¹ [skazanɨ] ADJ

1. skazany JUR:

skazany

verurteilt

2. skazany übtr (nieuchronnie narażony):

skazany na porażkę [lub niepowodzenie]

zum Scheitern verurteilt

uradzać <‑dza; Imperf ‑aj> [uradzatɕ], uradzić [uradʑitɕ] VERB trans perf

1. uradzać przest (ustalić):

uradzać

beschließen

uradzać

einen Beschluss fassen

nie mogliśmy nic uradzić

wir konnten keinen Beschluss fassen

2. uradzać nur perf ugs (udźwignąć):

uradzać

hochheben [können]

chadzać <‑dza> [xadzatɕ] VERB intr

chadzać do teatru

öfter ins Theater gehen

chadzać w czymś

in etw Dat gehen

chadzać w czymś

etw zu tragen pflegen

I . osadzać <‑dza; perf osadzić> [osadzatɕ] VERB trans

1. osadzać (umocowywać):

osadzać

einsetzen

osadzać

befestigen

osadzać tablicę

anbringen

osadzać kamień

einfassen

bursztyn osadzony w srebro

in Silber eingefasster Bernstein m

2. osadzać (lokować):

osadzać

bringen

osadzać

setzen

osadzać

ansiedeln

osadzić w areszcie

einsperren

osadzić w areszcie

inhaftieren

osadzić na tronie

auf den Thron setzen

osadzić na tronie

inthronisieren

osadzić okulary na nosie

sich Dat die Brille auf die Nase setzen

3. osadzać (umiejscawiać):

osadzić w realiach

in der Realität ansiedeln [o. spielen lassen]

4. osadzać:

osadzać (nanosić osad) (wiatr)

absetzen

osadzać (nanosić osad) (wiatr)

ablagern

osadzać (rzeka)

anschwemmen

osadzać (rzeka)

ablagern

5. osadzać (oprawiać):

osadzać narzędzie

mit einem Stiel versehen

6. osadzać CHEM:

osadzać

ablagern

osadzać

absetzen

7. osadzać übtr:

osadzić kogoś

jdn zurechtweisen [o. in die Schranken weisen]

osadzić kogoś

jdm das Wort abschneiden

II . osadzać <‑dza; perf osadzić> [osadzatɕ] VERB refl CHEM

osadzać

sich Akk ablagern

osadzać

sedimentieren

I . usadzać <‑dza> [usadzatɕ], usadzić [usadʑitɕ] perf VERB trans

1. usadzać (posadzić):

usadzać

[hin]setzen

usadzać

platzieren

2. usadzać ugs (oblać na egzaminie):

usadzać

durchfallen lassen ugs

3. usadzać meist perf ugs (poskromić):

usadzać

zurechtweisen

usadzać

in die Schranken weisen

żona usadziła męża

die Frau f wies ihren Mann zurecht

II . usadzać <‑dza> [usadzatɕ], usadzić [usadʑitɕ] perf VERB refl (usiąść)

usadzać

sich Akk setzen

zsadzać <‑dza> [ssadzatɕ], zsadzić [ssadʑitɕ] VERB trans perf

zsadzić kogoś

jdn absetzen

zsadzić kogoś

jdm herunter helfen

wsadzać <‑dza> [fsadzatɕ], wsadzić [fsadʑitɕ] VERB trans perf

1. wsadzać (umieszczać):

wsadzać

hineintun

wsadzać

[hinein]stecken

wsadzać ręce do kieszeni

die Hände in die Taschen stecken

wsadzać swoje trzy grosze

seinen Senf dazugeben

ugs wsadzić kij w mrowisko

Unruhe stiften

wsadzać nos w nie swoje sprawy

seine Nase in fremde Angelegenheiten stecken

wsadzać komuś szpile

jdm gegenüber spitze Bemerkungen machen

wsadzać komuś szpile

sein Gift gegen jdn versprühen

nie wsadzaj nosa do cudzego prosa [lub trzosa] sprichw

man soll seine Nase nicht in fremde Angelegenheiten stecken

2. wsadzać (pomóc wsiąść):

wsadzić kogoś do samochodu/na statek

jdm in den Wagen/auf das Schiff helfen

3. wsadzać ugs (zamykać w więzieniu):

wsadzać

einsperren

wsadzać

einbuchten ugs

skałka <Gen ‑ki, Pl ‑ki> [skawka] SUBST f

1. skałka Dim od skała

skałka

kleiner Fels m

2. skałka:

skałka HIST, MILIT

Feuerstein m

skałka HIST, MILIT

Zündstein m

broń palna ze skałką

Steinschlossfeuerwaffe f

Siehe auch: skała

skała <Gen ‑ły, Pl ‑ły> [skawa] SUBST f

skała

Felsen m

skała magmowa

Magmafelsen m

Wendungen:

być jak skała

[stark] wie ein Felsen m sein

kropla drąży skałę sprichw

steter Tropfen m höhlt den Stein sprichw

skala <Gen ‑li, Pl ‑le> [skala] SUBST f

1. skala (zbiór wartości):

skala

Maßstab m

2. skala übtr:

skala (rozpiętość, zakres: barw)

Skala f

skala (zainteresowań, możliwości)

Spektrum nt geh

na małą skalę

in kleinem Umfang

zakrojony na wielką skalę

großangelegt

3. skala (stosunek pomniejszenia, powiększenia: mapy):

skala

Maßstab m

4. skala (podziałka):

skala

Skala f

5. skala MUS:

skala głosu

Stimmumfang m