Latein » Deutsch

belligerō <belligerāre> (bellum u. gero)

Krieg führen; kämpfen (cum alqo; adversus alqm) [ cum Gallis; adversus accolas ]

bellāria <ōrum> nt (bellus) vor- u. nachkl.

Nachtisch, Dessert

bellator <oris> m

Neulatein
Guerillakämpfer, Untergrundkämpfer

I . bellātrīx <Gen. īcis> (bellator) SUBST f

Kriegerin

II . bellātrīx <Gen. īcis> (bellator) ADJ f poet; nachkl.

kriegerisch, streitbar [ Roma; Diva; Thraciae gentes; ira; iracundia ]

belli-ger <gera, gerum> (bellum u. gero) poet

Krieg führend, kampflustig [ gentes; turmae ]

bellor <bellārī>

→ bello

Siehe auch: bellō

bellō <bellāre [o. bellor], bellārī> (bellum)

1.

Krieg führen (cum alqo; adversus alqm; inter se)

2.

kämpfen [ armis; ense; manu ]

bellō <bellāre [o. bellor], bellārī> (bellum)

1.

Krieg führen (cum alqo; adversus alqm; inter se)

2.

kämpfen [ armis; ense; manu ]

Möchtest du ein Wort, eine Phrase oder eine Übersetzung hinzufügen?

Schicke es uns - wir freuen uns über dein Feedback!

Seite auf Deutsch | English | Español | Français | Italiano | Polski | Português | Русский | Slovenščina