Latein » Deutsch

incestō <incestāre> (incestus¹) poet; nachkl.

beflecken, schänden [ classem funere; puellam; thalamos novercae ]

I . in-cestus1 <a, um> (in-² u. castus) ADJ

1. (moral. u. rel.)

befleckt, unrein [ manūs ]
beleidigen

2.

unzüchtig, unkeusch [ iudex Paris; stuprum; sermo ]

II . in-cestus1 <ī> (in-² u. castus) SUBST m Hor.

Frevler

incestum <ī> nt (incestus¹)

Unzucht, Blutschande (alcis: mit jmdm.)
freisprechen von

inceptiō <ōnis> f (incipio)

1.

das Beginnen [ tam praeclari operis ]

2. Ter.

das Vorhaben, Unternehmen

I . inceptō <inceptāre> Intens. v. incipio Kom. VERB trans

anfangen, beginnen

II . inceptō <inceptāre> Intens. v. incipio Kom. VERB intr

mit jmdm. anbinden, Streit suchen (cum alqo).

Siehe auch: in-cipiō

I . in-cipiō <incipere, incēpī, inceptum> (capio) Perf Akt. meist durch coepi ersetzt VERB trans

etw. anfangen, beginnen, unternehmen [ proelium; oppugnationem; opus; iter; deditionem ]

II . in-cipiō <incipere, incēpī, inceptum> (capio) Perf Akt. meist durch coepi ersetzt VERB intr

1.

anfangen, seinen Anfang nehmen, ansetzen, sich anschicken
frigoribus incipit annus (m. Infin)
das Wort ergreifen

2.

zu reden beginnen, anfangen (zu jmdm.: Dat; mit: ab) [ a Iove ]

Möchtest du ein Wort, eine Phrase oder eine Übersetzung hinzufügen?

Schicke es uns - wir freuen uns über dein Feedback!

Seite auf Deutsch | English | Español | Français | Italiano | Polski | Português | Русский | Slovenščina