Latein » Deutsch

moderābilis <e> (moderor) Ov.

gemäßigt

moderātus <a, um> (moderor)

1. (v. Sachen)

gemäßigt, mäßig, Maß haltend [ oratio; convivium; venti; imperium; doctrina ]

2. (v. Personen)

besonnen, ruhig, gefasst, mäßig, taktvoll

moderāmen <minis> nt (moderor) Ov.

1.

Lenkungsmittel, bes. Steuerruder [ navis ]

2.

Lenkung

moderātim ADV (moderatus) Lucr.

gemäßigt, allmählich

modernus <a, um> (modo) spätlat

neu, jetzig, heutig

moderāmentum <ī> nt (moderor) nachkl.

Lenkungsmittel; Längenmessung [ vocum ]

moderor <moderārī> (modus)

1.

mäßigen, zügeln, in Schranken halten, im Zaume halten (m. Dat o. Akk) [ leonibus; orationi; irae; cursui navium langsamer segeln; gentibus; incitatos equos; animos in rebus secundis; linguam ]

2.

lenken, leiten (abs., m. Akk o. Dat) [ frena imperii; fidem die Saiten melodisch schlagen; religionem Bestimmungen über Religion treffen ]

3.

etw. nach etw. einrichten (alqd re o. ex re) [ suo arbitrio cantūs; non voluptate, sed officio consilia ]

moderātiō <ōnis> f (moderor)

1.

Mäßigung, das Maßhalten, Selbstbeherrschung [ animi ]

2.

rechtes Maß o. Verhältnis, Harmonie [ dicendi; vocis Artikulation ]

3.

Milde, Schonung [ imperii; animi ]

4.

das Zügeln [ effrenati populi; rei familiaris Einschränkung ]

5.

Regelung, Lenkung, Leitung, Herrschaft, Regierung [ mundi; divina in homines ]

moderātor <tōris> m (moderor)

1.

Lenker, Leiter [ rei publicae; equorum; exercitūs Anführer; harundinis Fischer; iuventae Lehrer; gentium ]

2. nachkl.

der Mäßigung übt o. der etw. mäßigt (abs. o. m. Gen)

moderanter ADV (moderans, Part. Präs. v. moderor) Lucr.

m. Mäßigung, maßvoll

moderātrīx <īcis> f (moderator)

1.

Lenkerin, Leiterin

2. (m. Gen)

die Mäßigung übt

modestus <a, um> (vgl. moderor)

1.

Maß haltend, maßvoll, besonnen, gelassen [ imperium; ius ]

2.

bescheiden, anspruchslos [ mores; servitia ]

3.

loyal, gesetzestreu [ civis; plebs ]

4. MILIT

gehorsam, an Unterordnung gewöhnt

5.

den Sitten entsprechend, ehrbar [ vultus; oculi; verba; pudor Zartgefühl ]

Pergamum <ī> nt, Pergamus <ī> f

1. meist Pl

Pergama -ōrum; nt
Burg v. Troja, übh. Troja

2.

Stadt in Mysien, Hauptstadt des hellenistischen Pergamenischen Reiches, j. Bergama, ber. durch eine große Bibliothek von 200 000 Buchrollen u. das dort erzeugte Pergament (charta pergamena) sowie durch den Zeusaltar aus der Zeit Eumenes’ II. (197–159 v. Chr.), der im Pergamon-Museum in Berlin aufgestellt ist)

im-moderātus <a, um>

1.

unbegrenzt, unermesslich [ aether ]

2. übtr

maßlos, unmäßig, unbändig, zügellos [ fortitudo; libertas; incendium ]

3.

ohne Maß und Regel [ oratio ]

Möchtest du ein Wort, eine Phrase oder eine Übersetzung hinzufügen?

Schicke es uns - wir freuen uns über dein Feedback!

Seite auf Deutsch | English | Español | Français | Italiano | Polski | Português | Русский | Slovenščina