Übersetzungen für „ozbrojenec“ im Polnisch » Deutsch-Wörterbuch

rozbrojenie <Gen ‑ia, kein Pl > [rozbrojeɲe] SUBST nt

rozbrojenie MILIT, t. POL (sił zbrojnych)

Abrüstung f

rozbrojenie MILIT, t. POL (sił zbrojnych)

Entwaffnung f

rozbrojenie (pocisku)

Entschärfung f

zbrojenia [zbrojeɲa] SUBST

zbrojenia Pl < Gen Pl ‑eń>:

zbrojenia MILIT, POL

Aufrüstung f

wyścig zbrojeń

Rüstungswettlauf m

zbrojenie <Gen ‑ia, Pl ‑ia> [zbrojeɲe] SUBST nt

1. zbrojenie kein Pl (zaopatrywanie w broń):

zbrojenie

Bewaffnung f

2. zbrojenie (umocnienie):

zbrojenie betonu

Bewehrung f

zbrojenie betonu

Armierung f

3. zbrojenie (zakładanie instalacji):

zbrojenie terenu

Erschließung f

uzbrojenie <Gen ‑ia, kein Pl > [uzbrojeɲe] SUBST nt

1. uzbrojenie MILIT:

uzbrojenie

Bewaffnung f

uzbrojenie

Ausrüstung f

2. uzbrojenie TECH (terenu):

uzbrojenie

Erschließung f

rozbrojeniowy [rozbrojeɲovɨ] ADJ

rozbrojeniowy

Abrüstungs-

proces rozbrojeniowy

Abrüstungsprozess m