Übersetzungen für „verlockender“ im Englisch » Polnisch-Wörterbuch

weekender [ˌwi:kˈendəʳ, Am ˈwi:kendɚ] SUBST

weekender

weekendowicz m

defender [dɪˈfendəʳ, Am -ɚ] SUBST

defender

obrońca(-czyni) m (f)

engender [ɪnˈʤendəʳ, Am -ˈʤendɚ] VERB trans form

engender

powodować [perf s-]

engender controversy

wywoływać [perf wywołać]

engender confidence

wzbudzać [perf wzbudzić]

engender conflict

rodzić

offender [əˈfendəʳ, Am -ɚ] SUBST

1. offender JUR:

offender

przestępca(-czyni) m (f)

2. offender (cause of harm):

offender

winowajca(-czyni) m (f)

I . lavender [ˈlævəndəʳ, Am -ɚ] SUBST kein Pl

lavender

lawenda f

II . lavender [ˈlævəndəʳ, Am -ɚ] ADJ

lavender

lawendowy

bartender [ˈbɑ:ˌtendəʳ, Am ˈbɑ:rˌtendɚ] SUBST

bartender

barman(ka) m (f)

contender [kənˈtendəʳ, Am -ɚ] SUBST

contender

zawodnik(-iczka) m (f)

contender of race

uczestnik(-iczka) m (f)

contender for a title

kandydat(ka) m(f) do tytułu

pretender [prɪˈtendəʳ, Am -ɚ] SUBST

pretender to sth

pretendent(ka) m(f) do czegoś

I . surrender [səˈrendəʳ, Am səˈrendɚ] VERB intr

to surrender to sb/sth

poddawać [perf poddać] się komuś/czemuś

to surrender to sb/sth

ulegać [perf ulec] komuś/czemuś

II . surrender [səˈrendəʳ, Am səˈrendɚ] VERB trans

1. surrender (give up):

surrender

zrzekać [perf zrzec] się

surrender identity

wyrzekać [perf wyrzec] się

to surrender sth

rezygnować [perf z-] z czegoś

2. surrender form (give):

surrender

przekazywać [perf przekazać]

to surrender the town

poddać miasto

to surrender the weapons

złożyć broń

III . surrender [səˈrendəʳ, Am səˈrendɚ] SUBST kein Pl

1. surrender (stop fighting or resisting):

surrender

poddanie się nt

unconditional surrender

bezwarunkowa kapitulacja f

surrender to temptation

uleganie nt pokusie

2. surrender (giving to someone else):

surrender

zrzeczenie się nt

goaltender SUBST AM

goaltender → goalkeeper

Siehe auch: goalkeeper

goalkeeper SUBST ugs

goalkeeper

bramkarz m

legal tender SUBST kein Pl

legal tender

prawny środek m płatniczy

first offender SUBST JUR

first offender

osoba f karana po raz pierwszy

flounder¹ [ˈflaʊndəʳ, Am -ɚ] VERB intr

1. flounder (struggle):

flounder

brnąć

to flounder about [or around] in water

szamotać się w wodzie

2. flounder (show confusion):

flounder

zgubić się

3. flounder (fall down):

flounder

chylić się ku upadkowi

seconder [ˌsekəndəʳ, Am -ɚ] SUBST

seconder

osoba f popierająca wniosek