Verbtabelle für ankünden
Indikativ • Konjunktiv • Imperativ • Unpersönliche Formen
Präsens
ich | künde | an |
du | kündest | an |
er/sie/es | kündet | an |
wir | künden | an |
ihr | kündet | an |
sie | künden | an |
Präteritum
ich | kündete | an |
du | kündetest | an |
er/sie/es | kündete | an |
wir | kündeten | an |
ihr | kündetet | an |
sie | kündeten | an |
Perfekt
ich | habe | angekündet |
du | hast | angekündet |
er/sie/es | hat | angekündet |
wir | haben | angekündet |
ihr | habt | angekündet |
sie | haben | angekündet |
Plusquamperfekt
ich | hatte | angekündet |
du | hattest | angekündet |
er/sie/es | hatte | angekündet |
wir | hatten | angekündet |
ihr | hattet | angekündet |
sie | hatten | angekündet |
Futur I
ich | werde | ankünden |
du | wirst | ankünden |
er/sie/es | wird | ankünden |
wir | werden | ankünden |
ihr | werdet | ankünden |
sie | werden | ankünden |
Futur II
ich | werde | angekündet | haben |
du | wirst | angekündet | haben |
er/sie/es | wird | angekündet | haben |
wir | werden | angekündet | haben |
ihr | werdet | angekündet | haben |
sie | werden | angekündet | haben |
Indikativ • Konjunktiv • Imperativ • Unpersönliche Formen
Konjunktiv I - Präsens
ich | künde | an |
du | kündest | an |
er/sie/es | künde | an |
wir | künden | an |
ihr | kündet | an |
sie | künden | an |
Konjunktiv I - Perfekt
ich | habe | angekündet |
du | habest | angekündet |
er/sie/es | habe | angekündet |
wir | haben | angekündet |
ihr | habet | angekündet |
sie | haben | angekündet |
Konjunktiv I - Futur I
ich | werde | ankünden |
du | werdest | ankünden |
er/sie/es | werde | ankünden |
wir | werden | ankünden |
ihr | werdet | ankünden |
sie | werden | ankünden |
Konjunktiv I - Futur II
ich | werde | angekündet | haben |
du | werdest | angekündet | haben |
er/sie/es | werde | angekündet | haben |
wir | werden | angekündet | haben |
ihr | werdet | angekündet | haben |
sie | werden | angekündet | haben |
Konjunktiv II - Präteritum
ich | kündete | an |
du | kündetest | an |
er/sie/es | kündete | an |
wir | kündeten | an |
ihr | kündetet | an |
sie | kündeten | an |
Konj. II - Plusquamperfekt
ich | hätte | angekündet |
du | hättest | angekündet |
er/sie/es | hätte | angekündet |
wir | hätten | angekündet |
ihr | hättet | angekündet |
sie | hätten | angekündet |
Konjunktiv II - Futur I
ich | würde | ankünden |
du | würdest | ankünden |
er/sie/es | würde | ankünden |
wir | würden | ankünden |
ihr | würdet | ankünden |
sie | würden | ankünden |
Konjunktiv II - Futur II
ich | würde | angekündet | haben |
du | würdest | angekündet | haben |
er/sie/es | würde | angekündet | haben |
wir | würden | angekündet | haben |
ihr | würdet | angekündet | haben |
sie | würden | angekündet | haben |
Indikativ • Konjunktiv • Imperativ • Unpersönliche Formen
künd / künde | (du) | an |
kündet | (ihr) | an |
künden | wir | an |
künden | Sie | an |
Indikativ • Konjunktiv • Imperativ • Unpersönliche Formen
Infinitiv Präsens
ankünden |
Infinitiv Perfekt
angekündet | haben |
Partizip I
ankündend |
Partizip II
angekündet |
Verbtabellen durchsuchen
Deutsch