zadzwonić [zadzvoɲitɕ]
zadzwonić perf od dzwonić
dzwonić <‑ni; perf za‑> [dzvoɲitɕ] VERB intr
1. dzwonić (bić w dzwon):
- dzwonić
- läuten
- dzwonić na mszę
- zur Messe läuten
- słyszał, że dzwonią, ale nie wie, w którym kościele sprichw
- er hat die Glocke läuten hören, weiß aber nicht, wo sie hängt
2. dzwonić (naciskać dzwonek):
- dzwonić
- klingeln
- dzwonić na lekcję/przerwę
- zum Unterricht/zur Pause klingeln
3. dzwonić (szczękać):
- dzwonić kluczami
- mit den Schlüsseln klirren [o. klimpern]
- szklanki dzwonią
- die Gläser ntpl klirren
- dzwonić na kogoś
- nach jdm klingeln
- dzwonić zębami ugs
- mit den Zähnen klappern ugs
4. dzwonić (brzmieć):
- telefon dzwoni
- das Telefon nt klingelt
- komuś dzwoni w uszach
- jdm klingt [o. saust] es in den Ohren
5. dzwonić ugs (telefonować):
- dzwonić do kogoś
- jdn anrufen
- dzwonić do kogoś
- mit jdm telefonieren
- dzwonić po lekarza/pomoc
- einen Arzt/Hilfe rufen
PONS OpenDictEintrag hinzufügen
Möchtest du ein Wort, eine Phrase oder eine Übersetzung hinzufügen?
Sende uns gerne einen neuen Eintrag für das PONS OpenDict. Die eingereichten Vorschläge werden von der PONS Redaktion geprüft und entsprechend in die Ergebnisse aufgenommen.
Beispiele aus dem PONS Wörterbuch (redaktionell geprüft)
Einsprachige Beispiele (nicht von der PONS Redaktion geprüft)
Pewnego dnia zadzwonił jej telefon, a treść rozmowy była co najmniej dziwna.
pl.wikipedia.org Po remoncie dzwon zadzwonił po raz pierwszy 25 maja tego samego roku.
pl.wikipedia.org Zaopiekowali się nią do czasu gdy przyjechała policja, po którą sami zadzwonili.
pl.wikipedia.org Jackson zadzwoniła do kolegi jej męża, żeby ten powiedział mu co ją spotkało oraz na numer alarmowy.
pl.wikipedia.org Katherine powiedziała kobietom, że miała zadzwonić do nich z wieścią o przeprowadzce.
pl.wikipedia.org