Übersetzungen für „hochbiegen“ im Deutsch » Polnisch-Wörterbuch

ho̱ch|fliegen VERB intr irr +sein

hochfliegen

wzlatywać [perf wzlecieć] do góry

der Vogel flog hoch

ptak m wzbił się do góry

die Trümmer der Explosion flogen hoch

podczas eksplozji poleciały w górę odłamki mpl

ho̱ch|kriegen VERB trans ugs

hochkriegen (heben können):

hochkriegen

móc podnieść

Wendungen:

einen hochkriegen

mieć wzwód

keinen hochkriegen

nie mieć wzwodu

ho̱ch|bringen VERB trans irr ugs

1. hochbringen (nach oben bringen):

hochbringen Ding

wnosić [perf wnieść] na górę

bringst du mir bitte die Kartoffeln mit hoch?

przyniesiesz mi, proszę, ziemniaki na górę?

2. hochbringen ugs (mit in die Wohnung bringen):

hochbringen Mensch

przyprowadzać [perf przyprowadzić]

die Tochter durfte keinen Jungen mit hochbringen

córce nie wolno było przyprowadzić żadnego chłopaka do domu

3. hochbringen (zuversichtlich machen):

hochbringen

nastrajać [perf nastroić] optymistycznie

ich hoffe, die gute Nachricht wird sie wieder hochbringen

mam nadzieję, że dobra wiadomość f przywróci jej optymizm

4. hochbringen ugs (in Wut versetzen):

hochbringen

wkurzać [perf wkurzyć ]ugs

solche Äußerungen bringen ihn hoch

takie wypowiedzi fpl wkurzają go ugs

5. hochbringen ugs (hochkriegen):

hochbringen

podnosić [perf podnieść]

ich bringe [o. kriege] den schweren Koffer nicht hoch

nie mogę podnieść tej ciężkiej walizki

einen hochbringen (eine Erektion bekommen)

mieć wzwód

keinen hochbringen (keine Erektion bekommen)

nie mieć wzwodu

ho̱ch|legen VERB trans

hochlegen Beine, Kopf:

hochlegen

wyciągać [perf wyciągnąć] do góry

ho̱ch|binden VERB trans irr

hochbinden Pflanze

podwiązywać [perf podwiązać]

hochbinden Haar

związywać [perf związać] wysoko

ho̱chfliegend ADJ

hochfliegend

ambitny

hochfliegende Pläne

ambitne plany mpl

dụrch|biegen VERB refl irr (Brett)

durchbiegen

zginać [perf zgiąć]

durchbiegen

wyginać [perf wygiąć]

ho̱ch|blicken VERB intr geh

hochblicken → hochsehen

Siehe auch: hochsehen

ho̱ch|sehen VERB intr irr

hochsehen

spoglądać [perf spojrzeć] w górę

ho̱ch|steigen VERB intr irr +sein

1. hochsteigen (sich nach oben bewegen):

hochsteigen

wspinać [perf wspiąć] się

der Adler stieg hoch in die Luft

orzeł m wzbił się wysoko

2. hochsteigen (sich regen):

hochsteigen

poruszać [perf poruszyć] się

Wut stieg in ihm hoch

zawrzała w nim wściekłość f

3. hochsteigen (hinaufsteigen):

hochsteigen

wspinać [perf wspiąć] się

einen Berg hochsteigen

wspinać [perf wspiąć] się na górę