Übersetzungen für „sprzeciwem“ im Deutsch » Polnisch-Wörterbuch

I . sprẹchen <spricht, sprach, gesprochen> [ˈʃprɛçən] VERB intr

1. sprechen (reden):

sprechen

mówić [perf powiedzieć]

deutlich sprechen

mówić wyraźnie

kann ich mit dem Chef sprechen?

czy mogę porozmawiać z szefem?

sprechen wir von etwas anderem

porozmawiajmy o czymś innym

sie sprach davon, das Land zu verlassen

[ona] mówiła o tym, że wyjeżdza z kraju

darüber spricht man nicht

o tym się nie mówi

ins Mikrofon sprechen

mówić do mikrofonu

polnisch [o. Polnisch] sprechen

mówić po polsku

sprechen Sie!

proszę mówić!

2. sprechen fig (urteilen, sich äußern):

das spricht für ihn/seine Unschuld

to przemawia za nim/jego niewinnością

das spricht für ihre Intelligenz

to przemawia za jej inteligencją

vieles spricht gegen ihn

dużo przemawia przeciwko niemu

es sprach alles gegen ihn

wszystko przemawiało przeciwko niemu

vieles spricht gegen diesen Plan

dużo przemawia na niekorzyść tego planu

für sich [selbst] sprechen (Tatsache, Beweis)

przemawiać [lub mówić] samo za siebie

sie ist nicht gut auf mich zu sprechen

ona nie ma dobrego zdania o mnie

3. sprechen (ein Telefongespräch führen):

mit jdm sprechen

rozmawiać [perf po‑] z kimś

wer spricht? (am Telefon)

kto mówi?

4. sprechen (empfangen):

ich bin für niemanden zu sprechen

nie ma mnie dla nikogo

5. sprechen (tratschen):

über jdn sprechen

rozmawiać [perf po‑] o kimś

gut/schlecht über jdn/von jdm sprechen

dobrze/źle o kimś mówić

6. sprechen (eintreten):

für jdn sprechen

wstawiać [perf wstawić] się za kimś

gegen jdn sprechen

wypowiedzieć się przeciwko komuś

7. sprechen geh (erkennbar sein):

aus seinen Augen spricht Zorn

z jego oczu przemawia gniew

8. sprechen (eine Rede halten):

sprechen

przemawiać

II . sprẹchen <spricht, sprach, gesprochen> [ˈʃprɛçən] VERB trans

1. sprechen (sagen, aussprechen):

sprechen die Wahrheit

mówić [perf powiedzieć]

sprechen Wort, Segen

wypowiadać [perf wypowiedzieć]

sprechen Gebet

odmawiać [perf odmówić]

sprechen Urteil

wydać

sprechen Gedicht

recytować [perf wy‑]

2. sprechen (beherrschen):

sprechen Sie Chinesisch?

czy mówi pan/pani po chińsku?

mehrere Sprachen sprechen

mówić w kilku językach

3. sprechen (verlesen):

sprechen

odczytywać [perf odczytać]

er spricht die Nachrichten im Radio

on czyta [lub prezentuje] wiadomości w radiu

4. sprechen (am Telefon):

jdn sprechen

rozmawiać z kimś [przez telefon]

(sich mit jdm unterhalten) kann ich Sie einen Augenblick sprechen?

czy mogę z panem/panią chwilkę porozmawiać?

III . sprẹchen <spricht, sprach, gesprochen> [ˈʃprɛçən] VERB refl

wir sprechen uns noch! (bei der Verabschiedung)

porozmawiamy jeszcze!

wir sprechen uns noch! (als Drohung)

rozmówimy się jeszcze!

I . spre̱i̱zen [ˈʃpraɪtsən] VERB trans

spreizen Finger

rozstawiać [perf rozstawić]

spreizen Beine

rozkraczać [perf rozkraczyć]

spreizen Flügel

rozpościerać [perf rozpostrzeć]

II . spre̱i̱zen [ˈʃpraɪtsən] VERB refl

1. spreizen (sich großtun):

spreizen

puszyć się fig

2. spreizen (sich sträuben):

sich gegen etw spreizen

wzdragać się [przed czymś]

Sprẹchen <‑s, kein Pl > SUBST nt

1. Sprechen (die menschliche Sprache):

Sprechen

mowa f

jdm das Sprechen beibringen

uczyć [perf na‑] kogoś mówić

2. Sprechen (das Reden):

beim Sprechen

w trakcie mówienia

sich im Sprechen einer Fremdsprache üben

ćwiczyć się w mówieniu w języku obcym

jdn am Sprechen hindern

przeszkadzać [perf przeszkodzić] komuś w mówieniu

jdn zum Sprechen bringen

nakłaniać [perf nakłonić] kogoś do mówienia

sprẹchend ADJ

1. sprechend Teddybär, Puppe:

sprechend

mówiący

ein sprechender Vogel

gadający ptak m

2. sprechend Augen, Miene:

sprechend

pełen wyrazu

Sprẹcher(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> SUBST m(f)

1. Sprecher (Wortführer):

Sprecher(in)

rzecznik(-iczka) m (f)

Sprecher(in)

orędownik(-iczka) m (f)

sich zum Sprecher von jdm/etw machen

stać się rzecznikiem kogoś/czegoś

2. Sprecher:

Sprecher(in) (Rundfunksprecher)

spiker(ka) m (f)

Sprecher(in) (Fernsehen)

prezenter(ka) m (f)

3. Sprecher (Beauftragter: des Ministeriums, der Regierung):

Sprecher(in)

rzecznik(-iczka) m (f)

4. Sprecher (Redner):

Sprecher(in)

mówca(-czyni) m (f)