Übersetzungen für „Heiratsabsichten“ im Niederländisch » Deutsch-Wörterbuch

be·rich·ten <berichtte, h. bericht> [bərɪxtə(n)] VERB trans

berichten

berichten

berichten

mitteilen

berichten

melden

de ontvangst berichten

den Empfang anzeigen

be·tich·ten <betichtte, h. beticht> [bətɪxtə(n)] VERB trans

betichten

bezichtigen

iem van diefstal betichten

jdn des Diebstahls bezichtigen

aan·rich·ten <richtte aan, h. aangericht> [anrɪxtə(n)] VERB trans

aanrichten

anrichten

ver·dich·ten¹ <verdichtte, h. verdicht> [vərdɪxtə(n)] VERB trans

1. verdichten:

verdichten nat., scheik.

verdichten

2. verdichten lit.:

verdichten

erdichten

ver·lich·ten <verlichtte, h. verlicht> [vərlɪxtə(n)] VERB trans

1. verlichten:

verlichten (van licht voorzien: van boven)

beleuchten

verlichten (van licht voorzien: van binnen uit)

erleuchten

verlichten (van licht voorzien: van binnen uit)

erhellen

een gebouw met schijnwerpers verlichten

ein Gebäude mit Scheinwerfern anstrahlen

2. verlichten (minder zwaar maken):

verlichten

erleichtern

verlichten ook übtr

lindern

dat verlicht de pijn

das lindert den Schmerz

iem het werk verlichten

jdm die Arbeit erleichtern

3. verlichten (inzicht brengen):

verlichten

erleuchten

ver·rich·ten <verrichtte, h. verricht> [vərɪxtə(n)] VERB trans

verrichten

verrichten

verrichten

ausführen

verrichten (allgemeen)

tun

een grote daad verrichten

eine große Tat vollführen

een handeling verrichten

eine Handlung ausführen

op een lijk sectie verrichten

eine Obduktion durchführen

ver·plich·ten <verplichtte, h. verplicht> [vərplɪxtə(n)] VERB trans

1. verplichten:

verplichten (noodzaken)

verpflichten

verplichten (dwingen)

zwingen

hij verplichtte mij hem behulpzaam te zijn

er zwang mich, ihm behilflich zu sein

het rondkijken verplicht u tot niets

Sie können sich unverbindlich umsehen

2. verplichten (door dienst verbinden):

verplichten

verpflichten

verplichten

verbinden form

weer·lich·ten <weerlichtte, h. geweerlicht> [werlɪxtə(n)] VERB unpers ww

weerlichten

wetterleuchten

aan·stich·ten <stichtte aan, h. aangesticht> [anstɪxtə(n)] VERB trans

aanstichten

anstiften

brand·stich·ten [brɑntstɪxtə(n)] VERB alleen inf.

brandstichten

Brand stiften

brandstichten

Feuer legen