Niederländisch » Deutsch

rechts·bui·ten <rechtsbuiten|s> [rɛxtsbœytə(n)] SUBST m SPORT

rechts·kos·ten [rɛx(t)skɔstə(n)] SUBST Pl

rechts·or·de [rɛxtsɔrdə] SUBST f geen Pl

recht·scha·pen <rechtschapen, rechtschapener, meest rechtschapen> [rɛxtsxapə(n)] ADJ

rechts·ge·ding <rechtsgeding|en> [rɛxtsxədɪŋ] SUBST nt

2. rechtsgeding (het procederen):

rechts·mid·del <rechtsmiddel|en> [rɛxtsmɪdəl] SUBST nt

recht·spre·ken <sprak recht, h. rechtgesproken> [rɛxtsprekə(n)] VERB intr

rechts·om [rɛxtsɔm] ADV

recht·staan <stond recht, i. rechtgestaan> [rɛxtstan] VERB intr belg

rechts·we·ge [rɛxtsweɣə]

rechts·col·le·ge <rechtscollege|s> [rɛxtskɔleʒə] SUBST nt

rechts·ach·ter <rechtsachter|s> [rɛxtsɑxtər] SUBST m SPORT

rechts·han·dig [rɛxtshɑndəx] ADJ

recht·streeks2 <rechtstreekse, rechtstreekser, meest rechtstreeks> [rɛxtstreks] ADV

rechts·ge·bied [rɛxtsxəbit] SUBST nt geen Pl

1. rechtsgebied (bevoegdheid tot rechtspreken):

3. rechtsgebied (al wat de rechtspraak betreft):

rechts·kun·dig [rɛxtskʏndəx] ADJ

1. rechtskundig (volgens het recht):

rechts·win·kel <rechtswinkel|s> [rɛxtswɪŋkəl] SUBST m

rechts·bij·stand [rɛxtsbɛistɑnt] SUBST m geen Pl


Seite auf Deutsch | English | Español | Italiano | Polski