Übersetzungen für „uitbreken“ im Niederländisch » Deutsch-Wörterbuch

uit·bre·ken¹ <brak uit, h. uitgebroken> [œydbrekə(n)] VERB trans (door breken wegnemen)

uitbreken

(her)ausbrechen

de kamer uitbreken

die Wand rausbrechen

uit·bre·ken² <brak uit, i. uitgebroken> [œydbrekə(n)] VERB intr

1. uitbreken (ontsnappen):

uitbreken

ausbrechen

uitbreken uit de gevangenis

aus dem Gefängnis ausbrechen

2. uitbreken (plotseling zich vertonen):

uitbreken

ausbrechen

het angstzweet brak hem uit

der Angstschweiß brach ihm aus

in tranen uitbreken

in Tränen ausbrechen

3. uitbreken (in alle hevigheid beginnen):

uitbreken

ausbrechen

uitbreken

losbrechen

er is brand/een epidemie uitgebroken

ein Feuer/eine Epidemie ist ausgebrochen

de oorlog brak uit

der Krieg brach aus

in klachten uitbreken

ein Klagelied anstimmen

Beispielsätze für uitbreken

uitbreken uit de gevangenis

aus dem Gefängnis ausbrechen

de kamer uitbreken

die Wand rausbrechen

in tranen uitbreken

in Tränen ausbrechen

in klachten uitbreken

ein Klagelied anstimmen

het uitbreken van de staking

der Ausbruch des Streiks