Niederländisch » Deutsch

ver·krach·ter <verkrachter|s> [vərkrɑxtər] SUBST m

ver·krach·ten <verkrachtte, h. verkracht> [vərkrɑxtə(n)] VERB trans

1. verkrachten (personen):

ver·kram·pen <verkrampte, i. verkrampt> [vərkrɑmpə(n)] VERB intr

kra·ter <krater|s> [kratər] SUBST m

veer·krach·tig <veerkrachtige, veerkrachtiger, veerkrachtigst> [verkrɑxtəx] ADJ

1. veerkrachtig (met veerkracht):

ver·krach·ting <verkrachting|en> [vərkrɑxtɪŋ] SUBST f


Seite auf Deutsch | English | Español | Italiano | Polski