Übersetzungen für „kuleć“ im Polnisch » Deutsch-Wörterbuch

kuleć <‑eje> [kuletɕ] VERB intr

1. kuleć:

kuleć (utykać na nogę) (człowiek)

hinken

kuleć (utykać na nogę) (człowiek)

humpeln

2. kuleć übtr:

kuleć (szwankować) (rozmowa, interes, prywatyzacja)

ins Stocken kommen [o. geraten]

Einsprachige Beispiele (nicht von der PONS Redaktion geprüft)

Polnisch

Był postrzelony dwa razy, co spowodowało, że kulał do końca życia.

pl.wikipedia.org

W wyniku tej batalii nieznacznie kulał.

pl.wikipedia.org

Po oczepinach młoda mężatka musiała zatańczyć specjalny taniec ze starościną, drużkami i młodym zwany wywodnim, podczas którego zwyczajowo kulała.

pl.wikipedia.org

W tym czasie zabił w pojedynku nieznanego przeciwnika, sam otrzymując ciężki postrzał w udo, przez co kulał do końca życia.

pl.wikipedia.org

W dzieciństwie przeżył wypadek i do końca życia kulał.

pl.wikipedia.org

Był niewysoki, miał jasne włosy, kulał od kiedy został zaatakowany przez wilkołaki.

pl.wikipedia.org

Znaleźli we wsi takiego ułomnego, kulał na obie nogi.

pl.wikipedia.org

Mafijne interesy kuleją, a konkurencyjny gang chce je przejąć.

pl.wikipedia.org

Stał się wtedy cud - kamienie same kulały się na budowę.

pl.wikipedia.org

Kamień upadł mu na stopę, w wyniku czego odniósł obrażenia kulejąc na jedną nogę.

pl.wikipedia.org