Übersetzungen für „polia“ im Polnisch » Deutsch-Wörterbuch

polisa <Gen ‑sy, Pl ‑sy> [polisa] SUBST f

polisa ubezpieczeniowa

[Versicherungs]police f

polio [poljo] SUBST nt inv MED

polio

Kinderlähmung f

polio

Polio nt

polip <Gen ‑a, Pl ‑y> [polip] SUBST m

polip MED, ZOOL

Polyp m

folia <Gen ‑ii, Pl ‑ie> [folja] SUBST f

folia

Folie f

folia aluminiowa

Alufolie f

folia samoprzylepna

Selbstklebefolie f

kolia <Gen ‑ii, Pl ‑ie> [kolja] SUBST f

kolia

Kollier nt

polka <Gen ‑ki, Pl ‑ki> [polka] SUBST f MUS

polka

Polka f

tańczyć polkę

Polka tanzen

policja <Gen ‑ji, Pl ‑je> [politsja] SUBST f

1. policja (organ państwowy):

policja

Polizei f

policja drogowa

Verkehrspolizei f

tajna policja

Geheimpolizei f

policja kryminalna

Kriminalpolizei f

2. policja (funkcjonariusze):

policja

Polizeibeamten mpl

policja

Polizisten mpl

3. policja ugs (komenda):

policja

Polizeibehörde f

policja

Polizeipräsidium nt

polifag <Gen ‑a, Pl ‑i> [polifak] SUBST m ZOOL

polifag

Polyphage m

polizać [polizatɕ]

polizać perf od lizać

Siehe auch: lizać

I . lizać <liże; perf liznąć [lub po‑]> [lizatɕ] VERB trans

lizać

[ab]lecken

lizać loda

Eis lecken

Wendungen:

lizać rany

Wunden lecken

paluszki lizać ugs

lecker

pies ci mordę lizał! vulg

der Teufel m soll dich holen! ugs

pies ci mordę lizał! vulg

jdm die Füße küssen

II . lizać <liże; perf liznąć [lub po‑]> [lizatɕ] VERB intr nur perf ugs

1. lizać (skosztować):

drugiego dania nawet nie liznął

das Hauptgericht hat er nicht einmal angefasst

2. lizać übtr (zapoznać się powierzchownie):

na studiach trochę liznąłem łaciny

im Studium habe ich etw Latein geschmeckt

III . lizać <liże; perf liznąć [lub po‑]> [lizatɕ] VERB refl

1. lizać (lizać siebie):

pies liże się po łapie

der Hund m leckt sich die Pfote

lizać się z ran

sich Dat die Wunden lecken

2. lizać (lizać jeden drugiego):

lizać

sich Akk [ab]lecken

3. lizać ugs (całować się):

lizać

[sich Akk ] knutschen ugs

lizać

[rum]lecken ugs

polepa <Gen ‑py, Pl ‑py> [polepa] SUBST f

1. polepa (spoiwo):

polepa

Lehmbau m

2. polepa (klepisko):

polepa

Lehmfußboden m

polak <Gen ‑a, Pl ‑i> [polak] SUBST m ugs (lekcja języka polskiego)

polak

Polnisch nt

polar <Gen ‑u, Pl ‑y> [polar] SUBST m

1. polar kein Pl (tkanina):

polar

Vlies nt

spodnie z polaru

Vlieshose f

2. polar ugs (kurtka z polaru):

polar

Vliesjacke f

założyć polar

ein Vlies anziehen

polec <‑gnie; Imperf ‑gnij> [polets] VERB intr perf geh

polec

fallen

poler <Gen ‑u, Pl ‑y> [poler] SUBST m NAUT

poler

Poller m

Polka [polka] SUBST f

Polka → Polak

Siehe auch: Polak

Polak (-lka) <Gen ‑a, Pl ‑acy> [polak] SUBST m (f)

Polak (-lka)

Pole(Polin) m (f)

być Polakiem

Pole sein

Wendungen:

mądry Polak po szkodzie sprichw

durch Schaden wird man klug

Polak, Węgier - dwa bratanki, i do szabli i do szklanki sprichw

Pole m , Ungar m , zwei Brüderlein ntpl

polny [polnɨ] ADJ

1. polny (znajdujący się na polu):

polny

Feld-

kwiat polny

Feldblume f

polna droga

Feldweg m

konik polny ZOOL

Heuschrecke f

konik polny ZOOL

Grashüpfer m ugs

2. polny HIST (dotyczący pola bitwy):

polny

Feld-

hetman polny

Feldhetman m

marszałek polny

Feldmarschall m

polot <Gen ‑u, kein Pl > [polot] SUBST m geh

polot

Schwung m

bez polotu

schwunglos

bez polotu

phantasielos

mówić/pisać z polotem

mit Schwung reden/schreiben

I . polać <poleje> [polatɕ]

polać perf od polewać

II . polać <poleje> [polatɕ] VERB refl perf

1. polać perf od polewać się

2. polać (popłynąć):

polać

fließen

polała się krew geh

es ist Blut nt geflossen geh

polały się łzy

jd brach in Tränen aus

Siehe auch: polewać

I . polewać <‑wa; perf polać> [polevatɕ] VERB trans

1. polewać (oblewać):

polewać

begießen

2. polewać (emaliować):

polewać naczynia

emaillieren

polewać naczynia

mit Email überziehen

II . polewać <‑wa; perf polać> [polevatɕ] VERB refl (oblewać się)

polewać

sich Akk begießen

polon <Gen ‑u, kein Pl > [polon] SUBST m

polon CHEM, PHYS

Polonium nt

polimat SUBST

Benutzereintrag

polimat m

Universalgelehrter m

polimat m

Polyhistor m