Polnisch » Deutsch

Polnisch)

rozkruszać: I. Transitives Verb II. Reflexives Verb
rozjątrzać: I. Transitives Verb II. Reflexives Verb
rozproszyć
rozjazdy: Nomen
rozjemczy: Adjektiv und Adverb
dosuszać: I. Transitives Verb II. Reflexives Verb
obruszać: I. Transitives Verb II. Reflexives Verb
obsuszać: I. Transitives Verb II. Reflexives Verb
ogłuszyć
poruszyć
wzruszyć

Meintest du vielleicht: rozkruszyć , rozproszyć , rozjątrzyć , wzruszyć , poruszyć , ogłuszyć , obsuszyć , obruszyć , dosuszyć , rozjemczy und rozjazdy

I . rozkruszać <‑sza> [roskruʃatɕ], rozkruszyć [roskruʃɨtɕ] perf VERB trans

rozkruszać

zerbröckeln

rozkruszać

zerbröseln

II . rozkruszać <‑sza> [roskruʃatɕ], rozkruszyć [roskruʃɨtɕ] perf VERB refl

rozkruszać

zerbröckeln

I . rozjątrzać <‑rza> [rozjontʃatɕ], rozjątrzyć [rozjontʃɨtɕ] perf VERB trans geh

rozjątrzać

erbittern

rozjątrzać

erzürnen

rozjątrzać spór

aufleben lassen

rozjątrzać spór

aufrühren geh

rozjątrzać stare rany übtr

alte Wunden wieder aufreißen

rozjątrzać stare rany übtr

an alten Wunden rühren

II . rozjątrzać <‑rza> [rozjontʃatɕ], rozjątrzyć [rozjontʃɨtɕ] perf VERB refl geh (rana)

rozjątrzać

eitern

rozjątrzać

schwären geh

rozproszyć [rosproʃɨtɕ]

rozproszyć perf od rozpraszać

Siehe auch: rozpraszać

I . rozpraszać <‑sza; perf rozproszyć> [rospraʃatɕ] VERB trans

II . rozpraszać <‑sza; perf rozproszyć> [rospraʃatɕ] VERB refl

1. rozpraszać:

rozpraszać (rozchodzić się) (tłum)

sich Akk zerstreuen

rozpraszać (rozchodzić się) (tłum)

auseinander gehen

2. rozpraszać:

rozpraszać (być rozwiewanym) (chmury)

sich Akk verziehen

3. rozpraszać (dekoncentrować się):

rozpraszać

sich Akk verzetteln

4. rozpraszać CHEM:

rozpraszać

sich Akk auflösen

rozjazdy [rozjazdɨ] SUBST

rozjazdy Pl < Gen Pl ‑dów> (podróże):

rozjazdy

[häufige] Reisen fpl

rozjazdy

Reiserei f abw ugs

być w rozjazdyach

ständig unterwegs [o. auf Achse ugs ] sein

rozjemczy [rozjemtʃɨ] ADJ

1. rozjemczy JUR:

rozjemczy

Schieds-

sąd rozjemczy

Schiedsgericht nt

2. rozjemczy geh:

rozjemczy

Schlichtungs-

misja rozjemcza

Schlichtungsmission f

I . dosuszać <‑sza> [dosuʃatɕ], dosuszyć [dosuʃɨtɕ] perf VERB trans (usuwać resztki wilgoci)

II . dosuszać <‑sza> [dosuʃatɕ], dosuszyć [dosuʃɨtɕ] perf VERB refl

1. dosuszać (zostać dosuszonym):

dosuszać

trocken werden

pranie szybko się dosuszyło

die Wäsche f trocknete schnell

2. dosuszać (dosuszać siebie):

dosuszać

sich Akk abtrocknen

dosuszyć się ręcznikiem

sich mit dem Handtuch abtrocknen

I . obruszać <‑sza; Imperf ‑aj> [obruʃatɕ], obruszyć [obruʃɨtɕ] perf VERB trans

1. obruszać (powodować obsunięcie się czegoś):

obruszać

ins [o. zum] Rutschen bringen

obruszać śnieg na skarpie

den Schnee am Hang ins [o. zum] Rutschen bringen

2. obruszać (obluzowywać):

obruszać

lösen

obruszać

lockern

obruszać śrubę w ścianie

eine Schraube in der Wand lockern

obruszony ząb

ein loser [o. lockerer] Zahn m

II . obruszać <‑sza; Imperf ‑aj> [obruʃatɕ], obruszyć [obruʃɨtɕ] perf VERB refl

1. obruszać (obluźniać się):

obruszać

sich Akk lockern [o. lösen]

gwóźdź, na którym wisiał obraz, obruszył się

der Nagel, an dem das Bild hing, hatte sich gelöst

2. obruszać geh (oburzać się):

obruszać

sich Akk empören geh

obruszył się na niesprawiedliwą krytykę

er empörte sich Akk über die ungerechte Kritik [o. ob der ungerechten Kritik geh ]

I . obsuszać <‑sza; Imperf ‑aj> [opsuʃatɕ], obsuszyć [opsuʃɨtɕ] perf VERB trans ugs

obsuszać

trocknen lassen

mięso trzeba obsuszyć przed wędzeniem

Fleisch nt muss man vor dem Räuchern trocknen lassen

II . obsuszać <‑sza; Imperf ‑aj> [opsuʃatɕ], obsuszyć [opsuʃɨtɕ] perf VERB refl ugs

1. obsuszać (osuszać się):

obsuszać

trocken werden

obsuszać

die Kleider trocknen lassen

weszliśmy do gospody, żeby się obsuszyć

wir gingen in das Wirtshaus, um unsere Kleider trocknen zu lassen

2. obsuszać (zostać obsuszonym):

obsuszać

getrocknet werden

czy szynka się wystarczająco obsuszyła?

wurde der Schinken m ausreichend getrocknet?

ogłuszyć [ogwuʃɨtɕ]

ogłuszyć perf od ogłuszać

Siehe auch: ogłuszać

I . ogłuszać <‑sza; perf ogłuszyć> [ogwuʃatɕ] VERB trans ugs

1. ogłuszać:

ogłuszać (upośledzać słuch) (hałas)

taub machen

2. ogłuszać (pozbawiać przytomności):

ogłuszać

betäuben

II . ogłuszać <‑sza; perf ogłuszyć> [ogwuʃatɕ] VERB refl ugs

1. ogłuszać (upośledzić sobie słuch):

ogłuszać

taub werden

2. ogłuszać (pozbawić się przytomności):

ogłuszać

sich Akk betäuben

poruszyć [poruʃɨtɕ]

poruszyć perf od poruszać

Siehe auch: poruszać

I . poruszać <‑sza; perf poruszyć> [poruʃatɕ] VERB trans

1. poruszać (wprawiać w ruch):

poruszać wargami

die Lippen bewegen

poruszyć niebo i ziemię [lub piekło]

Himmel und Erde [o. Hölle] in Bewegung setzen

poruszyć kogoś do żywego

jdn tief kränken

2. poruszać geh (zaznaczać):

poruszać kwestię, sprawę

berühren

poruszać kwestię, sprawę

ansprechen

3. poruszać nur imper (napędzać):

poruszać maszynę

antreiben

4. poruszać (wzburzać):

poruszać

ergreifen

poruszać

bewegen

5. poruszać (wzruszać):

poruszać człowieka

rühren

6. poruszać (ożywiać):

poruszać wyobraźnię, rozmowę

anregen

[do głębi] poruszony czymś

von etw [zutiefst] erschüttert

II . poruszać <‑sza; perf poruszyć> [poruʃatɕ] VERB refl

1. poruszać nur imper (przenosić się z miejsca na miejsce):

poruszać

sich Akk bewegen

2. poruszać nur imper (ruszać się w celu rozgrzewki):

poruszać

sich Akk Bewegung verschaffen

3. poruszać (zmieniać położenie):

nie poruszać się

sich Akk nicht bewegen [o. rühren]

Wendungen:

łatwo [lub swobodnie] się w czymś poruszać

sich Akk in etw Dat gut auskennen

łatwo [lub swobodnie] się w czymś poruszać

in etw Dat beschlagen sein

poruszać się na granicy prawa [lub legalności]

sich Akk an der Grenze der Legalität bewegen

wzruszyć [vzruʃɨtɕ]

wzruszyć perf od wzruszać

Siehe auch: wzruszać

I . wzruszać <‑sza; perf wzruszyć> [vzruʃatɕ] VERB trans

1. wzruszać (wywoływać poruszenie):

wzruszać człowieka

rühren

wzruszać człowieka

bewegen

to go nie wzrusza

das lässt ihn kalt [o. unberührt]

wzruszać ramionami

die [o. mit den] Achseln zucken

2. wzruszać (spulchniać):

wzruszać ziemię

[auf]lockern

II . wzruszać <‑sza; perf wzruszyć> [vzruʃatɕ] VERB refl

wzruszać (przejać się):

wzruszać

gerührt [o. ergriffen] werden

wzruszyć się do łez

zu Tränen gerührt sein

Wendungen:

kamień by się wzruszył

es ist zum Steinerweichen

Möchtest du ein Wort, eine Phrase oder eine Übersetzung hinzufügen?

Sende uns gern einen neuen Eintrag.

Wörterbuch durchsuchen

Polnisch

Übersetzungen für „rozjuszyć“ im Polnisch » Deutsch-Wörterbuch (Springe zu Deutsch » Polnisch)

I . rozkruszać <‑sza> [roskruʃatɕ], rozkruszyć [roskruʃɨtɕ] perf VERB trans

II . rozkruszać <‑sza> [roskruʃatɕ], rozkruszyć [roskruʃɨtɕ] perf VERB refl

I . rozjątrzać <‑rza> [rozjontʃatɕ], rozjątrzyć [rozjontʃɨtɕ] perf VERB trans geh

II . rozjątrzać <‑rza> [rozjontʃatɕ], rozjątrzyć [rozjontʃɨtɕ] perf VERB refl geh (rana)

rozproszyć [rosproʃɨtɕ]

rozproszyć perf od rozpraszać

Siehe auch: rozpraszać

I . rozpraszać <‑sza; perf rozproszyć> [rospraʃatɕ] VERB trans

1. rozpraszać (dekoncentrować):

2. rozpraszać (rozganiać):

3. rozpraszać (rozwiewać):

II . rozpraszać <‑sza; perf rozproszyć> [rospraʃatɕ] VERB refl

1. rozpraszać:

2. rozpraszać:

3. rozpraszać (dekoncentrować się):

4. rozpraszać CHEM:

rozjazdy [rozjazdɨ] SUBST

rozjazdy Pl < Gen Pl ‑dów> (podróże):

rozjemczy [rozjemtʃɨ] ADJ

1. rozjemczy JUR:

2. rozjemczy geh:

I . dosuszać <‑sza> [dosuʃatɕ], dosuszyć [dosuʃɨtɕ] perf VERB trans (usuwać resztki wilgoci)

II . dosuszać <‑sza> [dosuʃatɕ], dosuszyć [dosuʃɨtɕ] perf VERB refl

1. dosuszać (zostać dosuszonym):

2. dosuszać (dosuszać siebie):

I . obruszać <‑sza; Imperf ‑aj> [obruʃatɕ], obruszyć [obruʃɨtɕ] perf VERB trans

1. obruszać (powodować obsunięcie się czegoś):

2. obruszać (obluzowywać):

II . obruszać <‑sza; Imperf ‑aj> [obruʃatɕ], obruszyć [obruʃɨtɕ] perf VERB refl

1. obruszać (obluźniać się):

2. obruszać geh (oburzać się):

I . obsuszać <‑sza; Imperf ‑aj> [opsuʃatɕ], obsuszyć [opsuʃɨtɕ] perf VERB trans ugs

II . obsuszać <‑sza; Imperf ‑aj> [opsuʃatɕ], obsuszyć [opsuʃɨtɕ] perf VERB refl ugs

1. obsuszać (osuszać się):

2. obsuszać (zostać obsuszonym):

ogłuszyć [ogwuʃɨtɕ]

ogłuszyć perf od ogłuszać

Siehe auch: ogłuszać

I . ogłuszać <‑sza; perf ogłuszyć> [ogwuʃatɕ] VERB trans ugs

1. ogłuszać:

2. ogłuszać (pozbawiać przytomności):

II . ogłuszać <‑sza; perf ogłuszyć> [ogwuʃatɕ] VERB refl ugs

1. ogłuszać (upośledzić sobie słuch):

2. ogłuszać (pozbawić się przytomności):

poruszyć [poruʃɨtɕ]

poruszyć perf od poruszać

Siehe auch: poruszać

I . poruszać <‑sza; perf poruszyć> [poruʃatɕ] VERB trans

1. poruszać (wprawiać w ruch):

2. poruszać geh (zaznaczać):

3. poruszać nur imper (napędzać):

4. poruszać (wzburzać):

5. poruszać (wzruszać):

6. poruszać (ożywiać):

II . poruszać <‑sza; perf poruszyć> [poruʃatɕ] VERB refl

1. poruszać nur imper (przenosić się z miejsca na miejsce):

2. poruszać nur imper (ruszać się w celu rozgrzewki):

3. poruszać (zmieniać położenie):

Wendungen:

wzruszyć [vzruʃɨtɕ]

wzruszyć perf od wzruszać

Siehe auch: wzruszać

I . wzruszać <‑sza; perf wzruszyć> [vzruʃatɕ] VERB trans

1. wzruszać (wywoływać poruszenie):

2. wzruszać (spulchniać):

II . wzruszać <‑sza; perf wzruszyć> [vzruʃatɕ] VERB refl

wzruszać (przejać się):

Wendungen:

Wörterbuch durchsuchen

Links zu weiteren Informationen

Feedback

Vokabeltrainer

Synonyms

Mein Suchverlauf