Übersetzungen für „unieważnienia“ im Polnisch » Deutsch-Wörterbuch

unieważnienie <Gen ‑ia, Pl ‑ia> [uɲevaʒɲeɲe] SUBST nt

unieważnienie (małżeństwa, aktu)

Ungültigkeitserklärung f

unieważnienie (małżeństwa, aktu)

Annullierung f

unieważnienie (zamówienia)

Rückgängigmachung f

unieważnienie (zamówienia)

Stornierung f

powództwo o unieważnienie JUR

Klage f auf Rückgängigmachung

uniewinnienie <Gen ‑ia, Pl ‑ia> [uɲeviɲɲeɲe] SUBST nt JUR

uniewinnienie

Freispruch m

I . unieważniać <‑ia> [uɲevaʒɲatɕ], unieważnić [uɲevaʒɲitɕ] perf VERB trans

unieważniać małżeństwo, akt, umowę

für ungültig erklären

unieważniać małżeństwo, akt, umowę

annullieren

unieważniać zamówienie

rückgängig machen

unieważniać zamówienie

stornieren

II . unieważniać <‑ia> [uɲevaʒɲatɕ], unieważnić [uɲevaʒɲitɕ] perf VERB refl

unieważniać

seine Gültigkeit verlieren

recepta unieważni się po tygodniu

die Geltungsdauer f des Rezepts läuft nach einer Woche ab

recepta unieważni się po tygodniu

die Ablauffrist f des Rezepts beträgt eine Woche

uniesienie <Gen ‑ia, Pl ‑ia> [uɲeɕeɲe] SUBST nt geh

1. uniesienie (euforia):

uniesienie

Begeisterungstaumel m

uniesienie

Überschwang m

2. uniesienie (poryw uczuć):

uniesienie

Erregung f

uniesienie

Schwärmerei f

uniesienie

Überschwang m

być skłonnym do uniesień

zu Schwärmereien neigen

gwałtowne uniesienie

gewaltige Erregung

uniesienie religijne

religiöse Erregung [o. Schwärmerei]

w chwili uniesienia

im Moment des Überschwangs

w miłosnym uniesieniu

im Liebesrausch

I . uniewinniać <‑ia> [uɲeviɲɲatɕ], uniewinnić [uɲeviɲɲitɕ] perf VERB trans JUR

uniewinniać

freisprechen

II . uniewinniać <‑ia> [uɲeviɲɲatɕ], uniewinnić [uɲeviɲɲitɕ] perf VERB refl geh

uniewinniać

sich Akk freisprechen

uniewinniać się z zarzutów

sich von den Anschuldigungen freisprechen

nieważnie [ɲevaʒɲe] ADV

nieważnie ADMIN, JUR

ungültig

nieważnie ADMIN, JUR

hinfällig

nieważnie ADMIN, JUR

nichtig

nieważnie zawarte małżeństwo

ungültig geschlossene Ehe f

upoważnienie <Gen ‑ia, Pl ‑ia> [upovaʒɲeɲe] SUBST nt JUR

upoważnienie

Ermächtigung f

upoważnienie

Vollmacht f

upoważnienie

Prokura f

upoważnienie do czegoś

Ermächtigung zu etw

upoważnienie do zrobienia czegoś

Ermächtigung, etw zu tun

robić coś z czyjegoś upoważnienia

etw mit jds Vollmacht [o. in jds Auftrag] tun

znieważenie [zɲevaʒeɲe] SUBST nt

znieważenie → zniewaga

Siehe auch: zniewaga

zniewaga <Gen ‑gi, Pl ‑gi> [zɲevaga] SUBST f geh

zniewaga

Beleidigung f

doznać od kogoś zniewagi

Beleidigung von jdm erfahren

zniewaga zbiorowa [lub kolektywna] JUR

kollektive Beleidigung

czynna zniewaga

tätliche Beleidigung