Übersetzungen für „wlepił“ im Polnisch » Deutsch-Wörterbuch

wlepiać <‑ia> [vlepjatɕ], wlepić [vlepitɕ] VERB trans perf

1. wlepiać (wklejać):

wlepiać coś do czegoś

etw in etw Akk [hin]einkleben

wlepiać w kogoś wzrok ugs

jdn anstarren [o. anglotzen ugs ]

2. wlepiać ugs (obciążać):

wlepić komuś mandat/karę

jdm einen Strafzettel/eine Strafe aufbrummen [o. verpassen] ugs

wylepiać <‑ia; Imperf ‑aj> [vɨlepjatɕ], wylepić [vɨlepitɕ] VERB trans perf

wylepiać

auskleben

wylepiać blachę ciastem

den Teig auf dem Backblech ausrollen

I . lepić <‑pi; Imperf lep> [lepitɕ] VERB trans

1. lepić < perf u‑> (kształtować):

lepić

formen

lepić

kneten

lepić zwierzątka z plasteliny

Tiere aus Knetmasse kneten

nie święci garnki lepią sprichw

nichts ist unmöglich

2. lepić < perf z‑> (sklejać):

lepić

[zusammen]kleben

II . lepić <‑pi; Imperf lep> [lepitɕ] VERB refl

1. lepić (być lepkim):

koszula aż lepi się od brudu

das Hemd nt starrt vor Dreck ugs

2. lepić < perf przy‑> (przylegać):

lepić się do czegoś

an etw Dat kleben

lepić się do czegoś

haften

lepik <Gen ‑u, Pl ‑i> [lepik] SUBST m TECH

lepik

[Teer]klebemasse f

ślepić <ślepi; Imperf ślep> [ɕlepitɕ] VERB intr ugs

ślepić (wysilać wzrok):

ślepić

glotzen ugs

ślepić

starren

ślepić w ścianę

an die Wand starren

Wendungen:

ślepić nad czymś

über etw Dat hocken

ślepia <Gen Pl ‑piów> [ɕlepja] SUBST Pl

1. ślepia geh (oczy zwierzęcia):

ślepia

Seher mpl

ślepia

Lichter ntpl

2. ślepia ugs (oczy człowieka):

ślepia

Glotzaugen ntpl ugs

ślepia

Glupschaugen ntpl ugs

Wendungen:

wlepiać w kogoś/coś ślepia, wytrzeszczać , [lub wybałuszać] , [lub wywalać] na kogoś/coś ślepia ugs

etw/jdn [wie ein Auto] anglotzen ugs

ślepia wyszły [lub wylazły] komuś z orbit ugs

die Augen fielen jdm aus dem Kopf ugs

przewracać do kogoś ślepiami ugs

jdm schöne Augen machen

ulepić [ulepitɕ]

ulepić perf od lepić

Siehe auch: lepić

I . lepić <‑pi; Imperf lep> [lepitɕ] VERB trans

1. lepić < perf u‑> (kształtować):

lepić

formen

lepić

kneten

lepić zwierzątka z plasteliny

Tiere aus Knetmasse kneten

nie święci garnki lepią sprichw

nichts ist unmöglich

2. lepić < perf z‑> (sklejać):

lepić

[zusammen]kleben

II . lepić <‑pi; Imperf lep> [lepitɕ] VERB refl

1. lepić (być lepkim):

koszula aż lepi się od brudu

das Hemd nt starrt vor Dreck ugs

2. lepić < perf przy‑> (przylegać):

lepić się do czegoś

an etw Dat kleben

lepić się do czegoś

haften

I . zlepiać <‑ia> [zlepjatɕ], zlepić [zlepitɕ] perf VERB trans

zlepiać

zusammenkleben

zlepiać

zusammenleimen

zlepiać

zusammenkleistern ugs

II . zlepiać <‑ia> [zlepjatɕ], zlepić [zlepitɕ] perf VERB refl

zlepiać

zusammenkleben

ślepie [ɕlepje] SUBST

ślepie sg < Gen Sg ‑a> → ślepia

Siehe auch: ślepia

ślepia <Gen Pl ‑piów> [ɕlepja] SUBST Pl

1. ślepia geh (oczy zwierzęcia):

ślepia

Seher mpl

ślepia

Lichter ntpl

2. ślepia ugs (oczy człowieka):

ślepia

Glotzaugen ntpl ugs

ślepia

Glupschaugen ntpl ugs

Wendungen:

wlepiać w kogoś/coś ślepia, wytrzeszczać , [lub wybałuszać] , [lub wywalać] na kogoś/coś ślepia ugs

etw/jdn [wie ein Auto] anglotzen ugs

ślepia wyszły [lub wylazły] komuś z orbit ugs

die Augen fielen jdm aus dem Kopf ugs

przewracać do kogoś ślepiami ugs

jdm schöne Augen machen

wlecieć [vletɕetɕ]

wlecieć perf od wlatywać

Siehe auch: wlatywać

wlatywać <‑tuje; perf wlecieć> [vlatɨvatɕ] VERB intr

1. wlatywać:

wlatywać (dostawać się) (owad, ptak, piłka)

hineinfliegen

wlatywać (dostawać się) (owad, ptak, piłka)

hereinfliegen

wlatywać (dym)

[von draußen] hereinkommen

pieczone gołąbki nie wlecą same do gąbki sprichw

die gebratenen Tauben fpl fliegen einem nicht in den Mund sprichw

2. wlatywać ugs (wpadać na):

wlatywać na kogoś/coś

gegen jdn/etw laufen

wlatywać na kogoś/coś

in jdn/etw hineinrennen

dolepiać <‑ia; Imperf ‑iaj> [dolepjatɕ], dolepić [dolepitɕ] VERB trans perf

dolepiać

dazukleben

dolepiać

ankleben

dolepiać znaczek na pocztówkę

die Briefmarke auf die Postkarte kleben

nalepiać <‑ia; Imperf ‑aj> [nalepjatɕ], nalepić [nalepitɕ] VERB trans perf

1. nalepiać (przymocować):

nalepiać coś na coś

etw an etw Akk [an]kleben

nalepiać coś na coś

etw auf etw Akk [auf]kleben

2. nalepiać nur perf (ulepić):

nalepić czegoś

viel von etw kneten [o. formen]

nalepiła się pączków w tłusty czwartek

am schmutzigen Donnerstag hat sie viele Berliner geformt

I . oblepiać <‑ia> [oblepjatɕ], oblepić [oblepitɕ] perf VERB trans

1. oblepiać (przyklejać):

oblepiać

bekleben

oblepiać

aufkleben

mam palce oblepione miodem

meine Finger mpl sind klebrig vom Honig

2. oblepiać (oklejać):

oblepić ranę plastrem

ein Pflaster auf eine Wunde kleben

3. oblepiać (przywierać):

oblepiać coś

an etw Dat kleben [o. haften]

II . oblepiać <‑ia> [oblepjatɕ], oblepić [oblepitɕ] perf VERB refl (przylegać)

oblepić się na czymś

an etw Dat eng anliegen

I . odlepiać <‑ia> [odlepjatɕ], odlepić [odlepitɕ] perf VERB trans

odlepiać

[los]lösen

II . odlepiać <‑ia> [odlepjatɕ], odlepić [odlepitɕ] perf VERB refl

odlepiać

sich Akk [los]lösen

oślepić [oɕlepitɕ]

oślepić perf od oślepiać

Siehe auch: oślepiać

oślepiać <‑ia; perf oślepić> [oɕlepjatɕ] VERB trans

1. oślepiać (pozbawiać wzroku):

oślepiać

blenden

2. oślepiać (razić):

oślepiać kogoś czymś

jdn mit etw blenden

3. oślepiać übtr (zaślepiać):

oślepiać

blind machen

oślepiać

verblenden

sklepik <Gen ‑u, Pl ‑i> [sklepik] SUBST m (mały sklep)

sklepik

Lädchen nt

sklepik

Tante-Emma-Laden m ugs

ślepiec¹ <Gen ‑pca, Pl ‑pcy> [ɕlepjets] SUBST m

ślepiec

Blinde(r) mf

zalepiać <‑ia> [zalepjatɕ], zalepić [zalepitɕ] VERB trans perf

zalepiać kopertę

zukleben

zalepiać dziurę

verkleben