Übersetzungen für „wywoływane“ im Polnisch » Deutsch-Wörterbuch

wywoływać <‑łuje; VERB wywołać> [vɨvowɨvatɕ] trans perf

1. wywoływać (wzywać):

wywoływać

aufrufen

wywoływać duchy

beschwören

wywoływać ucznia do tablicy [lub odpowiedzi]

einen Schüler an die Tafel rufen [o. aufrufen]

nie wywołuj wilka z lasu sprichw

wozu schlafende Hunde wecken

2. wywoływać geh (powodować):

wywoływać oburzenie, przerażenie, zdziwienie

hervorrufen

wywoływać dyskusję, podziw, rozkosz, zachwyt

auslösen

wywołać rozruchy

Unruhen [o. Krawalle] auslösen

wywołać kłótnię

einen Streit vom Zaun brechen

wywołać sensację

[viel] Staub aufwirbeln übtr

wywołać sensację

Aufsehen erregen

wywoływać zgorszenie

Anstoß erregen

3. wywoływać FOTO:

wywoływać

entwickeln

4. wywoływać (obwieszczać na licytacji):

wywoływać cenę

bieten

wywoływać cenę

ein Angebot machen

wywoływacz <Gen ‑a, Pl ‑e> [vɨvowɨvatʃ] SUBST m FOTO

wywoływacz

Entwickler m

wywoławczy [vɨvowaftʃɨ] ADJ

1. wywoławczy HANDEL:

cena wywoławcza

Ausrufungspreis m

2. wywoławczy RADIO:

sygnał wywoławczy

Jingle m

sygnał wywoławczy

Kennmelodie f

wywozowy [vɨvozovɨ] ADJ

cło wywozowe

Ausfuhrzoll m

I . zwołać [zvowatɕ] perf, zwoływać [zvowɨvatɕ] <‑łuje; Imperf ‑łuj> VERB trans

zwołać ludzi

herbeirufen

zwołać ludzi

zusammenrufen

zwołać zebranie

einberufen

zwołać zebranie

anberaumen

zwołać parlament

einberufen

II . zwołać [zvowatɕ] perf, zwoływać [zvowɨvatɕ] <‑łuje; Imperf ‑łuj> VERB refl geh

1. zwołać (wołać się wzajemnie):

zwołać

sich Akk zusammenrufen

2. zwołać (zbierać się):

zwołać

sich Akk versammeln

obwołać [obvowatɕ] perf, obwoływać [obvowɨvatɕ] <‑łuje> VERB trans

obwołać kogoś królem/zwycięzcą

jdn zum König/Sieger ausrufen

on został obwołany zdrajcą

er wurde öffentlich als Verräter m dargestellt

I . odwoływać <‑łuje; perf odwołać> [odvowɨvatɕ] VERB trans

1. odwoływać (usunąć z urzędu):

odwoływać ambasadora

abberufen

list odwołujący

Abberufungsschreiben nt

list odwołujący

Avocatorium nt przest m

2. odwoływać (unieważniać):

odwoływać rozkaz

widerrufen

odwoływać spotkanie

absagen

odwoływać alarm

entwarnen

odwoływać obietnicę, słowa

zurücknehmen

II . odwoływać <‑łuje; perf odwołać> [odvowɨvatɕ] VERB refl JUR

odwoływać się od decyzji

gegen ein Urteil Berufung einlegen

I . powoływać <‑łuje; perf powołać> [povowɨvatɕ] VERB trans

1. powoływać (wyznaczać):

powoływać rząd, zarząd

berufen

powoływać rząd, zarząd

ernennen

powoływać kogoś na świadka

jdn als Zeugen benennen

powołać kogoś na stanowisko ministra spraw zagranicznych

jdn zum Außenminister berufen

2. powoływać (wzywać):

powoływać kogoś do wojska

jdn zum Militär[dienst] einberufen

Wendungen:

powoływać coś do życia

etw ins Leben rufen

II . powoływać <‑łuje; perf powołać> [povowɨvatɕ] VERB refl

1. powoływać (opierać się na):

powoływać się na czyjąś wypowiedź

sich Akk auf Akk jds Aussage berufen

powoływać się na czyjąś wypowiedź

auf Akk jds Aussage Bezug nehmen

możesz się na mnie powołać

du kannst dich auf mich berufen

2. powoływać (rościć sobie):

powoływać się na prawo/przywilej

sich Akk auf ein Recht/Vorrecht berufen [o. stützen]

I . nawoływać <‑łuje; Imperf ‑łuj> [navowɨvatɕ] VERB trans

1. nawoływać:

nawoływać (krzyczeć)

[laut/lange] rufen

nawoływać (zwoływać)

zusammenrufen

nawoływać (zwoływać)

zusammentrommeln ugs

2. nawoływać (zachęcać):

nawoływać kogoś do zrobienia czegoś

jdn aufrufen [o. auffordern] , etw zu tun

II . nawoływać <‑łuje; Imperf ‑łuj> [navowɨvatɕ] VERB refl (wołać się)

nawoływać

sich Akk zusammenrufen [o. zusammentrommeln ugs ]

wywołać [vɨvowatɕ]

wywołać perf od wywoływać

Siehe auch: wywoływać

wywoływać <‑łuje; VERB wywołać> [vɨvowɨvatɕ] trans perf

1. wywoływać (wzywać):

wywoływać

aufrufen

wywoływać duchy

beschwören

wywoływać ucznia do tablicy [lub odpowiedzi]

einen Schüler an die Tafel rufen [o. aufrufen]

nie wywołuj wilka z lasu sprichw

wozu schlafende Hunde wecken

2. wywoływać geh (powodować):

wywoływać oburzenie, przerażenie, zdziwienie

hervorrufen

wywoływać dyskusję, podziw, rozkosz, zachwyt

auslösen

wywołać rozruchy

Unruhen [o. Krawalle] auslösen

wywołać kłótnię

einen Streit vom Zaun brechen

wywołać sensację

[viel] Staub aufwirbeln übtr

wywołać sensację

Aufsehen erregen

wywoływać zgorszenie

Anstoß erregen

3. wywoływać FOTO:

wywoływać

entwickeln

4. wywoływać (obwieszczać na licytacji):

wywoływać cenę

bieten

wywoływać cenę

ein Angebot machen

I . wywalać <‑la; perf wywalić> [vɨvalatɕ] VERB trans ugs

1. wywalać (wyrzucać):

wywalać śmieci

wegwerfen

wywalać śmieci

wegschmeißen ugs

wywalać gały

große Augen machen ugs

wywalać pieniądze

das Geld zum Fenster hinauswerfen ugs

wywalić kogoś na zbity pysk vulg

jdn achtkantig [o. in hohem Bogen] hinauswerfen ugs

2. wywalać (wyważać):

wywalać drzwi

aufbrechen

wywalać drzwi

aufsprengen

II . wywalać <‑la; perf wywalić> [vɨvalatɕ] VERB refl ugs (przewracać się)

wywalać

umfallen

wywalać

hinstürzen

wywalczać <‑cza> [vɨvaltʃatɕ], wywalczyć [vɨvaltʃɨtɕ] VERB trans perf

wywalczać

erkämpfen

wywalczać

erringen

wywalczyć sobie mocną pozycję

sich Dat eine starke Position erkämpfen