Übersetzungen für „zarazki“ im Polnisch » Deutsch-Wörterbuch

I . zaraz [zaras] ADV

1. zaraz (natychmiast):

zaraz

gleich

zaraz

sofort

zaraz po świętach

gleich nach den Feiertagen

od zaraz

ab sofort

2. zaraz (za chwilę):

zaraz

gleich

zaraz wracam

ich bin gleich wieder da

zaraz, zaraz!

gleich, gleich!

zaraz, zaraz!

einen kleinen Augenblick!

II . zaraz [zaras] PARTIKEL (tuż)

zaraz za miastem/rogiem

gleich hinter der Stadt/um die Ecke

III . zaraz [zaras] INTERJ

zaraz

Moment mal

zaraz! ja byłem pierwszy

Moment mal, ich war als Erster m dran!

zaraza <Gen ‑zy, Pl ‑zy> [zaraza] SUBST f meist lp geh

zaraza

Seuche f

zaraza

Pest f

zaraza szerzy się

die Seuche breitet sich aus

zwalczać zarazę

eine Seuche bekämpfen

zarazek <Gen ‑zka, Pl ‑zki> [zarazek] SUBST m ugs

zarazek

[Krankheits]erreger m

zarazem [zarazem] PARTIKEL

zarazem

zugleich

zarazem

gleichzeitig

był zmęczony, ale zarazem szczęśliwy

er war müde und glücklich zugleich

zarazić [zaraʑitɕ]

zarazić perf od zarażać

Siehe auch: zarażać

I . zarażać <‑ża; perf zarazić> [zaraʒatɕ] VERB trans

1. zarażać (infekować):

zarażać

anstecken

zarażać

infizieren

zarażać kogoś ospą

jdn mit [den] Windpocken anstecken

zarażony pacjent

infizierter Patient m

2. zarażać übtr (przekonywać do czegoś):

zarażać kogoś ideą

jdn mit einer Idee anstecken übtr

zarażony czymś

von etw angesteckt

II . zarażać <‑ża; perf zarazić> [zaraʒatɕ] VERB refl

1. zarażać (infekować się):

zarażać

sich Akk anstecken [o. infizieren]

zarazić się czymś od kogoś

sich bei jdm mit etw anstecken

2. zarażać übtr (poddawać się jakiejś idei):

zarażać

sich Akk anstecken lassen

I . zarażać <‑ża; perf zarazić> [zaraʒatɕ] VERB trans

1. zarażać (infekować):

zarażać

anstecken

zarażać

infizieren

zarażać kogoś ospą

jdn mit [den] Windpocken anstecken

zarażony pacjent

infizierter Patient m

2. zarażać übtr (przekonywać do czegoś):

zarażać kogoś ideą

jdn mit einer Idee anstecken übtr

zarażony czymś

von etw angesteckt

II . zarażać <‑ża; perf zarazić> [zaraʒatɕ] VERB refl

1. zarażać (infekować się):

zarażać

sich Akk anstecken [o. infizieren]

zarazić się czymś od kogoś

sich bei jdm mit etw anstecken

2. zarażać übtr (poddawać się jakiejś idei):

zarażać

sich Akk anstecken lassen

zaradny [zaradnɨ] ADJ geh

zaradny

tüchtig

zaradny

praktisch

zaradny pracownik

tüchtiger Arbeiter m

zaranie <Gen ‑ia, Pl ‑ia> [zaraɲe] SUBST nt

1. zaranie geh:

zaranie

Beginn m

od zarania dziejów

seit Anbeginn der Zeit geh

od zarania dziejów

seit undenklichen Zeiten

2. zaranie przest:

zaranie

Morgengrauen nt

zaranie

[Tages]anbruch m

wyszedł w pole o zaraniu

er ging vor Tau und Tag aufs Feld geh

w zaraniu życia

im Frühling des Lebens

zaranny [zarannɨ] ADJ przest

zaranny

Morgen-

zaranny

morgendlich

gwiazda zaranna ASTRON

Morgenstern m

zarząd <Gen ‑u, Pl ‑y> [zaʒont] SUBST m

1. zarząd (przedstawiciele kierownictwa):

zarząd

Vorstand m

zarząd

Geschäftsführung f

członek zarządu

Vorstandsmitglied nt

przewodniczący zarządu

Vorstandsvorsitzende(r) mf

2. zarząd (zarządzanie):

zarząd

Verwaltung f

być pod czyimś zarządem

jdm unterstellt sein [o. unterstehen]

sprawować zarząd nad czymś

etw leiten [o. verwalten]

zarząd majątkiem wspólnym

Gesamtgutverwaltung f

zarzut <Gen ‑u, Pl ‑y> [zaʒut] SUBST m

1. zarzut (pretensja):

zarzut

Vorwurf m

robić [lub czynić] komuś zarzuty

jdm Vorwürfe machen

bez zarzutu

einwandfrei

bez zarzutu

tadellos

odpierać zarzuty

Vorwürfe zurückweisen

przedstawić komuś zarzuty

jdm etwas vorwerfen

2. zarzut JUR:

zarzut

Einrede f

zarzut

Einwendung f

zarzut

Gegenvorstellung f

zarzut

Rüge f

zarzut

Vorwurf m

zarzut prawny

Rechtseinwendung f

oddalić zarzut

die Einwendung zurückweisen

pod zarzutem morderstwa

unter Mordverdacht

zarzut wzajemny

Gegenrüge f

zarzut niewyjaśnienia okoliczności sprawy

Aufklärungsrüge f

bez zarzutu

rügelos