Übersetzungen für „zdobytej“ im Polnisch » Deutsch-Wörterbuch

dobytek <Gen ‑tku, kein Pl > [dobɨtek] SUBST m

dobytek

Hab und Gut nt übtr

dobytek

Habe f geh

dobytek

Besitz m

I . zdobywać <‑wa> [zdobɨvatɕ] VERB trans

1. zdobywać (przejąć):

zdobywać łupy, miasto

einnehmen

2. zdobywać (zgromadzić):

zdobywać majątek, bogactwo

erwerben

3. zdobywać (uzyskać długim staraniem):

zdobywać bilety

ergattern ugs

4. zdobywać (osiągnąć):

zdobywać szacunek

erringen

zdobywać szacunek

erlangen

zdobywać przyjaciół

gewinnen

5. zdobywać SPORT:

zdobywać bramkę

erzielen

zdobywać medal

gewinnen

zdobywać szczyt

einen Gipfel bezwingen [o. besteigen]

II . zdobywać <‑wa> [zdobɨvatɕ] VERB refl

1. zdobywać (zdecydować się):

zdobywać się na zrobienie czegoś

sich Akk aufraffen, etw zu tun

zdobywać się na odwagę

seinen Mut beweisen

zdobywać się na wysiłek

sich Dat Mühe geben

zdobywać się na wysiłek

sich Akk anstrengen

2. zdobywać (nabyć coś dużym kosztem):

zdobyć się na nowy dom

es zu einem neuen Haus bringen

zdobywca (-wczyni) <Gen ‑cy, Pl ‑cy> [zdobɨftsa] SUBST m (f) dekl jak f w lp

1. zdobywca (ten, kto zdobył siłą: łupów, miasta):

zdobywca (-wczyni)

Eroberer(in) m (f)

2. zdobywca (ten, kto wygrał):

zdobywca nagrody

Preisgewinner(in) m (f)

zdobywca nagrody

Preisträger(in) m (f)

3. zdobywca SPORT:

zdobywca bramki

Torschütze m

zdobyć [zdobɨtɕ]

zdobyć perf od zdobywać

Siehe auch: zdobywać

I . zdobywać <‑wa> [zdobɨvatɕ] VERB trans

1. zdobywać (przejąć):

zdobywać łupy, miasto

einnehmen

2. zdobywać (zgromadzić):

zdobywać majątek, bogactwo

erwerben

3. zdobywać (uzyskać długim staraniem):

zdobywać bilety

ergattern ugs

4. zdobywać (osiągnąć):

zdobywać szacunek

erringen

zdobywać szacunek

erlangen

zdobywać przyjaciół

gewinnen

5. zdobywać SPORT:

zdobywać bramkę

erzielen

zdobywać medal

gewinnen

zdobywać szczyt

einen Gipfel bezwingen [o. besteigen]

II . zdobywać <‑wa> [zdobɨvatɕ] VERB refl

1. zdobywać (zdecydować się):

zdobywać się na zrobienie czegoś

sich Akk aufraffen, etw zu tun

zdobywać się na odwagę

seinen Mut beweisen

zdobywać się na wysiłek

sich Dat Mühe geben

zdobywać się na wysiłek

sich Akk anstrengen

2. zdobywać (nabyć coś dużym kosztem):

zdobyć się na nowy dom

es zu einem neuen Haus bringen

zdobycz <Gen ‑y, Pl ‑e> [zdobɨtʃ] SUBST f

1. zdobycz (łup):

zdobycz

Beute f

2. zdobycz meist Pl (osiągnięcia):

zdobycz

Errungenschaften fpl

zdobywczy [zdobɨftʃɨ] ADJ

zdobywczy

Eroberer-

zdobyczny [zdobɨtʃnɨ] ADJ

zdobyczny

Beute-

zdobyczny

erbeutet