Übersetzungen für „melieren“ im Deutsch » Polnisch-Wörterbuch

geli̱e̱ren* [ʒe​ˈliːrən] VERB intr (Saft)

gelieren

galaretowacieć [perf z‑]

emuli̱e̱ren* [emu​ˈliːrən] VERB trans COMPUT

emulieren

emulować

möbli̱e̱ren* [mø​ˈbliːrən] VERB trans

möblieren

meblować [perf u‑]

möbliertes Zimmer

umeblowany pokój m

möbliert wohnen

mieszkać w umeblowanym mieszkaniu

I . verli̱e̱ren <verliert, verlor, verloren> [fɛɐ̯​ˈliːrən] VERB trans

1. verlieren (nicht mehr finden):

verlieren Schlüssel, Handschuhe

gubić [perf z‑]

du hast hier nichts verloren! ugs

nie masz tu nic do szukania! ugs

das [o. so etwas] hat hier nichts verloren! ugs

to nie jest tutaj mile widziane!

was hast du hier verloren? ugs

czego tutaj szukasz? ugs

an ihr ist eine Journalistin/Schauspielerin verloren gegangen ugs

mogła z niej być dobra dziennikarka/aktorka

2. verlieren a. fig (nicht mehr haben):

verlieren Freunde, Vertrauen, Arbeitsplatz

tracić [perf s‑]

wir dürfen keine Zeit mehr verlieren

nie możemy tracić ani chwili

seine Stelle verlieren

utracić posadę

Luft verlieren

brakować powietrza

die Beherrschung verlieren

tracić [perf s‑] panowanie

3. verlieren (entweichen lassen):

das Auto verliert Öl

z samochodu wycieka olej m

der Reifen verliert Luft

z opony uchodzi powietrze nt

er verlor kein Wort darüber

nie powiedział ani słowa na ten temat

4. verlieren (nicht gewinnen):

verlieren Krieg, Spiel, Prozess

przegrywać [perf przegrać]

jd hat nichts [mehr] zu verlieren

ktoś nie ma już nic [więcej] do stracenia

jdn verloren geben

uważać kogoś za beznadziejny przypadek

etw verloren geben

uważać coś za stracone

II . verli̱e̱ren <verliert, verlor, verloren> [fɛɐ̯​ˈliːrən] VERB intr

an Bedeutung Dat verlieren

tracić [perf s‑] na znaczeniu

das Flugzeug verliert an Höhe

samolot m obniżył swój lot

die Währung verliert an Wert

kurs m spada

III . verli̱e̱ren <verliert, verlor, verloren> [fɛɐ̯​ˈliːrən] VERB refl

1. verlieren:

verlieren (schwächer werden) (Spontanität)

ginąć [perf z‑]

verlieren (Nervosität, Angst)

znikać [perf zniknąć]

der Lärm verlor sich in der Ferne

hałas m nikł w oddali

2. verlieren:

verlieren (sich nicht mehr finden) (Menschen)

gubić [perf z‑] się

sich in Details verlieren

gubić się w szczegółach

(sich einer Sache hingeben) er hat sich in seinen Gedanken ganz verloren

całkiem pogrążył się w swoich myślach

fili̱e̱ren [fi​ˈliːrən] VERB trans GASTRO

etw Akk filieren

filetować coś

poli̱e̱ren* [po​ˈliːrən] VERB trans

polieren Schuhe

pucować [perf wy‑]

polieren Brille

czyścić [perf wy‑]

polieren Auto, Möbel, Metall

polerować [perf wy‑]

polieren Stil, Ausdruck fig

wygładzać [perf wygładzić]

glatt polieren

glansować [perf wy‑]

glatt polieren

pucować [perf wy‑] do połysku

Wendungen:

jdm die Fresse [o. Schnauze] polieren ugs

obić komuś mordę [lub pysk] ugs

ziseli̱e̱ren* [tsize​ˈliːrən] VERB trans

ziselieren

cyzelować [perf wy‑]

demoli̱e̱ren* [demo​ˈliːrən] VERB trans

1. demolieren (beschädigen):

demolieren Fahrzeug

demolować [perf z‑]

völlig demoliert

kompletnie zdemolowany

2. demolieren A (abreißen):

demolieren

burzyć [perf z‑]

I . kumuli̱e̱ren [kumu​ˈliːrən] VERB trans WIRTSCH

kumulieren

kumulować [perf s‑]

kumulierter Verlust

skumulowana strata f

mehrere Stimmen auf jdn kumulieren

pozyskać większą liczbę głosów dla kogoś

II . kumuli̱e̱ren [kumu​ˈliːrən] VERB refl geh (Schadstoffe, Gifte)

kumulieren

kumulować [perf s‑ ][lub odkładać] się

makuli̱e̱ren* [maku​ˈliːrən] VERB trans TYPO

makulieren

przerabiać [perf przerobić] na masę papierniczą

simuli̱e̱ren* [zimu​ˈliːrən] VERB trans, intr

simulieren

symulować

defili̱e̱ren* [defi​ˈliːrən] VERB intr +haben o sein

defilieren

defilować [perf prze‑]

defilieren

maszerować [perf prze‑]

duelli̱e̱ren* [duɛ​ˈliːrən] VERB refl

sich [mit jdm] duellieren

pojedynkować się [z kimś]

I . isoli̱e̱ren* [izo​ˈliːrən] VERB trans

1. isolieren TECH (abdichten):

etw [gegen Kälte/Wärme] isolieren

izolować [perf za‑] coś [od zimna/ciepła]

2. isolieren (absondern):

jdn [von jdm/etw] isolieren Häftlinge

izolować [perf od‑] kogoś [od kogoś/czegoś]

isoliert leben

żyć w odosobnieniu

die Virusträger wurden von den anderen Patienten isoliert

chorzy mpl zarażeni wirusem zostali odizolowani od reszty pacjentów

II . isoli̱e̱ren* [izo​ˈliːrən] VERB refl

sich [von jdm/etw] isolieren

izolować [perf od‑] się [od kogoś/czegoś]

sich von seiner Umgebung isolieren

izolować się od otoczenia

skali̱e̱ren* VERB trans COMPUT

skalieren

skalować

avali̱e̱ren* [ava​ˈliːrən] VERB intr

avalieren FIN, JUR

awalizować

avalieren FIN, JUR

podpisać weksel jako poręczyciel m

koali̱e̱ren* [koʔa​ˈliːrən] VERB intr POL

[mit jdm] koalieren

wchodzić [perf wejść] w koalicję [z kimś]

okuli̱e̱ren* [oku​ˈliːrən] VERB trans LANDW

okulieren

okulizować

okulieren

oczkować

Skali̱e̱ren <‑s, kein Pl > SUBST nt COMPUT

Skalieren

skalowanie nt

parlieren VERB

Benutzereintrag

parlieren geh

rozmawiać w obcym języku