Übersetzungen für „subordinativ“ im Deutsch » Polnisch-Wörterbuch

Insubordination <‑, ‑en> SUBST f geh (Ungehorsam)

Insubordination

niesubordynacja f geh

Insubordination kraftvoll bekämpfen

mocno zwalczać niesubordynację

No̱minativ <‑[e]s, ‑e> [ˈnoːminatiːf, nomina​ˈtiːf] SUBST m LING

Nominativ

mianownik m

Wissensecke: Deklination im Deutschen

Koordinatio̱n <‑, ‑en> [koʔɔrdina​ˈtsi̯oːn] SUBST f geh

Koordination

koordynacja f

Koordina̱te <‑, ‑n> [koʔɔrdi​ˈnaːtə] SUBST f

1. Koordinate MATH:

Koordinate

współrzędna f

2. Koordinate meist Pl GEO:

Koordinate

współrzędne fpl

Koordina̱tor(in) <‑s, ‑en; ‑, ‑nen> [koʔɔrdi​ˈnaːtoːɐ̯] SUBST m(f)

Koordinator(in)

koordynator(ka) m (f)

Ordinatio̱n <‑, ‑en> [ɔrdina​ˈtsi̯oːn] SUBST f

1. Ordination REL (in evang. Kirche Einsetzung eines Pfarrers in sein Amt):

Ordination

ordynacja f

2. Ordination REL (in kath. Kirche sakramentale Weihe eines Priesters):

Ordination

święcenia Pl kapłańskie

3. Ordination MED (Verordnung):

Ordination

[za]ordynowanie nt

Ordina̱te <‑, ‑n> [ɔrdi​ˈnaːtə] SUBST f MATH

Ordinate

rzędna f

I . alternati̱v [altɛrna​ˈtiːf] ADJ

alternativ

alternatywny

II . alternati̱v [altɛrna​ˈtiːf] ADV

alternativ leben:

alternativ

alternatywnie

Frikati̱v <‑s, ‑e> SUBST m

Frikativ SUBST m <‑[e]s, ‑e>:

Frikativ LING, LING

spółgłoska f szczelinowa [lub frykatywna]

Frikativ LING, LING

spirant m

I . lukrati̱v [lukra​ˈtiːf] ADJ geh

lukrativ Job

lukratywny

lukrativ Geschäft

zyskowny

II . lukrati̱v [lukra​ˈtiːf] ADV geh

lukrativ sich darstellen:

lukrativ

lukratywnie

normati̱v [nɔrma​ˈtiːf] ADJ geh

normativ

normatywny form

normativer Schaden

szkoda f normatywna form

privativ ADJ JUR

privativ

brakujący

privativ

zabrany

privativ Schuldübernahme

przejęcie nt długu [zwalniające]

dekorati̱v [dekora​ˈtiːf] ADJ

dekorativ

dekoracyjny

Derivati̱v <‑s, ‑e> SUBST nt

1. Derivativ LING → Derivat

2. Derivativ JUR:

Derivativ

derywatywny

Derivativ

pochodny

Derivativer Anspruch

roszczenie nt derywatywne

Siehe auch: Derivat

Deriva̱t <‑[e]s, ‑e> SUBST nt

Derivat (LING) (a. CHEM)

derywat m