Übersetzungen für „zerknallen“ im Deutsch » Polnisch-Wörterbuch

zerknụ̈llen* VERB trans

zerknüllen Papier, Brief:

zerknüllen

zgniatać [perf zgnieść]

I . verknạllen* VERB trans ugs

verknallen Knallkörper

wystrzelić

verknallen Geld

trwonić

verknallen Geld

marnować

II . verknạllen* VERB refl ugs

sich [in jdn] verknallen

zabujać się w [kimś] ugs

in jdn verknallt sein

być w kimś zadurzonym

I . zu̱|knallen VERB trans ugs

zuknallen Tür:

zuknallen

zatrzaskiwać [perf zatrzasnąć]

II . zu̱|knallen VERB intr +sein ugs

zuknallen

zatrzaskiwać [perf zatrzasnąć] się

zerfạllen* VERB intr irr +sein

1. zerfallen:

zerfallen (auseinander fallen) (Gebäude)

zawalić się

zerfallen (Körper)

rozkładać [perf rozłożyć] się

zerfallen (Materie)

rozpadać [perf rozpaść] się

zerfallene Gebäude

zawalone budynki mpl

zu Staub zerfallen

rozpaść się w pył

2. zerfallen:

zerfallen (untergehen) (Reich, Kultur)

upadać [perf upaść]

3. zerfallen PHYS:

zerfallen

rozpadać [perf rozpaść] się

4. zerfallen (sich gliedern):

in etw Akk zerfallen

dzielić się na coś

5. zerfallen (sich zerstreiten):

mit jdm zerfallen sein

być [lub żyć] z kimś w niezgodzie

er war mit sich und der Welt zerfallen

był niezadowolony z siebie i ze świata

verkrạllen* VERB refl

sich in etw verkrallen (Mensch)

zanurzyć rękę

sich in etw verkrallen (Katze)

wbić się pazurami

der Autofahrer hat sich im Lenkrad verkrallt

kierowca m trzymał się kurczowo kierownicy

ạb|knallen VERB trans abw ugs

abknallen

zastrzelić

abknallen

kropnąć ugs

I . hịn|knallen VERB intr +sein ugs

hinknallen

wywalać [perf wywalić] się ugs

II . hịn|knallen VERB trans ugs

etw auf den Tisch hinknallen

rzucić [lub walnąć ugs ] coś na stół

... und damit knallte er seinem Chef die Kündigung hin

...i tak rzucił swojemu szefowi wymówienie ugs

zerka̱u̱en* VERB trans

1. zerkauen (zermahlen):

zerkauen Fleisch, Bissen

pogryźć

zerkauen Tablette

rozgryzać [perf rozgryźć]

2. zerkauen (zerbeißen):

zerkauen Fingernägel

obgryzać [perf obgryźć]

zerkauen Leine

przegryzać [perf przegryźć]

zerkrạtzen* VERB trans

1. zerkratzen (Kratzer machen):

zerkratzen Möbel, Spiegel

porysować

2. zerkratzen (verletzen):

zerkratzen Haut

podrapać

eine Katze hat ihm das Gesicht zerkratzt

kot m podrapał mu twarz

ich habe mir an den Sträuchern das Bein zerkratzt

podrapałem sobie nogę o krzaki

zerknịttern* VERB trans

zerknittern Kleider, Papier:

zerknittern

miąć [perf z‑]

zerknittern

gnieść [perf po‑]

ein zerknittertes Gesicht fig

pomarszczona twarz f fig

er war ganz zerknittert fig

[on] był bardzo skruszony fig

zerschẹllen* [tsɛɐ̯​ˈʃɛlən] VERB intr +sein

[an etw Dat] zerschellen (Schiff)

rozbijać [perf rozbić] się [o coś]

[an etw Dat] zerschellen (Flugzeug)

roztrzaskać się [o coś]

zu̱|schnallen VERB trans

zuschnallen

zapinać [perf zapiąć]

ich habe zugenommen, ich kann den Gürtel kaum noch zuschnallen

przytyłem, ledwie mogę jeszcze zapiąć [lub dopiąć] pasek

zerkna̱u̱tschen* VERB trans ugs

zerknautschen

miąć [perf z‑]

zerknautschen

miętosić [perf z‑]

total zerknautscht aussehen

sprawiać wrażenie totalnie wymiętego fig

durch|knallen VERB

Benutzereintrag

durchknallen intr ugs

oszaleć

durchknallen intr ugs

zbzikować