Übersetzungen für „both“ im Deutsch » Polnisch-Wörterbuch

bo̱t [boːt] VERB trans, intr, refl

bot Imperf von bieten

Siehe auch: bieten

I . bie̱ten <bietet, bot, geboten> [biːtən] VERB trans

1. bieten (anbieten, geben):

bieten Summe

oferować [perf za‑]

bieten Chance, Gelegenheit

dawać [perf dać]

jdm die Hand zur Versöhnung bieten

wyciągać [perf wyciągnąć] do kogoś rękę na zgodę

diese Kleinstadt hat nichts zu bieten

to małe miasto nt [lub miasteczko nt ] nie ma nic do zaoferowania

dieser Drucker bietet 50 verschiedene Schriften

ta drukarka f obsługuje 50 różnych czcionek

2. bieten (bereitstellen, gewähren):

bieten Freizeitmöglichkeiten, Komfort, Hilfe

oferować [perf za‑]

Unterkunft bieten

zapewniać [perf zapewnić] zakwaterowanie

Trost bieten

dodawać [perf dodać] otuchy

3. bieten (darbieten, zeigen):

bieten

przedstawiać [perf przedstawić]

sie boten ein trauriges Bild

przedstawiali smutny widok

jdm die Stirn bieten

stawić komuś czoło

4. bieten abw (zumuten):

sich Dat etw bieten/nicht bieten lassen

pozwolić/nie pozwolić sobie na coś

das lasse ich mir nicht bieten

nie pozwolę sobie na to

II . bie̱ten <bietet, bot, geboten> [biːtən] VERB intr

1. bieten SPIEL:

bieten

licytować

2. bieten (ein Angebot machen):

wer bietet mehr?

kto da więcej?

III . bie̱ten <bietet, bot, geboten> [biːtən] VERB refl

1. bieten:

bieten (sich anbieten) (Chance)

nadarzać [perf nadarzyć] się

bieten (Lösung)

nasuwać [perf nasunąć] się

bei der nächsten sich bietenden Gelegenheit

przy następnej nadarzającej się okazji

2. bieten (sich darbieten):

ein schreckliches Bild bot sich unseren Augen

naszym oczom ukazał się straszny widok m

Bọtt <‑[e]s, ‑e> [bɔt] SUBST nt CH (Mitgliederversammlung)

Bott

zebranie nt członków

Bo̱te (Bo̱tin) <‑n, ‑n; ‑, ‑nen> [ˈboːtə] SUBST m (f)

1. Bote (Kurier):

Bote (Bo̱tin)

posłaniec m

2. Bote:

Bote (Bo̱tin) (Laufbursche)

goniec m

Bote (Bo̱tin) (einer Kanzlei, Firma)

przedstawiciel(ka) m (f)

3. Bote geh (Anzeichen: des Frühlings, Todes):

Bote (Bo̱tin)

zwiastun m geh

bo̱g [boːk] VERB trans, intr, refl

bog Imperf von biegen

Siehe auch: biegen

I . bie̱gen <biegt, bog, gebogen> [ˈbiːgən] VERB trans irr

1. biegen (verformen):

biegen

wyginać [perf wygiąć]

biegen Zweig, Glieder, Weidengerte

zginać [perf zgiąć]

auseinander biegen

rozginać [perf rozgiąć]

auf Biegen und Brechen ugs

za wszelką cenę

2. biegen fig (manipulieren):

das Recht biegen

naginać prawo

3. biegen LING A (flektieren):

biegen Adjektiv, Substantiv

deklinować

biegen Verb

koniugować

II . bie̱gen <biegt, bog, gebogen> [ˈbiːgən] VERB intr irr +sein (Kurve machen)

nach rechts/links biegen

skręcać skręcić w prawo/lewo

biegen

skręcić

zu schnell um die Kurve biegen (Fahrer, Fahrzeug)

wjechać za szybko w zakręt

um die Ecke biegen

skręcić za rogiem

III . bie̱gen <biegt, bog, gebogen> [ˈbiːgən] VERB refl irr

1. biegen (sich bücken):

sich nach vorne/rechts biegen

pochylać [perf pochylić] się do przodu/w prawo

sie bog sich vor Lachen fig ugs

skręcała się ze śmiechu ugs

2. biegen:

biegen (sich verziehen) (Baum)

uginać [perf ugiąć] się

biegen (Kerze, Metallstab, Regalbrett)

wygiąć się