Übersetzungen für „uitbreekt“ im Niederländisch » Deutsch-Wörterbuch

uit·breek·ster SUBST f

uitbreekster weibliche Form von uitbreker

Siehe auch: uitbreker

uit·bre·ker <uitbreker|s> [œydbrekər] SUBST m

uitbreker

Ausbrecher m

uit·bre·ken¹ <brak uit, h. uitgebroken> [œydbrekə(n)] VERB trans (door breken wegnemen)

uitbreken

(her)ausbrechen

de kamer uitbreken

die Wand rausbrechen

uit·bre·ker <uitbreker|s> [œydbrekər] SUBST m

uitbreker

Ausbrecher m

uit·braak [œydbrak] SUBST f geen Pl

uitbraak

Ausbruch m