Übersetzungen für „zadа́vat“ im Polnisch » Deutsch-Wörterbuch

zadać [zadatɕ]

zadać perf od zadawać

Siehe auch: zadawać

I . zadawać <‑daje; perf zadać> [zadavatɕ] VERB trans

1. zadawać (zlecać realizację):

zadawać

auferlegen geh

zadawać lekcje, wiersz na pamięć

aufgeben

zadać komuś pytanie

jdm eine Frage stellen

2. zadawać (uderzać, sprawiać):

zadawać cios

versetzen

zadawać ból

zufügen

zadawać sobie trud, by coś zrobić

sich Dat die Mühe machen, etw zu tun

II . zadawać <‑daje; perf zadać> [zadavatɕ] VERB refl ugs (utrzymywać znajomość)

zadawać się z kimś

sich Akk mit jdm einlassen abw

zadra <Gen ‑ry, Pl ‑ry, Gen Pl zadr [lub zader]> [zadra] SUBST f

1. zadra (drzazga):

zadra

Splitter m

wyjąć zadrę z palca

einen Splitter aus dem Finger entfernen [o. herausziehen]

2. zadra übtr geh (uraza):

zadra

Stachel m übtr

zaduma <Gen ‑my, kein Pl > [zaduma] SUBST f geh

zaduma

Nachdenklichkeit f

zaduma

Nachsinnen nt geh

pogrążyć się w zadumie

nachdenklich werden

pogrążyć się w zadumie

nachsinnen geh

pogrążyć się w zadumie

ins Grübeln kommen

zadbać [zadbatɕ]

zadbać perf od dbać

Siehe auch: dbać

dbać <dba> [dbatɕ] VERB intr

1. dbać < perf za‑> (troszczyć się):

dbać o kogoś/coś

sich Akk um jdn/etw kümmern

dbać o kogoś/coś

für jdn/etw sorgen

nie będziesz dbał, nie będziesz miał sprichw

ohne Fleiß kein Preis m sprichw

2. dbać (nie zważać):

nie dbać o coś

sich Akk um etw nicht kümmern

nie dbać o coś

sich Dat aus etw nichts machen

ktoś dba o coś jak o zeszłoroczny śnieg

jd kümmert sich um etw keinen Pfifferling [o. nicht die Bohne]

zadyma <Gen ‑my, Pl ‑my> [zadɨma] SUBST f ugs (zamieszki)

zadyma

Schlägerei f

zadyma

Rauferei f

robić zadymę

eine Schlägerei [o. Rauferei] anzetteln

I . zadawać <‑daje; perf zadać> [zadavatɕ] VERB trans

1. zadawać (zlecać realizację):

zadawać

auferlegen geh

zadawać lekcje, wiersz na pamięć

aufgeben

zadać komuś pytanie

jdm eine Frage stellen

2. zadawać (uderzać, sprawiać):

zadawać cios

versetzen

zadawać ból

zufügen

zadawać sobie trud, by coś zrobić

sich Dat die Mühe machen, etw zu tun

II . zadawać <‑daje; perf zadać> [zadavatɕ] VERB refl ugs (utrzymywać znajomość)

zadawać się z kimś

sich Akk mit jdm einlassen abw

zadrgać [zadrgatɕ]

zadrgać perf od drgać

Siehe auch: drgać

drgać <‑ga; perf drgnąć [lub za‑]> [drgatɕ] VERB intr

1. drgać:

drgać (dygotać, załamywać się) (powieka, mięsień)

zittern

powieka mu drgała nerwowo

sein Augenlied nt zitterte nervös

ani [nie] drgnąć ugs

regungslos verharren geh

ani [nie] drgnąć ugs

keine Miene verziehen

bez drgnienia powiek

ohne mit der Wimper zu zucken

2. drgać:

drgać (migotać) (światło)

flimmern

drgać (migotać) (światło)

flackern

3. drgać meist impf:

drgać (załamać się) (głos, dźwięk)

zittern

głos mu drgał ze wzruszenia

die Stimme f zitterte ihm vor Rührung