Übersetzungen für „zatravněnу́“ im Polnisch » Deutsch-Wörterbuch

zatracony [zatratsonɨ] ADJ

1. zatracony geh (zapamiętały):

zatracony

versunken

ktoś zatracony w pracy

[jd ist] in die Arbeit versunken

2. zatracony ugs (wstrętny):

zatracony

verdammt ugs

ty kłamco zatracony!

du verdammter [o. elender] Lügner! m ugs

zatraceniec <Gen ‑ceńca, Pl ‑ceńcy> [zatratseɲets] SUBST m przest (skazaniec)

zatraceniec

≈ armer Schlucker m ugs

zatrudniony (-ona) <Gen ‑nego, Pl ‑ieni> [zatrudɲonɨ] SUBST m (f) adj. Dekl. geschr

zatrudniony (-ona)

Beschäftigte(r) mf

zatrudniony (-ona)

Angestellte(r) mf

zatrudniony na czas nieokreślony

unbefristet Beschäftigter

zatracić [zatratɕitɕ]

zatracić perf od zatracać

Siehe auch: zatracać

I . zatracać <‑ca; perf zatracić> [zatratsatɕ] VERB trans

zatracać

verlieren

II . zatracać <‑ca; perf zatracić> [zatratsatɕ] VERB refl

1. zatracać (gubić się w czymś):

zatracać się w czymś

sich Akk in etw Dat verlieren

zatracić się w miłości

in der Liebe aufgehen

aktorzy zatracają się w graniu

die Schauspieler mpl gehen im Spiel auf

2. zatracać (zanikać):

zatracać

verlorengehen [o. verloren gehen]

zatracać

abhandenkommen

3. zatracać (przestać istnieć):

zatracać

verlorengehen [o. verloren gehen]

duchowość zatraca się we współczesnym świecie

die Geistigkeit f geht in der heutigen Welt verloren

I . zatracać <‑ca; perf zatracić> [zatratsatɕ] VERB trans

zatracać

verlieren

II . zatracać <‑ca; perf zatracić> [zatratsatɕ] VERB refl

1. zatracać (gubić się w czymś):

zatracać się w czymś

sich Akk in etw Dat verlieren

zatracić się w miłości

in der Liebe aufgehen

aktorzy zatracają się w graniu

die Schauspieler mpl gehen im Spiel auf

2. zatracać (zanikać):

zatracać

verlorengehen [o. verloren gehen]

zatracać

abhandenkommen

3. zatracać (przestać istnieć):

zatracać

verlorengehen [o. verloren gehen]

duchowość zatraca się we współczesnym świecie

die Geistigkeit f geht in der heutigen Welt verloren

zatracenie <Gen ‑ia, kein Pl > [zatratseɲe] SUBST nt

zatracenie geh:

zatracenie

Verlieren nt

Wendungen:

iść na zatracenie

ins Verderben rennen

zatratować [zatratovatɕ]

zatratować perf od tratować

Siehe auch: tratować

I . tratować <‑tuje perf za‑> [tratovatɕ] VERB trans

tratować

zertreten

tratować

zertrampeln

zatratować kogoś w ścisku

jdn im Gedränge zertrampeln

II . tratować <‑tuje> [tratovatɕ] VERB refl

tratować

sich Akk gegenseitig zertreten

ludzie tratowali się, uciekając przed pożarem

die Menschen mpl zertrampelten sich gegenseitig auf der Flucht vor dem Feuer

I . zatrudniać <‑ia> [zatrudɲatɕ], zatrudnić [zatrudɲitɕ] perf VERB trans geschr

zatrudniać

beschäftigen

zatrudniać

einstellen

„zatrudnię opiekunkę do dzieci”

„Babysitterin f gesucht“

II . zatrudniać <‑ia> [zatrudɲatɕ], zatrudnić [zatrudɲitɕ] perf VERB refl geschr

zatrudniać

eingestellt werden

zatroskany [zatroskanɨ] ADJ

zatroskany

besorgt

zatroskany

bekümmert

zatroskany wyraz twarzy

besorgter Gesichtsausdruck m

zatrwożony [zatrfoʒonɨ] ADJ geh

zatrwożony

verängstigt

zatrwożony

angsterfüllt geh

zatrwożony wzrok

angsterfüllter Blick m geh

zatrzasnąć [zatʃasnoɲtɕ]

zatrzasnąć perf od zatrzaskiwać

Siehe auch: zatrzaskiwać

I . zatrzaskiwać <‑kuje; perf zatrzasnąć> [zatʃaskivatɕ] VERB trans

1. zatrzaskiwać (zamykać drzwi):

zatrzaskiwać

zuschlagen

zatrzaskiwać

zuknallen

2. zatrzaskiwać (nie pozwalać wyjść):

zatrzaskiwać

einsperren

II . zatrzaskiwać <‑kuje; perf zatrzasnąć> [zatʃaskivatɕ] VERB refl

1. zatrzaskiwać:

zatrzaskiwać (nie móc wyjść) (osoba)

sich Akk einschließen

2. zatrzaskiwać:

zatrzaskiwać (zamykać się) (drzwi)

zuschlagen

zatrzaskiwać (zamykać się) (drzwi)

zufallen

zatrzymana [zatʃɨmana] SUBST f

zatrzymana → zatrzymany

Siehe auch: zatrzymany

zatrzymany (-na) <Gen ‑nego, Pl ‑ni> [zatʃɨmanɨ] SUBST m (f) JUR

zatrzymany (-na)

Festgenommene(r) mf

przewieźć zatrzymanego do aresztu

den Festgenommenen inhaftieren

zatrzymany (-na) <Gen ‑nego, Pl ‑ni> [zatʃɨmanɨ] SUBST m (f) JUR

zatrzymany (-na)

Festgenommene(r) mf

przewieźć zatrzymanego do aresztu

den Festgenommenen inhaftieren

zatrudnienie <Gen ‑ia, kein Pl > [zatrudɲeɲe] SUBST nt

1. zatrudnienie geschr (praca):

zatrudnienie

Beschäftigung f

zatrudnienie

Anstellung f

miejsce zatrudnienia

Arbeitsstätte f

miejsce zatrudnienia

Arbeitsplatz m

znaleźć zatrudnienie

eine Anstellung finden

2. zatrudnienie EKON:

pełne zatrudnienie

Vollbeschäftigung f