Übersetzungen für „verleumnung“ im Deutsch » Polnisch-Wörterbuch

Verle̱u̱mdung <‑, ‑en> SUBST f a. JUR

Verleumdung

oszczerstwo nt

verle̱u̱mden* [fɛɐ̯​ˈlɔɪmdən] VERB trans

verleumden

oczerniać [perf oczernić]

verle̱u̱gnen* VERB trans

jdn/etw verleugnen

wypierać [perf wyprzeć] się kogoś/czegoś

nicht verleugnen können, dass ...

nie móc zaprzeczyć, że...

es lässt sich nicht verleugnen, dass ...

nie da się zaprzeczyć, że...

er hat sich verleugnen lassen

kazał powiedzieć, że go nie ma

Verle̱gung <‑, ‑en> SUBST f

1. Verlegung (Verschiebung):

Verlegung

przesunięcie nt

jdn um Verlegung eines Termins bitten

prosić kogoś o przesunięcie terminu

2. Verlegung:

Verlegung (das Legen: von Fliesen, Parkett, Laminat)

układanie nt

Verlegung (von Kabeln)

kładzenie nt

3. Verlegung:

Verlegung (Umquartierung: von Patienten, Behörden)

przeniesienie nt

Verlegung (von Truppen)

przemieszczenie nt

Verle̱i̱tung <‑, ‑en> SUBST f

Verleitung

nakłonienie nt

Verleitung

skłonienie nt

Verlẹtzung <‑, ‑en> SUBST f

1. Verletzung (Wunde):

Verletzung

rana f

innere Verletzung

obrażenie nt wewnętrzne

er ist seinen schweren Verletzungen erlegen

zmarł na skutek odniesionych ciężkich ran

2. Verletzung kein Pl (das Nichtbefolgen):

die Verletzung der Bestimmungen

naruszenie nt uzgodnień

Verletzung des Garantieversprechens

naruszenie nt [lub złamanie nt ] gwarancji

Verletzung der Privatsphäre/des Urheberrechts

naruszenie sfery prywatnej/prawa autorskiego

Verletzung eines Vertrages/von Warenzeichen

naruszenie umowy/znaku towarowego

3. Verletzung (Beleidigung):

Verletzung

obraza f

Verle̱i̱hung <‑, ‑en> SUBST f

1. Verleihung kein Pl:

Verleihung (das Verleihen: von Geld, Buch)

użyczenie nt

Verleihung (das Verleihen: von Geld, Buch)

pożyczenie nt

Verleihung (gegen Gebühr)

wypożyczenie nt

2. Verleihung (Zuerkennung):

Verleihung

nadanie nt

Verleihung

przyznanie nt

3. Verleihung (Akt):

Verleihung

akt m nadania

verlẹrnen* VERB trans

verlernen

zapominać [perf zapomnieć]

Sẹlbstverleugnung <‑, kein Pl > SUBST f

Selbstverleugnung

samowyparcie nt

Verle̱u̱mder(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> SUBST m(f)

Verleumder(in)

oszczerca m

verle̱ben* VERB trans

1. verleben (verbringen):

verleben Zeit, Urlaub

spędzać [perf spędzić]

2. verleben ugs (verbrauchen):

verleben

spożytkować

I . verle̱sen* VERB trans irr

1. verlesen:

verlesen Namen

wyczytywać [perf wyczytać]

verlesen Text, Liste

odczytywać [perf odczytać]

verlesen Text, Liste

czytać [perf prze‑] na głos

2. verlesen Gemüse, Körner:

verlesen

przebierać [perf przebrać]

II . verle̱sen* VERB refl irr

verlesen

mylić [perf po‑] się w czytaniu

da musst du dich doch verlesen haben!

musiałeś źle przeczytać!

I . verle̱gen¹ ADJ ADJ

verlegen (beschämt) Mensch

zmieszany

verlegen (unsicher) Person, Blick, Lächeln

zakłopotany

verlegen (verklemmt) Schweigen

kłopotliwy

(schüchtern) verlegen werden

zmieszać się

Wendungen:

er ist stets um Geld verlegen

on wiecznie nie ma pieniędzy

die ist nie um eine Ausrede verlegen

ona zawsze ma jakąś wymówkę

II . verle̱gen¹ ADJ ADV

verlegen dastehen, sagen, sehen:

verlegen

z zakłopotaniem [lub zażenowaniem]

verlegen zu Boden sehen

spoglądać z zakłopotaniem w podłogę

verle̱i̱den* VERB trans

1. verleiden (vergällen):

jdm etw verleiden

obrzydzać [perf obrzydzić] komuś coś

2. verleiden CH, südd (zuwider werden):

ihr ist die Freude am Tanzen verleidet

straciła przyjemność w tańczeniu

verle̱i̱hen* VERB trans irr

1. verleihen:

verleihen (borgen, leihen)

pożyczać [perf pożyczyć]

verleihen (gegen Entgelt)

wypożyczać [perf wypożyczyć]

etw an jdn verleihen

coś komuś wypożyczać [perf wypożyczyć]

ich habe das Buch an Susanne verliehen

pożyczyłam książkę Zuzannie

2. verleihen (zuerkennen):

verleihen Orden, Titel

nadawać [perf nadać]

verleihen Preis

przyznawać [perf przyznać]

der Hauptpreis wurde an sie verliehen

przyznano jej główną nagrodę

3. verleihen geh (geben, verschaffen):

jdm Kraft verleihen

dać komuś siłę

die Wut verlieh ihm neue Kräfte

złość f dodaje mu sił

etw Dat Nachdruck verleihen

kłaść na coś nacisk

er verlieh seiner Empörung Ausdruck

dał wyraz swojemu oburzeniu

I . verlẹtzen* [fɛɐ̯​ˈlɛtsən] VERB trans

1. verletzen (verwunden):

verletzen

kaleczyć [perf s‑]

jdn/ein Tier [am Kopf] verletzen

ranić [perf z‑] kogoś/zwierzę [w głowę]

schwer/leicht verletzt

ciężko/lekko ranny

2. verletzen (kränken):

verletzen

obrazić

verletzen jds Eitelkeit, Stolz

urazić

verletzen jds Gefühle

ranić [perf z‑ ]fig

3. verletzen (nicht befolgen):

verletzen Vorschrift, Vertrag, Grenze

naruszać [perf naruszyć]

verletzen Recht

pogwałcić

ein Gesetz/die Sitten verletzen

naruszyć ustawę/obyczaje

das verletzt den guten Geschmack

to psuje dobry smak

II . verlẹtzen* [fɛɐ̯​ˈlɛtsən] VERB refl

sich [an der Hand] verletzen

skaleczyć się [w rękę]

verle̱i̱ten* VERB trans

verleiten

skłaniać [perf skłonić]

verleiten

nakłaniać [perf nakłonić]

jdn zum Glücksspiel verleiten

nakłaniać [perf nakłonić] kogoś do gry hazardowej

das schöne Wetter hat uns zu einem Picknick verleitet fig

piękna pogoda f skusiła nas na piknik