Übersetzungen für „voorletter“ im Niederländisch » Deutsch-Wörterbuch

voor·zit·ter <voorzitter|s> [vorzɪtər] SUBST m

1. voorzitter (iem die een vergadering leidt):

voorzitter

Vorsitzende(r) m

2. voorzitter (leider van een verenigingsbestuur, partij):

voorzitter

Vorsitzende(r) m

voorzitter

Präsident m

de fungerende voorzitter

der amtierende [o. geschäftsführende] Vorsitzende

voor·zet·ten¹ <zette voor, h. voorgezet> [vorzɛtə(n)] VERB trans

1. voorzetten (voor iets, iem zetten):

voorzetten

vorsetzen

iem iets voorzetten

jdm etw vorsetzen

2. voorzetten (voor laten lopen):

voorzetten

vorstellen

een klok voorzetten

eine Uhr vorstellen

3. voorzetten (vooruitzetten):

voorzetten

vorsetzen

het rechterbeen voorzetten

das rechte Bein vorsetzen

voor·lich·ter <voorlichter|s> [vorlɪxtər] SUBST m

voorlichter (functie)

Sprecher m

voorlichter (ambtenaar)

Auskunftsbeamte(r) m

voort·zet·ten <zette voort, h. voortgezet> [vortsɛtə(n)] VERB trans

voortzetten

fortsetzen

voortzetten

fortführen

voortzetten

weiterführen

een gesprek/het werk voortzetten

ein Gespräch/die Arbeit fortsetzen

een zaak voortzetten

ein Geschäft weiterführen

voor·vech·ter <voorvechter|s> [vorvɛxtər] SUBST m

voorvechter

Vorkämpfer m

voorvechter

Verfechter m

een voorvechter van de vrede

ein Kämpfer für den Frieden

voor·zit·ster SUBST f

voorzitster weibliche Form von voorzitter

Siehe auch: voorzitter

voor·zit·ter <voorzitter|s> [vorzɪtər] SUBST m

1. voorzitter (iem die een vergadering leidt):

voorzitter

Vorsitzende(r) m

2. voorzitter (leider van een verenigingsbestuur, partij):

voorzitter

Vorsitzende(r) m

voorzitter

Präsident m

de fungerende voorzitter

der amtierende [o. geschäftsführende] Vorsitzende

voor·le·zen <las voor, h. voorgelezen> [vorlezə(n)] VERB trans

voorlezen

vorlesen

voorlezen (iets officieels)

verlesen

voor·leg·gen <legde voor, h. voorgelegd> [vorlɛɣə(n)] VERB trans

voorleggen

vorlegen

iem een vraag voorleggen

jdm eine Frage vorlegen

voor·lei·den <leidde voor, h. voorgeleid> [vorlɛɪdə(n)] VERB trans

voorleiden

vorführen

voor·lo·per <voorloper|s> [vorlopər] SUBST m

voorloper

Vorläufer m

de voorlopers van de romantiek

die Vorläufer der Romantik

voor·la·ten <liet voor, h. voorgelaten> [vorlatə(n)] VERB trans

voorlaten

vorlassen

voorlaten

den Vortritt lassen +Dat

iem voorlaten

jdm den Vortritt lassen