Latein » Deutsch

frūstrātus <ūs> m (frustror) Plaut.

Täuschung
jmd. zum Besten haben, foppen

frūstrātiō <ōnis> f (frustror)

1. Plaut.

Täuschung, Irreführung

2.

Vereitelung, Verhinderung

3.

das Hinhalten, absichtliche Verzögerung [ Gallorum ]

frūstror <frūstrātus sum, frūstrārī>, frūstro <frūstrāvī, frūstrātum, frūstrāre> (frustra)

1.

täuschen, betrügen, hintergehen, necken, hinhalten [spem alcis; se ipsum; alqm spe auxilii]
erstirbt im offenen Munde

2.

vereiteln, verhindern, zunichte machen [improbas spes hominum; exspectationem alcis; laborem]

frūstrāmen <minis> nt (frustror) Lucr.

Täuschung

frūstātim ADV (frustum) nachkl.

stückweise

frūstulentus <a, um> (frustum) Plaut.

voller Stückchen (Fleisch) [ aqua Fleischbrühe ]

frūstilātim, frūstillātim ADV (frustum) Plaut.

stückweise, brockenweise

frūstrā, frūstra (altl.) ADV (fraus)

1.

irrtümlich, im Irrtum
sich getäuscht sehen
jmd. in seiner Erwartung täuschen

2.

vergeblich, nutzlos, erfolglos, umsonst
fehlschlagen
etw. außer Acht lassen

3.

zwecklos, grundlos

Möchtest du ein Wort, eine Phrase oder eine Übersetzung hinzufügen?

Schicke es uns - wir freuen uns über dein Feedback!

Seite auf Deutsch | English | Español | Français | Italiano | Polski | Português | Русский | Slovenščina