Latein » Deutsch

Acrisiōnēus <a, um> ADJ (Acrisius)

[ arces Burg v. Argos; coloni argivisch ]

Mērionēs <ae> m

Kreter, Wagenlenker des Idomeneus vor Troja

Acrisiōnē <ēs> f (Acrisius) Patron.

Tochter des Acrisius (= Danaë)

Herminonēs, Hermionēs <num> m

germ. Völkergruppe an der mittleren Elbe

Suessiōnēs <num> m

kelt. Völkerschaft in Gallia Belgica, später den Remern unterworfen, um Soissons

dē-rīsī

Perf v. derideo

Siehe auch: dē-rīdeō

dē-rīdeō <rīdēre, rīsī, rīsum>

aus-, verlachen, verspotten

Gēryōn <ōnis>, Gēryonēs <ae> m

dreileibiger Riese auf der Insel Erythea b. Cadiz, Herkules tötete ihn u. entführte seine Rinderherden.

Bistones <num> m

kriegerisches Volk in Thrakien in der Gegend von Abdera

dērīdiculus <a, um> (derideo)

höchst lächerlich

dē-rīdeō <rīdēre, rīsī, rīsum>

aus-, verlachen, verspotten

dē-ripiō <ripere, ripuī, reptum> (rapio)

(her)ab-, los-, fort-, entreißen [ alqm de ara; alqm de provincia; signum de manu; ensem vaginā; lunam caelo herabholen; spolia Romanis; de auctoritate schmälern; tergora costis ]

dē-rīvō <rīvāre>

1.

ab-, wegleiten [ aquam ]

2. übtr

abwälzen [ crimen; culpam in alqm; iram alcis in se auf sich laden; partem curae in Asiam; responsionem alio ]

Nationes <num> f Pl

Neulatein

Bullidēnsēs, Bulliēnsēs <sium>, Bulliōnēs <num>, Bullīnī <ōrum> m

Einw. v. Bullis

Vangionēs <num> m

zur Gruppe der Sueben gehörendes germ. Volk um Borbetomagus (j. Worms)

Burgondionēs <num>, Burgundionēs <num>, Burgundiī <ōrum> m

die Burgunder, germ. Volk

Gorgō <nis>, Gorgūs (selten) f meist Pl, Gorgones <num>

drei Töchter des Phorkys (Stheno, Euryale, Medusa), schlangenhaarige, geflügelte Schreckgestalten, deren Blick in Stein verwandelte; insbesondere hieß Gorgo die allein sterbliche Medusa; Perseus schlug ihr m. Athenes Hilfe das Haupt ab; aus ihrem Blut entsprang das Flügelross Pegasus; das abgeschlagene Medusenhaupt trug Pallas Athene auf ihrem Schild od. Panzer (dah. Gorgo meton. Medusenhaupt)

Semnōnēs <num> m

germ. Volk zw. Elbe u. Oder, Mutterstamm der Sueben

Teutonī <ōrum>, Teutones <num> m

germ. Volk, das 113 v. Chr. m. den Kimbern in das röm. Reich eindrang, aber v. Marius 102 v. Chr. bei Aquae Sextiae vernichtend geschlagen wurde

Möchtest du ein Wort, eine Phrase oder eine Übersetzung hinzufügen?

Schicke es uns - wir freuen uns über dein Feedback!

Seite auf Deutsch | English | Español | Français | Italiano | Polski | Português | Русский | Slovenščina