Latein » Deutsch

I . honōrātus <a, um> (honoro) ADJ

1.

geehrt, angesehen

2.

ehrenvoll [ praefectura; decretum; rus als Ehrengeschenk verliehen; sedes ]

3.

hoch gestellt, m. einem Ehrenamt bekleidet [ vir; senes ]

II . honōrātus <ī> (honoro) SUBST m

Würdenträger

honōrō <honōrāre> (honor)

1.

ehren, auszeichnen, belohnen [ hominem sellā curuli; populum congiariis ]

2.

verherrlichen [ virtutem; diem; mortem alcis ]

exōrātor <ōris> m (exoro)

1. Ter.

Bittsteller

2. mlt.

Fürsprecher

plōrātor <ōris> m (ploro) Mart.

Schreihals

memorātor <ōris> m (memoro) Prop.

Erzähler

operātor <ōris> m (operor) spätlat

Verfertiger

fēnerātor <ōris> m (feneror)

Geldverleiher; Wucherer; Kapitalist

venerātor <ōris> m (veneror) poet; spätlat

Verehrer [ domūs vestrae ]

generātor <ōris> m (genero)

1.

Erzeuger, Schöpfer; Ahn(herr), Vorfahr, Stammvater

2. Verg.

Züchter [ equorum ]

moderātor <tōris> m (moderor)

1.

Lenker, Leiter [ rei publicae; equorum; exercitūs Anführer; harundinis Fischer; iuventae Lehrer; gentium ]

2. nachkl.

der Mäßigung übt o. der etw. mäßigt (abs. o. m. Gen)

in-honōrātus <a, um>

1.

ungeehrt, unangesehen, ohne Ehrenamt [ homo; vita ]

2.

durch keine Belohnung geehrt, unbelohnt, unbeschenkt

honōrārium <ī> nt (honorarius) nachkl.

Ehrengeschenk [ decurionatūs Eintrittsgeld, Abgabe an den Fiskus f. die Ratsherrenwürde ]

honōrārius <a, um> (honor)

ehrenhalber geschehend, geschenkt, gewählt, Ehren- [ frumentum; tumulus; arbiter ]

explōrātor <ōris> m (exploro)

1. vor- u. nachkl.

Kundschafter, Beobachter [ rerum ]

2. im Pl MILIT

Spähtrupp

3. viae Suet.

Vorreiter aus dem Gefolge des Kaisers, der dafür sorgte, dass nichts die Reise des Kaisers behinderte

perforātor <tōris> m (perforo) Plaut.

Einbrecher

Möchtest du ein Wort, eine Phrase oder eine Übersetzung hinzufügen?

Schicke es uns - wir freuen uns über dein Feedback!

Seite auf Deutsch | English | Español | Français | Italiano | Polski | Português | Русский | Slovenščina