Latein » Deutsch

iūstificō <iūstificāre> (iustificus) Eccl.

1.

recht handeln (gegen jmd.: alqm)

2. usu im P. P. P. iūstificātus, a, um (m. Komp)

rechtfertigen

iūsti-ficus <a, um> (iustus u. facio) Cat.

recht tuend

casti-ficus <a, um> (castus¹ u. facio)

rein, keusch

hosti-ficus <a, um> (hostis u. facio)

feindselig, feindlich [ bellum ]

testificor <testificārī> (testis¹ u. facio)

1.

zum Zeugen anrufen [ deam; homines ]

2.

bezeugen, aussagen, feierlich versichern (abs., alqd, A. C. I. o. indir. Frages.)

3. übtr

bezeugen, beweisen, an den Tag legen [ amorem; adventum dei ]
testificātus Part. Perf, auch pass.
bezeugt [ voluntas ]

vāsti-ficus <a, um> (vastus u. facio)

unförmig [ belua ]

auctificus <a, um> (auctus u. facio) Lucr.

das Wachstum fördernd

fūrti-ficus <a, um> (furtum u. facio) Plaut.

diebisch

lūcti-ficus <a, um> (luctus u. facio)

unheilvoll, verderblich [ clades; Alecto ]

iūstificātiō <ōnis> f (iustifico) Eccl.

Rechtfertigung

Möchtest du ein Wort, eine Phrase oder eine Übersetzung hinzufügen?

Schicke es uns - wir freuen uns über dein Feedback!

Seite auf Deutsch | English | Español | Français | Italiano | Polski | Português | Русский | Slovenščina