Latein » Deutsch

obsequēns <Gen. entis> P. Adj. zu obsequor

1. (m. Dat)

nachgiebig, willfährig, gefügig [ patri; amicae; imperatori ]

2. (v. der Gottheit)

obsequens Plaut.
gnädig

Siehe auch: ob-sequor

ob-sequor <sequī, secūtus sum>

1. (m. ut)

nachgeben, gefügig sein, gefällig sein, gehorchen [ patri; senibus; centurioni; senatui; legibus; fortunae; naturae ]

2.

sich hingeben [ studiis suis; irae; gloriae; alcis voluntati ]

obsequentia <ae> f (obsequens)

Nachgiebigkeit, Willfährigkeit

ob-secundō <secundāre> (m. Dat)

begünstigen, fördern, gefügig sein

obsequēla <ae> f (obsequor)

Nachgiebigkeit, Willfährigkeit

ob-sequor <sequī, secūtus sum>

1. (m. ut)

nachgeben, gefügig sein, gefällig sein, gehorchen [ patri; senibus; centurioni; senatui; legibus; fortunae; naturae ]

2.

sich hingeben [ studiis suis; irae; gloriae; alcis voluntati ]

obsequiōsus <a, um> (obsequium) Plaut.

sehr nachgiebig, gefügig

in-obsequēns <Gen. entis> Sen.

Möchtest du ein Wort, eine Phrase oder eine Übersetzung hinzufügen?

Schicke es uns - wir freuen uns über dein Feedback!

Seite auf Deutsch | English | Español | Français | Italiano | Polski | Português | Русский | Slovenščina