Übersetzungen für „pr��dikativ“ im Deutsch » Polnisch-Wörterbuch

prädikati̱v [prɛdika​ˈtiːf] ADJ LING

prädikativ

jako orzecznik

prädikativ

orzecznikowy

Ịndikativ <‑s, ‑e> [ˈɪndikatiːf] SUBST m LING

1. Indikativ (Modus):

Indikativ

tryb m oznajmujący

2. Indikativ (Verb):

Indikativ

czasownik m w trybie oznajmującym

Frikati̱v <‑s, ‑e> SUBST m

Frikativ SUBST m <‑[e]s, ‑e>:

Frikativ LING, LING

spółgłoska f szczelinowa [lub frykatywna]

Frikativ LING, LING

spirant m

provokati̱v [provoka​ˈtiːf] ADJ ADV geh

provokativ → provokant

Siehe auch: provokant

I . provokạnt [provo​ˈkant] ADJ geh

provokant Verhalten:

provokant

prowokacyjny

II . provokạnt [provo​ˈkant] ADV geh

provokant formulieren:

provokant

prowokacyjnie

sich provokant verhalten

zachowywać się prowokacyjnie [lub prowokująco]

privativ ADJ JUR

privativ

brakujący

privativ

zabrany

privativ Schuldübernahme

przejęcie nt długu [zwalniające]